این مراسم تشییع جنازۀ من است!
فرانسوا هوگیر، امسال در مرکز درمانی هیوون سئول، در کرۀ جنوبی از آنها عکاسی کرده است. اینجا جایی است که کسانی که به افسردگی مبتلا هستند، استرس دارند یا افکار مرتبط با خودکشی در ذهنشان شکل گرفته، میروند تا مراسم تشییع جنازۀ خود را بازی کنند.
کد خبر :
۷۱۰۱
بازدید :
۱۰۸۹۳
فرادید | مردان و زنان در لباس تشییع جنازه، مستقیم به جلو زل زدهاند و درون تابوت مینشینند.
به گزارش فرادید به نقل از سیانان، آنها کاملاً بیدار و خیلی هم زنده هستند، اما در تشییع جنازۀ خودشان حضور یافتهاند.
فرانسوا هوگیر، امسال در مرکز درمانی هیوون سئول، در کرۀ جنوبی از آنها عکاسی کرده است. اینجا جایی است که کسانی که به افسردگی مبتلا هستند، استرس دارند یا افکار مرتبط با خودکشی در ذهنشان شکل گرفته، میروند تا مراسم تشییع جنازۀ خود را بازی کنند. هوگیر میگوید که در کنار این مراسمهای تشییع، خبری از درمانهای روانشناختی دیگر نیست، اما شرکتکنندگان به او گفتهاند که حضور در این مراسم تشییع ساختگی، حالشان را بهتر میکند.
کرۀ جنوبی در میان 34 کشور عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، بالاترین نرخ خودکشی را دارد. هوگیر میگوید که نرخ خودکشی به خاطر فشاری که بر روی جوانان برای عملکرد عالی در مدرسه و امتحانات و یافتن کاری در یک شرکت خوب وجود دارد، در میان این قشر بیشتر هم هست.
کسانی که به این مرکز میآیند، به توصیۀ پزشکشان تنها به اینجا میروند. آنها، همچون بنیانگذاران این مرکز، باور دارند که این مرکز امکان "مرگ تجربی به منظور قدر زندگی را بیشتر دانستن" را فراهم آورده است.
پس از آنکه شرکتکنندگان وارد میشوند، عکسشان به همان سبک عکسهایی که از متوفا روی تابوتش قرار میدهند، گرفته میشود. سخنرانیای در مورد خودکشی انجام میشود و سپس یک فیلم عاطفی نمایش داده میشود. سپس شرکتکنندگان لباس مخصوص تشییع جنازه میپوشند. بعد، نامۀ خداحافظیشان را مینویسند و آن را در مقابل گروه میخوانند.
سپس نور محل کم میشود و داخل تابوت میشوند. آنگاه در تابوت را میبنند، و برای 10 دقیقۀ طولانی اوضاع به همین منوال است.
آنطور که هوگیر تعریف میکند، وقتی که تابوتها را دوباره باز میکنند، شاهد واکنشهای مختلفی هستیم. بعضیها به خاطر ترس از اماکن تنگ، گریه کردهاند؛ بعضیها خوابشان برده است. بعضیها سبکتر و خوشحالتر به نظر میرسند. بعضی هم سلفی میگیرند.
هوگیر میگوید: "رییس مرکز به آنها گفت: "حالا میدانید که مرگ چه شکلی است. شما زنده هستید. برای کره مبارزه کنید."
او میگوید که این تجربۀ منحصر به فرد کرۀ جنوبیای است. در جاهای دیگر، نوع رابطۀ انسانها با مرگ فرق میکند. هوگیر میگوید: "در هر جای دیگری میروید سراغ روانشناس، اما چنین تجربهای را زندگی نمیکنید. این تجربه جواب میدهد، چون که گروهی است. در غیر این صورت، کسی که به تنهایی برود داخل یک تابوت دراز بکشد، دیوانه به نظر خواهد رسید."
هوگیر میگوید که به باور خودش، این تجربه خودکشیها را کاهش نخواهد داد؛ به نظر او کار این مرکز کسب و کاری است برای پول در آوردند. اما شاید بتواند به آنهایی که به آن باور دارند، کمک کند.
هوگیر میگوید: "آدمهایی که دیدم به من گفتند که این تجربه به آنها کمک کرده تا احساس بهتری داشته باشند. آنها باور دارند که پاسخ همین است، اما من نه."
به گزارش فرادید به نقل از سیانان، آنها کاملاً بیدار و خیلی هم زنده هستند، اما در تشییع جنازۀ خودشان حضور یافتهاند.
فرانسوا هوگیر، امسال در مرکز درمانی هیوون سئول، در کرۀ جنوبی از آنها عکاسی کرده است. اینجا جایی است که کسانی که به افسردگی مبتلا هستند، استرس دارند یا افکار مرتبط با خودکشی در ذهنشان شکل گرفته، میروند تا مراسم تشییع جنازۀ خود را بازی کنند. هوگیر میگوید که در کنار این مراسمهای تشییع، خبری از درمانهای روانشناختی دیگر نیست، اما شرکتکنندگان به او گفتهاند که حضور در این مراسم تشییع ساختگی، حالشان را بهتر میکند.
کرۀ جنوبی در میان 34 کشور عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، بالاترین نرخ خودکشی را دارد. هوگیر میگوید که نرخ خودکشی به خاطر فشاری که بر روی جوانان برای عملکرد عالی در مدرسه و امتحانات و یافتن کاری در یک شرکت خوب وجود دارد، در میان این قشر بیشتر هم هست.
کسانی که به این مرکز میآیند، به توصیۀ پزشکشان تنها به اینجا میروند. آنها، همچون بنیانگذاران این مرکز، باور دارند که این مرکز امکان "مرگ تجربی به منظور قدر زندگی را بیشتر دانستن" را فراهم آورده است.
پس از آنکه شرکتکنندگان وارد میشوند، عکسشان به همان سبک عکسهایی که از متوفا روی تابوتش قرار میدهند، گرفته میشود. سخنرانیای در مورد خودکشی انجام میشود و سپس یک فیلم عاطفی نمایش داده میشود. سپس شرکتکنندگان لباس مخصوص تشییع جنازه میپوشند. بعد، نامۀ خداحافظیشان را مینویسند و آن را در مقابل گروه میخوانند.
سپس نور محل کم میشود و داخل تابوت میشوند. آنگاه در تابوت را میبنند، و برای 10 دقیقۀ طولانی اوضاع به همین منوال است.
آنطور که هوگیر تعریف میکند، وقتی که تابوتها را دوباره باز میکنند، شاهد واکنشهای مختلفی هستیم. بعضیها به خاطر ترس از اماکن تنگ، گریه کردهاند؛ بعضیها خوابشان برده است. بعضیها سبکتر و خوشحالتر به نظر میرسند. بعضی هم سلفی میگیرند.
هوگیر میگوید: "رییس مرکز به آنها گفت: "حالا میدانید که مرگ چه شکلی است. شما زنده هستید. برای کره مبارزه کنید."
او میگوید که این تجربۀ منحصر به فرد کرۀ جنوبیای است. در جاهای دیگر، نوع رابطۀ انسانها با مرگ فرق میکند. هوگیر میگوید: "در هر جای دیگری میروید سراغ روانشناس، اما چنین تجربهای را زندگی نمیکنید. این تجربه جواب میدهد، چون که گروهی است. در غیر این صورت، کسی که به تنهایی برود داخل یک تابوت دراز بکشد، دیوانه به نظر خواهد رسید."
هوگیر میگوید که به باور خودش، این تجربه خودکشیها را کاهش نخواهد داد؛ به نظر او کار این مرکز کسب و کاری است برای پول در آوردند. اما شاید بتواند به آنهایی که به آن باور دارند، کمک کند.
هوگیر میگوید: "آدمهایی که دیدم به من گفتند که این تجربه به آنها کمک کرده تا احساس بهتری داشته باشند. آنها باور دارند که پاسخ همین است، اما من نه."
۰