ماجرای شباهت سرود ملی ایران و کره جنوبی چیست؟
علی رهبری موسیقیدان و آهنگساز و رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران در حالی سرود جمهوری اسلامی ایران را کپی سرود ملی کره جنوبی می‌داند که بسیاری فعالان رسانه‌ای پیش از این و در سال ۹۳ همزمان با بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی فوتبال برزیل، این شائبه را مطرح کردند.
کد خبر :
۹۳۵۴۹
بازدید :
۷۱۸۵
فرادید | این نخستین بار نیست که شائبه کپی بودن سرود ملی ایران مطرح می‌شود. البته احتمالا آخرین بار هم نخواهد بود. اما در آخرین موضع گیری علی رهبری موسیقیدان و آهنگساز و رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران در نامه‌ای به وزیر ارشاد، سرود جمهوری اسلامی ایران را کپی سرود ملی کره جنوبی دانسته و خواستار ساخت سرودی جدید با استفاده از بن‌مایه موسیقی ایرانی شده است. این در حالی است که سازنده اثر سرود ملی ایران خلاف این عقیده را دارد.
به گزارش فرادید؛ رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران معتقد است که سرود ملی کره نیز از موسیقی غربی گرفته شده است.
علی رهبری همچنین گفته است که ملودی سرود ملی فعلی اصلا روح ایرانی ندارد و برای ایرانیان کمی غریبه است. او علاوه بر این از سازنده فعلی سرود ملی نیز انتقاد کرده و مدعی شده است که «سازنده سرود فعلی این موسیقی را نمی‌شناخته و در رشته موسیقی سنتی و ملی تحصیل نکرده بود.»
او از وزیر ارشاد در خواست کرده تا برای تغییر سرود ملی اقدام کند.
علی رهبری در این نامه می‌گوید که «موسیقی سرود ملی فعلی کشور ما همچنان به‌صورتی است که گویا توسط غیرایرانیان نوشته شده است و بویی از ایران از آن به مشام نمی‌رسد. این تنها نظر من نیست؛ این ایرادی است که موسیقی‌دانان فراوانی به این آهنگ گرفته‌اند.»
طبق گفته او، سرود ملی کشوری که یکی از آرمان‌های اصلی‌اش «نه شرقی، نه غربی» بوده است، شباهت بسیار چشمگیری به سرود ملی کشور کره‌جنوبی دارد و بسیاری از قطعات آن، کپی سرود این کشور است.به گزارش فرادید؛ رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران معتقد است که سرود ملی کره نیز از موسیقی غربی گرفته شده است.
علی رهبری همچنین گفته است که ملودی سرود ملی فعلی اصلا روح ایرانی ندارد و برای ایرانیان کمی غریبه است. او علاوه بر این از سازنده فعلی سرود ملی نیز انتقاد کرده و مدعی شده است که «سازنده سرود فعلی این موسیقی را نمی‌شناخته و در رشته موسیقی سنتی و ملی تحصیل نکرده بود.»
او از وزیر ارشاد در خواست کرده تا برای تغییر سرود ملی اقدام کند.
شعر سرود ملی ایران اثر ساعد باقری و آهنگسازی آن نیز بر عهده حسن ریاحی بوده است.
شباهت میان دو سرود ملی ایران و کره جنوبی
سرود ملی ایران کپی برداری از سرود ملی کره جنوبی؟
علی رهبری موسیقیدان و آهنگساز و رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران در حالی سرود جمهوری اسلامی ایران را کپی سرود ملی کره جنوبی می‌داند که بسیاری فعالان رسانه‌ای پیش از این و در سال ۹۳ همزمان با بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی فوتبال برزیل، این شائبه را مطرح کردند.
البته برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز معتقدند که سرود ملی کره جنوبی نیز به نوعی برگرفته از ملودی سرود ملی مالدیو است.
مانی جعفرزاده» آهنگساز و رهبر ارکستر که در اسپانیا رشته آهنگسازی را در مقطع دکترا تحصیل کرده، در این خصوص به موسیقی ما گفته که «گمان می‌کنم این که بگوییم همه‌ی سرودهایِ ملّی جهان ساختاری مشابه دارند و شباهتِ دو سرودِ ایران و کره‌ی جنوبی را حسب ساختار‌های مشابه سرودهایِ ملّی جهان توجیه کُنیم، حقیقت را نگفته‌ایم.»
او همچنین می‌گوید: «راست این است که چرا هیچ دو سرودِ دیگری این اندازه شبیه نیستند؟ امّا چه حاصلِ ما خواهد شد از این حقیقت که سرودِ ملّیِ ما چندان هم ملّی نیست؟ ناگزیر درست‌تر است که سکوت کُنیم و این سکوت را در لفافی از احترام به خودمان و غرورمان بپیچیم. برخی حرفهای درست را درست است نگفتن.»
در این میان برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی با طرح شائبه کپی برداری از سازنده اثر سرود ملی و وزارت ارشاد به عنوان متولی امر انتقاد کرده اند.
اما سازنده اثر همچنان معتقد است که تنها چهار نت دو سرود ملی شبیه به یکدیگر است.
حسن ریاحی، آهنگساز و سازنده سرود ملی درباره این شائبه می‌گوید: «دو روز پیش شنیده‌ام و اعتقاد دارم این سرود‌ها شبیه همه سرود‌های ملی در همه جای دنیا هستند. فقط چهار نت از این دو سرود شبیه هم شده و خود من هم این شباهت را حس کردم. ولی از لحاظ ساختمان اثر، سرود ایران به‌هیچ‌وجه شبیه سرود کشور کره جنوبی نیست.»
او گفته که «سرود ملی ایران چند سر و گردن از سرود رسمی کره‌جنوبی بالاتر است. شنونده حرفهای که این اثر را گوش می‌کند، از نظر فرم و هارمونی و ارکستراسیون متوجه برتری‌های این سرود می‌شود. این سرود بار‌ها در کره و ژاپن و همه جای دنیا اجرا شده و من درک نمی‌کنم چرا بعد از این‌همه سال این ادعا‌ها مطرح شده است.»
خبرگزاری ایرنا نیز با دفاع از سرود ملی و حسن ریاحی نوشت که «سرود ملی کشورمان تقریبا تمام ویژگی‌های لازم برای سرود ملی یک کشور را دارد، ملودی ساده و روانی دارد و به همین دلیل عامه مردم با آن ارتباط خوبی گرفته‌اند. یکی دیگر از مولفه‌های مثبت این سرود مدت زمان کوتاه این موسیقی و خوانش آسان آن از سوی مخاطب است.»
این خبرگزاری در ستایش حسن ریاحی هم می‌نویسد: «آنچه درباره آهنگساز سرود ملی کشورمان قابل کتمان نیست، سابقه حسن ریاحی در موسیقی است. ریاحی از خوشنام‌ترین و قابل احترام‌ترین آهنگسازان موسیقی ایران است. وی چند سال دبیر جشنواره موسیقی فجر بوده و تاثیرات او در موسیقی کشورمان همیشه ماندگار خواهد بود.»
البته برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز معتقدند که سرود ملی کره جنوبی نیز به نوعی برگرفته از ملودی سرود ملی مالدیو است.
مانی جعفرزاده» آهنگساز و رهبر ارکستر که در اسپانیا رشته آهنگسازی را در مقطع دکترا تحصیل کرده، در این خصوص به موسیقی ما گفته که «گمان می‌کنم این که بگوییم همه‌ی سرودهایِ ملّی جهان ساختاری مشابه دارند و شباهتِ دو سرودِ ایران و کره‌ی جنوبی را حسب ساختار‌های مشابه سرودهایِ ملّی جهان توجیه کُنیم، حقیقت را نگفته‌ایم.»
او همچنین می‌گوید: «راست این است که چرا هیچ دو سرودِ دیگری این اندازه شبیه نیستند؟ امّا چه حاصلِ ما خواهد شد از این حقیقت که سرودِ ملّیِ ما چندان هم ملّی نیست؟ ناگزیر درست‌تر است که سکوت کُنیم و این سکوت را در لفافی از احترام به خودمان و غرورمان بپیچیم. برخی حرفهای درست را درست است نگفتن.»
در این میان برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی با طرح شائبه کپی برداری از سازنده اثر سرود ملی و وزارت ارشاد به عنوان متولی امر انتقاد کرده اند.
اما سازنده اثر همچنان معتقد است که تنها چهار نت دو سرود ملی شبیه به یکدیگر است.
حسن ریاحی، آهنگساز و سازنده سرود ملی درباره این شائبه می‌گوید: «دو روز پیش شنیده‌ام و اعتقاد دارم این سرود‌ها شبیه همه سرود‌های ملی در همه جای دنیا هستند. فقط چهار نت از این دو سرود شبیه هم شده و خود من هم این شباهت را حس کردم. ولی از لحاظ ساختمان اثر، سرود ایران به‌هیچ‌وجه شبیه سرود کشور کره جنوبی نیست.»
او گفته که «سرود ملی ایران چند سر و گردن از سرود رسمی کره‌جنوبی بالاتر است. شنونده حرفهای که این اثر را گوش می‌کند، از نظر فرم و هارمونی و ارکستراسیون متوجه برتری‌های این سرود می‌شود. این سرود بار‌ها در کره و ژاپن و همه جای دنیا اجرا شده و من درک نمی‌کنم چرا بعد از این‌همه سال این ادعا‌ها مطرح شده است.»
خبرگزاری ایرنا نیز با دفاع از سرود ملی و حسن ریاحی نوشت که «سرود ملی کشورمان تقریبا تمام ویژگی‌های لازم برای سرود ملی یک کشور را دارد، ملودی ساده و روانی دارد و به همین دلیل عامه مردم با آن ارتباط خوبی گرفته‌اند. یکی دیگر از مولفه‌های مثبت این سرود مدت زمان کوتاه این موسیقی و خوانش آسان آن از سوی مخاطب است.»
این خبرگزاری در ستایش حسن ریاحی هم می‌نویسد: «آنچه درباره آهنگساز سرود ملی کشورمان قابل کتمان نیست، سابقه حسن ریاحی در موسیقی است. ریاحی از خوشنام‌ترین و قابل احترام‌ترین آهنگسازان موسیقی ایران است. وی چند سال دبیر جشنواره موسیقی فجر بوده و تاثیرات او در موسیقی کشورمان همیشه ماندگار خواهد بود.»
گزارش‌های غیر رسمی نشان می‌دهد که پیشینه‌ی ساخت سرود ملی در ایران به عهد ناصری برمی‌گردد. گویا ناصرالدین‌شاه که در سفرهایش به فرنگ، شاهد اجرای سرود‌هایی توسط گروه‌های موسیقی نظامی بود، تصمیم گرفت یک سرود مشابه برای اجرا در دربار و مراسم رسمی تهیه شود.
او از دولت فرانسه کمک خواست و وزیر جنگ فرانسه یک موسیقیدان را به نام «آلفرد لومر» (که بعد‌ها به «موسیو لومر» شهرت پیدا کرد) روانه‌ی ایران کرد تا در دارالفنون کرسی موسیقی دایر کند.
حاصل این تلاش‌ها یک قطعه موسیقی بی‌کلام با نام «سلام شاه» بود. این سرود را اخیراً با شعر «ایرانِ جوان» بر روی موسیقی آن، بار‌ها از رادیو و تلویزیون شنیده‌ایم که توسط ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی و با صدای سالار عقیلی اجرا شده است. «وطن‌ای هستی من/ شور و سرمستی من…».
اما در دهه دوم انقلاب برای تغییر سرود ملی، فراخونی برای تولید آثار کوتاه و موجز که در عین حال لحن حماسی داشته و از رگ و ریشه موسیقی ایرانی نیز برخوردار باشند، منتشر شد.
او از دولت فرانسه کمک خواست و وزیر جنگ فرانسه یک موسیقیدان را به نام «آلفرد لومر» (که بعد‌ها به «موسیو لومر» شهرت پیدا کرد) روانه‌ی ایران کرد تا در دارالفنون کرسی موسیقی دایر کند.
حاصل این تلاش‌ها یک قطعه موسیقی بی‌کلام با نام «سلام شاه» بود. این سرود را اخیراً با شعر «ایرانِ جوان» بر روی موسیقی آن، بار‌ها از رادیو و تلویزیون شنیده‌ایم که توسط ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی و با صدای سالار عقیلی اجرا شده است. «وطن‌ای هستی من/ شور و سرمستی من…».
اما در دهه دوم انقلاب برای تغییر سرود ملی، فراخونی برای تولید آثار کوتاه و موجز که در عین حال لحن حماسی داشته و از رگ و ریشه موسیقی ایرانی نیز برخوردار باشند، منتشر شد.
پس از انتشار فراخوان بیش از ۶۸ اثر از ۳۵ آهنگساز داخلی به صدا و سیما ارسال شده بود و این مرکز برای اینکه اسامی آهنگسازان این آثار تأثیری در انتخاب اعضای شورا نداشته باشد، همه اسامی را حذف و با برخی کدگزاری‌ها سعی کرد که بهترین اثر ارسالی انتخاب شود.
ابتدا ۱۰ اثر و سپس سه اثر به عنوان آثار برگزیده انتخاب شدند تا سازندگان‌شان بعد از تنظیم و اجرا از سوی ارکستر سمفونیک و گروه کر، سرود آماده و حاضر را برای قضاوت نهایی در اختیار سازمان قرار دهند. سه قطعه‌ی برگزیده پس از اجرای نهایی، برای دفتر رهبری ارسال شد.
نادر مرتضی‌پور، درباره‌ی واکنش رهبر انقلاب به این سه اثر چنین گفت: «ایشان از سه قطعه، دو تا را چند بار شنیدند و سرود ملی فعلی را از جهت روان بودن ملودی و اینکه راحت می‌شود سرود و ملودی آن را به خاطر سپرد و اینکه به دلیل فراز و نشیب‌های مناسبی که دارد و از همه مهم‌تر، مقدمه، پیش‌آگهی و فان‌فار آن انتخاب کردند.»
روز سوم خرداد ۱۳۷۱ همزمان با سالروز حماسه فتح خرمشهر سرود جدید ملی جمهوری اسلامی ایران جایگزین سرود پیشین شده و برای اولین بار از صدا و سیما پخش شد. سرودی که تا این لحظه به عنوان سرود رسمی کشور در مجامع بین‌المللی پخش شده است.
۱
