بدبینی مرگ را جلو می‌اندازد، اما خوش‌بینی آن را به تعویق نمی‌اندازد
اختلالات خلقی مانند افسردگی بر ارتباط بین بدبینی و مرگ، اثر نداشت. هنوز مشخص نیست چرا بدبین‌ها زودتر از خوش‌بین‌ها جان خود را از دست می‌دهند، اما ویتفیلد باور ندارد که بیماری عامل بدبینی یا برعکس باشد. او می‌گوید: «ممکن است بدبین‌ها مراقب سلامتی‌شان نباشند، ممکن است آن‌ها فکر کنند چه دلیلی دارد که رژیم غذایی سالمی را دنبال یا ورزش کنند.»
کد خبر :
۸۳۰۵۹
بازدید :
۲۷۱۴
فرادید | نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که بدبین‌ها ۲سال زودتر از میانگین طول عمر یک انسان معمولی میمیرند، اما خوش‌بین بودن طول عمر افراد را بیشتر نمی‌کند.
به گزارش فرادید به نقل از دیلی‌میل، برطبق این پژوهش، افرادی که نسبت به زمان حال یا آینده دیدگاهی منفی دارند ۲ سال زودتر از میانگین طبیعی طول عمر یک فرد سالم میمیرند. اما نکته شگفت‌انگیز پژوهش این است که خوش‌بین بودن باعث نمی‌شود فرد از میانگین عمر طبیعی بیشتر عمر کند.
این تیم تحقیقاتی که از موسسه تحقیقات پزشکی در بریزبین در استرالیا بودند به این نتیجه رسیدند که بدبین‌ها احتمالاً از خودشان مراقبت نمی‌کنند که باعث می‌شود سلامتی‌شان زودتر از سایرین افت پیدا کند.
بیشتر بخوانید:
تحقیقات پیشین ارتباط بین خوش‌بینی و بدبینی و فقدان یا وجود برخی بیماری‌ها را تأیید کرده بودند. اما در پژوهش‌های قبلی دو مفهوم خوش‌بینی و بدبینی به جای اندازه‌گیری با دو مقیاسِ مجزا در یک مقیاس اندازه‌گیری شده بودند که در نتیجه افرادی که کمترین امتیاز را از این پرسشنامه‌ها به دست می‌آوردند به عنوان افراد بدبین طبقه‌بندی می‌شدند.
نویسنده مقاله دکتر جان ویتفیلد، زیست‌شیمیدان بالینی، می‌گوید: «خوش‌بینی و بدبینی همبستگی معکوس ندارند. ویژگی اصلی نتایج ما این است که ما از دو مقیاسِ جداگانه برای اندازه‌گیری خوش‌بینی و بدبینی و ارتباط آن‌ها با مرگ استفاده کردیم.»
در این مطالعه، که در ژورنال نیچر منتشر شد، تیم تحقیقاتی پرسشنامه‌های ۳۰۰۰ شرکت‌کننده که بین سنین ۵۰ و بالاتر از آن بودند را بررسی کرد. افرادی که نمرات بالاتری در بدبینی به دست آورددند ۲ سال به طور میانگین دو سال زودتر از افرادی که در طبقه خوش‌بین‌ها قرار گرفته بودند، از دنیا رفته بودند.
این پرسشنامه بخشی از پژوهشی بود که سلامتی استرالیایی‌ها را مابین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ بررسی کرده و تا پایان سال ۲۰۰۹ اطلاعات آن به روز شده بود.
به مشارکت‌کنندگان بر اساس مقیاس خوش‌بینی-بدبینی و اینکه تا چه اندازه با گزاره‌های خوش‌بیانه و بدبینانه موافق یا مخالف بودند امتیاز داده شد. گزاره‌ها شامل این موارد بود: «من همیشه درباره آینده خوش‌بین هستم یا اگر بنا باشد اتفاق ناخوشایند برای من بیفتد، میفتد.»
کسانی که امتیاز بالاتری در بدبینی گرفته بودند به طور میانگین ۲ سال زودتر از سایرین که امتیاز بالاتری در خوش‌بینی گرفته بودند، جان خود را از دست داده بودند.
بدبین‌ها بیشتر از خوش‌بین‌ها به دلیل بیماری‌های قلب و عروقی یا بیماری‌های مرگبار دیگر - به جز سرطان- جان خود را از دست داده بودند.
اختلالات خلقی مانند افسردگی نقشی بر ارتباطِ بین بدبینی و مرگ، اثر نداشت. هنوز مشخص نیست چرا بدبین‌ها زودتر از خوش‌بین‌ها جان خود را از دست می‌دهند، اما ویتفیلد باور ندارد که بیماری عامل بدبینی یا برعکس باشد.
او می‌گوید: «ممکن است بدبین‌ها مراقب سلامتی‌شان نباشند، ممکن است آن‌ها فکر کنند چه دلیلی دارد که رژیم غذایی سالم را دنبال کنند یا ورزش کنند.»
«شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نگرش‌های خوش‌بینانه و بدبینانه می‌توانند روی بیوشیمی مغز و خون و در نتیجه التهاب مفاصل اثر بگذارد.»
این پژوهش همچنین نشان داد کسانی که نمرات بالاتری در خوش‌بینی کسب کرده بودند طول عمرشان بیشتر از میانگین افزایش پیدا نکرده بود.
۰
