زندگی چارکی
تکلیف طبقه کارگر به‌صورت علمی مشخص شد و کارگران متوجه شدند از این به‌بعد رسما باید با بیست‌ودو‌و‌نیم‌درصدشان زندگی کنند.
کد خبر :
۸۳۳۱
بازدید :
۱۲۰۰
تکلیف طبقه کارگر به‌صورت علمی مشخص شد و کارگران متوجه شدند از این به‌بعد رسما باید با بیست‌ودو‌و‌نیم‌درصدشان زندگی کنند.
چطور؟ چون «دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور، هزینه ماهانه خانوارهای کارگری را سه‌میلیون‌و٢٠٠ هزارتومان اعلام کرد».
حقوق پایه هم که ٧١٢هزارو ٤٢٥ تومان است. پس هر کارگری باید تقریبا یک‌چهارم خانواده‌اش را بچرخاند.
باقیش هم خودبه‌خود یا می‌چرخد یا از حرکت بازمی‌ماند. تنها جای خوشحالی اینجاست که کارگر دست‌به‌کار ما که دستش به جایی بند نیست و تا الان متوجه نمی‌شد چطوری ماهی ۷۱۲هزارتومان می‌گیرد اما در طول ماه سه‌‌میلیون‌تومان هزینه دارد، از این به‌بعد به صورت علمی تکلیفش روشن است و دیگر ذهنش درگیر نیست.
البته تلاش دولت برای مهار بیماری اقتصادی کشور جای تقدیر و تشکر دارد و خوشبختانه حال اقتصادی کشور خیلی خوب گزارش می‌شود. فقط یک جای کوچولوش زخم عمیق برداشته بود و یک غده چرکین مانده بود روی دستمان که مجبور بودیم از جا قلوه‌کَنَش کنیم منتها چون این زخم عمیق زحمت رتق‌وفتق بدن را می‌کشد نتوانستیم کلا بیندازیمش دور و فعلا در قالب پرسنلی کارگری اجازه دادیم فشار جامعه و اقتصاد و سیاست را تحمل کند تا ببینیم خودش کی از پا درمی‌آید.
از طرفی دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری گفته «هزینه ماهانه خانوارهای کارگری در سال گذشته بیش از یک‌میلیون‌و ٦٠٠هزارتومان بوده که امسال به سه‌میلیون‌و ٢٠٠هزارتومان رسیده است».
به‌همین‌مناسبت ما از یک کارگر پرسیدیم گفتیم با حقوق ٦٠٠، ٧٠٠ تومانی و هزینه یک‌میلیون‌و‌دویستی، پارسال چی‌کار می‌کردی؟ گفت نصفه زندگی می‌کردیم. گفتیم الان با همان حقوق و هزینه سه‌میلیونی چی‌کار می‌کنید؟
گفتند به صورت چارک زندگی می‌کنیم. گاهی زندگی چارکی تنها چاره زندگی است. در هنر معماری اصیل ایرانی که ریشه در همه‌جای فرهنگ ما دارد، چارک به نصف نیمه گفته می‌شود. نیمه هم به دو آجری می‌گفتند که با ضربه تیشه بنا از وسط دو نیم شده باشد.
همان دو نیم را اگر اوسا بنا یک ضربه تیشه دیگر بزند، می‌شود چارک. یعنی یک‌چهارم آجر. حالا توی معماری شکوهمند باستانی ایرانی با چارک چی‌کار می‌کنند؟
هرجا سوراخ‌سنبه باشد یک چارک می‌گذارند و روش را گچ می‌گیرند.
چطور؟ چون «دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور، هزینه ماهانه خانوارهای کارگری را سه‌میلیون‌و٢٠٠ هزارتومان اعلام کرد».
حقوق پایه هم که ٧١٢هزارو ٤٢٥ تومان است. پس هر کارگری باید تقریبا یک‌چهارم خانواده‌اش را بچرخاند.
باقیش هم خودبه‌خود یا می‌چرخد یا از حرکت بازمی‌ماند. تنها جای خوشحالی اینجاست که کارگر دست‌به‌کار ما که دستش به جایی بند نیست و تا الان متوجه نمی‌شد چطوری ماهی ۷۱۲هزارتومان می‌گیرد اما در طول ماه سه‌‌میلیون‌تومان هزینه دارد، از این به‌بعد به صورت علمی تکلیفش روشن است و دیگر ذهنش درگیر نیست.
البته تلاش دولت برای مهار بیماری اقتصادی کشور جای تقدیر و تشکر دارد و خوشبختانه حال اقتصادی کشور خیلی خوب گزارش می‌شود. فقط یک جای کوچولوش زخم عمیق برداشته بود و یک غده چرکین مانده بود روی دستمان که مجبور بودیم از جا قلوه‌کَنَش کنیم منتها چون این زخم عمیق زحمت رتق‌وفتق بدن را می‌کشد نتوانستیم کلا بیندازیمش دور و فعلا در قالب پرسنلی کارگری اجازه دادیم فشار جامعه و اقتصاد و سیاست را تحمل کند تا ببینیم خودش کی از پا درمی‌آید.
از طرفی دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری گفته «هزینه ماهانه خانوارهای کارگری در سال گذشته بیش از یک‌میلیون‌و ٦٠٠هزارتومان بوده که امسال به سه‌میلیون‌و ٢٠٠هزارتومان رسیده است».
به‌همین‌مناسبت ما از یک کارگر پرسیدیم گفتیم با حقوق ٦٠٠، ٧٠٠ تومانی و هزینه یک‌میلیون‌و‌دویستی، پارسال چی‌کار می‌کردی؟ گفت نصفه زندگی می‌کردیم. گفتیم الان با همان حقوق و هزینه سه‌میلیونی چی‌کار می‌کنید؟
گفتند به صورت چارک زندگی می‌کنیم. گاهی زندگی چارکی تنها چاره زندگی است. در هنر معماری اصیل ایرانی که ریشه در همه‌جای فرهنگ ما دارد، چارک به نصف نیمه گفته می‌شود. نیمه هم به دو آجری می‌گفتند که با ضربه تیشه بنا از وسط دو نیم شده باشد.
همان دو نیم را اگر اوسا بنا یک ضربه تیشه دیگر بزند، می‌شود چارک. یعنی یک‌چهارم آجر. حالا توی معماری شکوهمند باستانی ایرانی با چارک چی‌کار می‌کنند؟
هرجا سوراخ‌سنبه باشد یک چارک می‌گذارند و روش را گچ می‌گیرند.
پوریا عالمی
روزنامه شرق
۰
