خواب ابدی زیر درختان زیتون

سینمای ایران در سال‌های پس از انقلاب فراز و فرود عجیبی داشت و در این میان ظهور برخی فیلمسازان باعث شد تا سینمای ایران بیش از پیش در دنیا شناخته شود. بی‌تردید نقش عباس کیارستمی در معرفی سینمای ایران به دنیا را نمی‌توان انکار کرد.او در دوران حیات خود آثار مهمی ساخت و به‌عنوان سینماگری برجسته و صاحب سبک در جهان مطرح شد.

یکی از ساخته‌های مهم این کارگردان در دوران زندگی‌اش فیلم «زیر درختان زیتون» بود. منتقدان سه فیلم «خانه دوست کجاست؟»، «زندگی و دیگر هیچ» و «زیر درختان زیتون» را به سه‌گانه کوکر یا سه‌گانه زلزله تشبیه کرده‌اند. چون هر سه فیلم در روستایی به نام کوکر در ایران به تصویر کشیده شده و پایه فیلم به زمین‌لرزه رودبار و منجیل مربوط می‌شود که در آن چهل هزار تن جان خود را از دست دادند.یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کارگردانی کیارستمی استفاده او از نابازیگرها بود.

او در این زمینه استاد بود و با کشف برخی چهره‌ها و سپردن نقش‌های کلیدی فیلم‌هایش به آنها باعث شد تا چهره‌های خاطره‌انگیزی به سینمای ایران معرفی شوند. یکی از آن افراد حسین رضایی بود. کسی که سابقه حضورش در عرصه بازیگری تنها به حضوری کوتاه‌مدت در فیلم «زندگی و دیگر هیچ» در سال ۱۳۷۱ بازمی‌گشت و با بازی در فیلم «زیر درختان زیتون» نقشی ماندگار را روایت کرد. او روز گذشته به‌دلیل ابتلا به بیماری سرطان در یکی از بیمارستان‌های کرج درگذشت و خبر فوتش بسیاری از علاقه‌مندان سینما را اندوهگین کرد.

بسیاری از کاربران شبکه‌های مجازی معتقد بودند که این نابازیگر به واسطه بازی در همان یک فیلم بخش مهمی از بدنه سینما به حساب می‌آید و حضورش از سلبریتی‌هایی که تنها به یاری چهره نام و نشانی پیدا کرده‌اند تاثیرگذارتر بوده است.

حتی یکی از کاربران در صفحه شخصی‌اش نوشت حسین رضایی نقشی را بازی کرد که هیچ‌کدام از بازیگران سینما نمی‌توانستند اجرایش کنند. داستان فیلم «زیر درختان زیتون» در روستای کوکر می‌گذرد و حسین به خواستگاری دختری به‌نام طاهره می‌رود ولی چون خانه ندارد به او پاسخ منفی می‌دهند. همان شب زلزله تمام مردم روستا را بی‌خانمان می‌کند. حسین در بی‌خانمانی خود را با همه یکسان می‌بیند و خوشحال هم هست. هفت روز می‌گذرد و سر مزار «خدابیامرزها» حسین متوجه می‌شود طاهره و مادربزرگش زنده مانده‌اند.

گروهی برای ساختن فیلم به کوکر می‌آیند و حسین با آنها کار می‌کند. گروه طاهره را برای بازی در نقش زن حسین انتخاب می‌کند. طاهره سرآخر راضی به بازی در کنار حسین می‌شود، ولی خارج از مکالمات اجباری مربوط به نقشش کلمه‌ای با حسین سخن نمی‌گوید. این فیلم در جشنواره‌های خارجی بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی منتقدان سرشناس حتی از بازی حسین رضایی تمجید کردند.

پیش‌ترها او در گفت‌وگو با سایت مشرق گفته بود یک بار از تلویزیون ژاپن آمدند و با من مصاحبه کردند و می‌گفتند که شما در کشور کوچک ما هشتصد هزار هواخواه دارید و بعد مجله‌ای برایم فرستادند که مصاحبه‌ام در آن چاپ شده بود؛ آنها می‌گفتند اگر نیازی داشتی با ما تماس بگیر و در این فکر هستم با آنها تماس بگیرم.

او متولد سال ۱۳۴۸ بود و درباره اینکه چرا بازیگری را ادامه نداد می‌گفت من از لحاظ مالی، ضعیف بودم و نمی‌توانستم که در خانه سینما بنشینم تا کارگردانی بیاید و مرا انتخاب کند. می‌گفت بعد از «زیر درختان زیتون»، عباس کیارستمی مرا به وزارت ارشاد معرفی کرد و گفت که من توانایی کار هنری دارم وزیر ارشاد حکم مرا به شهرستان رودبار فرستاد. اما آنها گفتند باید فرمانداری قبول کند. بعد از کش‌وقوس فراوان، دعوت به‌کار شدم و بعد از بیست روز مرخصم کردند و گفتند با شما تماس می‌گیریم. الان ۲۱‌سال است که قرار است تماس بگیرند.

او به دلیل بیماری سرطان و در ۴۸ سالگی درگذشت و درباره ابتلایش به سرطان در همان مصاحبه گفته بود که در کارخانه تولید مواد شیمیایی کار می‌کرد و با گذشت زمان مواد شیمیایی روی ریه‌اش تاثیر می‌گذارند و به سرطان مبتلا می‌شود. به گفته مادر حسین رضایی مراسم خاکسپاری او روز گذشته برگزار شد و بنا بر وصیت خودش در شهر رستم‌آباد در رودبار به خاک سپرده شد.