نحوه مصرف قرص و شربت آهن

نحوه مصرف قرص آهن؛ چگونه قرص آهن مصرف کنیم؟ در صورتی که آزمایش خون شما نشان دهد که به آهن بیشتری نیاز دارید، قرص و یا شربت آهن توسط پزشکتان برای شماتجویز م یشود. زمانی که آهن شما پایین رفته باشد بازیافت میزان کافی آن تنها از طریق تغییر در رژیم غذایی مشکل خواهد بود. قرصها و شریتهای آهن در مقایسه با غذا حاوی مقادیر خیلی بیشتری از آهن بوده و به جایگزینی سریعتر آهن کمک میکنند. آنها فقط در صورت توصیه پزشکتان باید مورد استفاده قرار گیرند.

در صورتی که آزمایش خون شما نشان دهد که به آهن بیشتری نیاز دارید، قرص و یا شربت آهن توسط پزشکتان برای شماتجویز م یشود. زمانی که آهن شما پایین رفته باشد بازیافت میزان کافی آن تنها از طریق تغییر در رژیم غذایی مشکل خواهد بود. قرصها و شریتهای آهن در مقایسه با غذا حاوی مقادیر خیلی بیشتری از آهن بوده و به جایگزینی سریعتر آهن کمک میکنند. آنها فقط در صورت توصیه پزشکتان باید مورد استفاده قرار گیرند.
آیا کلیه قرصها و شربتهای آهن شبیه هستند؟

قرصهای آهن را چگونه باید بخورم؟
- قرصها را درسته بخورید، آنها را خرد نکرده و یا نجوید
- آهن برای جذب بهرت باید به همراه یک لیوان آب و یا آب میوه و با شکم خالی خورده شود) یک ساعت قبل و یا دوساعت پس از رصف غذا (ویتامین ث موجود در آب میوه میتواند کمی میزان بیشرتی از آهن را وارد بدن کند امارضوری نیست- آب به خودی خود خوب است.
- قرص یا رشبت آهن خود را با چای، قهوه، شیر، نوشابه، شکالت یا رشاب نخورید چرا که این مواد باعث کاهشمیزان جذب آهن توسط بدن میشوند.
- داروهای زیر را به همراه قرص آهن نخورید - کلسیم، داروهای ضد اسید معده) مانند مایلنتا و گویسکان بعضی ازداروهای مخصوص پوکی استخوان، داروهای مخصوص تیرویید یا پارکینسون و بعضی از آنتی بیوتیک ها. از پزشکو یا دکرت داروساز خود در مورد زمان الزم بین خوردن این داروها سوال نمایید.
میزان نیاز روزانه آهن و نحوه تامین آن
روزانه مردان ۱ تا ۲/۱ میلیگرم، زنان ۴/۱ تا ۲/۲ میلیگرم، زنان حامله ۳ تا ۲/۳ میلیگرم و کودکان ۱/۱ تا ۴/۱ میلیگرم آهن نیاز دارند؛ که این مقدار آهن معمولا از طریق غذا تامین میشود، ولی کل آهن موجود در غذا جذب بدن نمیشود و لذا حداقل مقدار آهن موجود در غذای روزانه برای مردان، زنان و کودکان ۱۰ میلیگرم و برای زنان شیرده یا باردار ۲۰ میلیگرم در روز باید باشد تا فرد دچار کمبود آهن نشود.
منابع حیوانی آهن شامل جگر، گوشت قرمز، ماهی و زردۀ تخممرغ و منابع گیاهی شامل سویا، حبوبات، سبزیجات پهن برگ، کشمش، انجیر، اویشن، زردچوبه، مرزه، ترخون، زنجبیل، دانه زیره و غلات میباشند.
بر خلاف باور مردم برگه اسفناج تنها ۲/۵ میلی گرم آهن در هر ۱۰۰گرم از برگ اسفناج دارد؛ در صورتی که به عنوان نمونه آویشن ۱۲۰ میلی گرم آهن در هر ۱۰۰ گرم آویشن دارد. خوردن غذاهای حاوی ویتامین C میتواند به جذب آهن مواد غذایی کمک کند.

عوارض کمبود آهن
به دلیل نقش های متفاوت آهن در بدن، کمبود آن نیز تاثیرات زیادی را روی بدن می گذارد. از جمله تاثیرات ناشی از کمبود آهن در سوخت و ساز بدن می توان به این موارد اشاره کرد: کاهش قدرت سیستم دفاعی بدن، اختلال در رشد اندامهایی که رشد مداوم دارند مانند پوست و مو و … که عوارض ظاهری قابل مشاهده بر جا می گذارند.
متداول ترین عوارض ناشی از کمبود آهن عبارتند از :
- خستگی غیرعادی
- اضطراب
- رنگ پریدگی
- دست و پای سرد
- تنگی نفس
- سردرد و سرگیجه
- تپش قلب
- خشکی پوست و مو و ریزش مو
- زخم و تورم زبان و دهان
- ناخن قاشقی و شکننده
- عفونت های مکرر