انسان همه‌جا انسان است!

آیدا عزت بگیچ* | من زیاد سفر می‌کنم و در مکان‌های گوناگون، افراد گوناگونی را می‌بینم. در این زمان در سراسر جهان گرایشی رواج دارد که ما تفاوت‌های میان مردم را مورد توجه قرار دهیم. در بسیاری از کشورها، مدام چیز‌هایی می‌شنویم تا حس کنیم و چنین بفهمیم که ما با دیگران چه تفاوت‌هایی داریم.

اما تجربه من کاملا عکس این را نشان می‌دهد. زمانی بود که در چین سفر می‌کردم و همان‌طور که می‌دانید فضا‌های آن کشور کاملا با کشوری که من از آن آمده‌ام (بوسنی) متفاوت است.

آنچه من می‌دیدم، این بود که همه مردم همان‌طور هستند که در کشور خودم هستند، رنج‌های مشابهی دارند و مثل ما عاشق می‌شوند. البته تفاوت‌های فرهنگی و تفاوت‌هایی مانند ادیان مختلف وجود دارد، اما در اساس، ماهیت انسان در همه‌جا یکسان است و من باور دارم و می‌خواهم باور داشته باشم که حلقه‌های اتصال میان انسان‌ها بیشتر از تنوع آنهاست؛ بنابراین می‌خواهم این فکر را ترویج کنم؛ چیزی که البته ممکن است گفتنش عادی به نظر برسد، ولی می‌دانم که در دنیای امروز اصلا گفتن چنین چیزی عادی نیست که ما مثل هم هستیم.

چیزی که گفتنش عادی‌تر به نظر می‌رسد این است که ما متفاوت هستیم؛ اینکه ما باید با هم دشمن باشیم، اما من واقعا قصد دارم این باور و احساس درباره مردم را ترویج کنم که از نظر من و در دنیای من، همه ما در هرجا که باشیم، واقعا یکسان هستیم.

البته افراد خوب وجود دارند، افراد بد وجود دارند، افراد متفاوت، ولی اساسا من آن‌قدر تنوع و تفاوت زیادی نمی‌بینم که لازم باشد برای پیامد‌های آن رنج و عذاب و جنگ را تحمل کنیم. شاید من خیلی خوش‌بینم.

* فیلم‌ساز و فیلم‌نامه‌نویس بوسنیایی، سازنده «برف»، «بچه‌های سارایوو» و «هرگز ترکم نکن»