ساخت نانوسامانه انتقال دارو به سلول‌های سرطانی
محققان دانشکده علوم پایه دانشگاه تربیت مدرس موفق به ساخت نانوسامانه انتقال دارو برای رسانش هدفمند داروی دوکسوروبیسین به سلول‌های سرطانی و نیز توانایی ردیابی آن شدند.
کد خبر :
۵۳۰۷۸
بازدید :
۱۶۳۶
بر این اساس برای ساخت این نانوسامانه ابتدا نانوذرات غیر سمی Fe۳O۴ به روش هم رسوبی تهیه شد و سپس به منظور بهبود پایداری، سطح آن به وسیله پلیمر هیدروفیل و زیست‌سازگار پلی اتیلن گلایکول عامل‌دار شد و در نهایت برای دادن خواص ویژه نوری و نیز افزایش ظرفیت بارگذاری دارو، گرافن کوانتوم دات بر سطح نانوذره عامل‌دار شده نشانده شد.
برای بررسی خواص سطحی، اندازه و مورفولوژی نانوذره سنتزی و نانو سامانه ساخته شده بر روی آن آزمایش‌هایی از قبیل: XRD، DLS، VSM و SEM گرفته شده است.
طیف‌های XRD و VSM به ترتیب موفقیت آمیز بودن سنتز (ماهیت آن) و ابر پارامغناطیس بودن آن را تایید می‌کنند. نتایج به دست آمده از آزمایش SEM نیز تاییدی بر موفق آمیز بودن سنتز Fe۳O۴ در ابعاد نانو هست.
برای اثبات عامل دار شدن نانوذرات توسط پلیمر و گرافن کوانتوم دات طیف VSM گرفته شده است که کاهش خاصیت مغناطیسی در مرحله بعد از عامل‌دار کردن نشان از موفقیت آمیز بودن عامل‌دار کردن نانوذرات دارد. همچنین وجود پیک C=C در طیف FT-IR مربوط به نانوسامانه نشان از وجود گرافن کوانتوم دات در نانوسامانه نهایی است.
برای بررسی کارایی نانوسامانه ساخته شده، پس از بررسی نسبت‌های مختلف از دارو و سامانه، نسبت ۱ به ۱ از دارو و نانوسامانه انتخاب و سپس آزمایش رهایش برای این نسبت بهینه در pH برابر ۷ (شبیه‌سازی محیط خون) و pH برابر ۵ (شبیه‌سازی محیط داخل تومور) انجام شد. نتایج به دست آمده توسط آزمایش UV-Vis نشان می‌دهد میزان رهایش در محیط اسیدی نسبت به محیط خنثی بهتر بوده و میزان رهایش تا ۸۰ درصد رسیده است. در نهایت برای ارزیابی سمیت نانو سامانه آزمایش MTT بر روی آن صورت گرفته است که نتایج از غیر سمی بودن نانوسامانه ساخته شده خبر می‌دهد.
بر اساس اعلام روابط عمومی دانشگاه تربیت مدرس، این پژوهش در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد خدیجه نجفی در رشته شیمی گرایش شیمی فیزیک با راهنمایی دکتر سهیلا جوادیان فرزانه عضو هیأت علمی دانشکده علوم پایه دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است.
برای بررسی خواص سطحی، اندازه و مورفولوژی نانوذره سنتزی و نانو سامانه ساخته شده بر روی آن آزمایش‌هایی از قبیل: XRD، DLS، VSM و SEM گرفته شده است.
طیف‌های XRD و VSM به ترتیب موفقیت آمیز بودن سنتز (ماهیت آن) و ابر پارامغناطیس بودن آن را تایید می‌کنند. نتایج به دست آمده از آزمایش SEM نیز تاییدی بر موفق آمیز بودن سنتز Fe۳O۴ در ابعاد نانو هست.
برای اثبات عامل دار شدن نانوذرات توسط پلیمر و گرافن کوانتوم دات طیف VSM گرفته شده است که کاهش خاصیت مغناطیسی در مرحله بعد از عامل‌دار کردن نشان از موفقیت آمیز بودن عامل‌دار کردن نانوذرات دارد. همچنین وجود پیک C=C در طیف FT-IR مربوط به نانوسامانه نشان از وجود گرافن کوانتوم دات در نانوسامانه نهایی است.
برای بررسی کارایی نانوسامانه ساخته شده، پس از بررسی نسبت‌های مختلف از دارو و سامانه، نسبت ۱ به ۱ از دارو و نانوسامانه انتخاب و سپس آزمایش رهایش برای این نسبت بهینه در pH برابر ۷ (شبیه‌سازی محیط خون) و pH برابر ۵ (شبیه‌سازی محیط داخل تومور) انجام شد. نتایج به دست آمده توسط آزمایش UV-Vis نشان می‌دهد میزان رهایش در محیط اسیدی نسبت به محیط خنثی بهتر بوده و میزان رهایش تا ۸۰ درصد رسیده است. در نهایت برای ارزیابی سمیت نانو سامانه آزمایش MTT بر روی آن صورت گرفته است که نتایج از غیر سمی بودن نانوسامانه ساخته شده خبر می‌دهد.
بر اساس اعلام روابط عمومی دانشگاه تربیت مدرس، این پژوهش در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد خدیجه نجفی در رشته شیمی گرایش شیمی فیزیک با راهنمایی دکتر سهیلا جوادیان فرزانه عضو هیأت علمی دانشکده علوم پایه دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است.
۰
