چطور از خورشید، برق بگیریم؟

خاموشی یا آن طور که وزارت نیرو می‌گوید «مدیریت اضطراری بار در شبکه برق» همچنان ادامه دارد. در شرایطی که به نظر می‌رسد با توجه به کم آبی در کشور، با محدودیت‌های جدی تری در زمینه تولید برق از نیروی آب روبه رو خواهیم شد، تولید برق از راه‌های دیگر مثل انرژی خورشیدی باید در دستور کار قرار گیرد.

این نکته‌ای است که وزیر نیرو هم سه روز پیش به آن اشاره کرد و آن طور که ایرنا نوشته رضا اردکانیان در حاشیه بازدید از طرح‌های سدسازی استان اردبیل گفته: «تولید برق خورشیدی در مناطق مرکزی ایران در اولویت برنامه‌های این وزارتخانه است و سرمایه گذاران داخلی و خارجی می‌توانند با تولید انرژی برق علاوه بر تامین نیاز کشور در زمینه صادرات نیز فعال باشند.»

اما سوال اینجاست که آیا منظور وزیر نیرو از سرمایه گذار داخلی و خارجی، سرمایه گذاران کلان است یا سرمایه گذاران خرد و متوسط یا حتی اشخاص حقیقی برای نیاز خانگی هم می‌توانند به سمت انرژی خورشیدی بروند؟

در مصاحبه با دو کارشناس، یعنی کریمی، مدیرعامل شرکت آرتان انرژی و محمد مهدی منیر، مدیرعامل تعاونی بهین نیروی فارس به بررسی دو ایده در زمینه تولید برق در خانه از طریق صفحات خورشیدی پرداخته ایم.

بیشتر بخوانید: علت اصلی قطعی برق چیست؟

ایده بد: تولید برق به قصد استفاده شخصی

گفته می‌شود که میانگین مصرف یک مشترک خانگی در ایران ۱۰ کیلووات ساعت برق در روز است. با توجه به تابش ۵ ساعته مفید آفتاب در ایران در طول روز، برای تامین این میزان برق به صفحه خورشیدی با میزان ۲ کیلووات نیاز داریم.

اگر یک آپارتمان ۱۰ واحد داشته باشد ما به نیروگاهی نیاز داریم که ظرفیت آن ۲۰ کیلووات باشد.

قیمت چنین نیروگاهی در حال حاضر ۱۲۰ میلیون است، اما از آنجایی که باید از باتری نیز برای ذخیره نیرو و استفاده آن در طول شب استفاده شود، هزینه تقریبا دو برابر خواهد شد. یعنی ساکنان این آپارتمان باید حدودا ۲۴۰ میلیون تومان خرج این نیروگاه کنند ضمن اینکه ضروری است ۲۵۰ متر فضا نیز برای آن اختصاص دهند. اما این همه ماجرا نیست و هر سه سال باید باتری‌ها که قیمتشان ۴۰ درصد کل پروژه است، تغییر کند. این در حالی است که بقیه اجزای نیروگاه استهلاک کمتری دارند و ۲۰ سال برایتان کار می‌کنند.

همین مسئله قیمت بالای باتری و البته استهلاک آن باعث می‌شود که استفاده از این ظرفیت برای برق خانگی مناسب نباشد چرا که حتی اگر هر دو ماه قبض برق هر یک از این واحد‌ها ۲۰۰ هزار تومان هم باشد، باز هم هزینه کلی برق کل خانه در هر دوره ۲ میلیون و در سال (۶ دوره) ۱۲ میلیون تومان خواهد بود و این یعنی بازگشت سرمایه ظرف ۲۰ سال بدون احتساب هزینه حدودا ۶ بار تعویض باتری!

البته این روز‌ها که خاموشی در کشور وجود دارد، یک ایده این است که از نیروی برق حاصل از انرژی خورشیدی بتوان حداکثر نیاز یک خانه را در دو ساعت خاموشی برآورده کرد. باید بدانید که برای چنین دستگاهی هم در حال حاضر به ۲۶ میلیون تومان پول نیاز است که به نظر نمی‌رسد برای یک مشترک خانگی، آنقدر‌ها به صرفه باشد.

ایده خوب: استفاده به عنوان یک کسب و کار کوچک

اما روش بهتر استفاده از طرح تولید پراکنده برق و نیروگاه متصل به شبکه است. در این ایده چه اتفاقی می‌افتد؟ شما همان نیروگاه ۲۰ کیلوواتی را تاسیس می‌کنید و با توجه به اینکه شما برای ساخت این نیروگاه در این شرایط دیگر هزینه باتری را ندارید، با قیمت‌های امروزی نزدیک به ۱۲۰ میلیون تومان پرداخت می‌کنید.

اما از آنجا که برق خود را به شبکه توزیع ارائه می‌کنید؛ دولت برق تولید شده در این نیروگاه‌ها را در قراردادی ۲۰ ساله خرید تضمین می‌کند. از این روست که سرمایه شما ظرف ۴ سال باز می‌گردد و ۱۶ سال آینده، صرفا سود است که وارد جیب شما می‌شود. حالا اگر در کوچک‌ترین مقیاس بخواهیم کسب و کاری برقی راه بیندازیم.

پیشنهاد این است که یک نیروگاه ۵ کیلوواتی متصل به شبکه را در محیطی به مساحت ۷۵ متر مربع ایجاد کنیم. هزینه چنین کاری ۳۰ میلیون تومان است و این هزینه ظرف ۴ سال به جیب فرد باز می‌گردد و بعد از آن در هر سال ۷ و نیم میلیون تومان درآمد برای صاحب این نیروگاه وجود دارد یعنی هر ماه ۶۰۰ هزار تومان.

این رقم متناسب با نرخ تورم هم تغییر می‌کند و می‌تواند هم کمکی به شبکه برق باشد، هم یک کار زیست محیطی و هم یک آب باریکه برای کسب درآمد بدون زحمت آنچنانی.

منبع: روزنامه هفت صبح