دنباله‌دار اطلس، بازمانده مهمان باستانی ۵۰۰۰ سال پیش!
اطلس در فاصله بیش از ۱۶۰ میلیون کیلومتری، بیشتر از فاصله زمین تا خورشید، متلاشی شد. این فاصله بسیار بیشتر از مسافت گذر والد آن از اطراف خورشید بود
کد خبر :
۹۸۴۷۰
بازدید :
۳۳۸۲۸
فرادید | گمان می‌رود که حدود ۵۰۰۰ سال پیش یک دنباله‌دار به داخل فاصله ۳۷ میلیون کیلومتری خورشید، نزدیک‌تر از درونی‌ترین سیاره یعنی عطارد، وارد شده باشد. این دنباله دار ممکن است در پایان عصر حجر یک منظره جذاب و دیدنی برای تمدن‌های سراسر اوراسیا و شمال آفریقا خلق کرده باشد.
به گزارش فرادید؛ با این حال، این مهمان فضایی بی نام در هیچ گزارش تاریخی شناخته شده، ثبت نشده است؛ بنابراین چگونه ستاره شناسان می‌دانند که چنین مزاحم بین سیاره‌ای وجود داشته است؟ دنباله دار (ATLAS (C/۲۰۱۹ Y۴ اولین بار در اوایل سال ۲۰۲۰ ظاهر شد. اطلس (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System)، اولین بار توسط سیستم هشدار آخرین برخورد سیارکی (ATLAS)، که توسط دانشگاه هاوایی اداره می شود، شناسایی شد. در اواسط سال ۲۰۲۰ با تجزیه شدن به قطعات کوچک یخی به سرعت از بین رفت.
در مطالعه‌ای جدید با استفاده از مشاهده‌‌های تلسکوپ فضایی هابل ناسا، ستارہ شناس Quanzhi Ye از دانشگاه مریلند، گزارش می‌دهد که اطلس قطعه‌ای جدا شده از آن مهمان باستانی ۵۰۰۰ سال پیش است. چرا؟ زیرا اطلس مسیر همان مداری را دنبال می‌کند که دنباله داری در سال ۱۸۴۴ در آن دیده شده است. این بدان معناست که این دو دنباله دار احتمالا خواهر و برادری از یک دنباله دار والد هستند که قرن‌ها قبل متلاشی شده است. پیوند این دو دنباله دار برای اولین بار توسط ستارہ شناس آماتور Maik Meyer مشخص شد.
برخلاف دنباله دار فرضی والد، اطلس در فاصله بیش از ۱۶۰ میلیون کیلومتری، بیشتر از فاصله زمین تا خورشید، متلاشی شد. این فاصله بسیار بیشتر از مسافت گذر والد آن از اطراف خورشید بود.
Ye می‌گوید: اگر این دنباله دار در این فاصله بسیار دور از خورشید متلاشی شده بود، چگونه از آخرین گذر خود از خورشید در ۵۰۰۰ سال پیش جان سالم به در برد؟ این سوال بزرگی است. این امر بسیار غیرعادی است، زیرا ما انتظارش را نداریم. این اولین بار است که یک دنباله دار بلنددوره قبل از نزدیک شدن به خورشید در حال متلاشی شدن دیده شد.
مشاهده تجزیه تکه‌ها، سرنخ‌هایی از نحوه ترکیب دنباله دار والد را ارائه می دهد. در مقاله جدیدی در مجله Astronomical، پس از یک سال تجزیه و تحلیل، Ye و همکارانش گزارش کردند که یک قطعه اطلس در عرض چند روز متلاشی شد، درحالی که متلاشی شدن قطعه دیگر هفته‌ها به طول انجامید. وی گفت: «این موضوع به ما می‌گوید که بخشی از هسته قوی‌تر از قسمت دیگر بوده است.»
یکی از احتمالات این است که جریان‌های مواد پرتاب شده ممکن است دنباله دار را به حدی سریع چرخانده باشد که نیرو‌های گریز از مرکز، آن را متلاشی کرده باشد. یک توضیح جایگزین این است که این دنباله دار دارای یخ های به اصطلاح فرار است؛ به آن معنی که خیلی سریع ذوب می شوند. این مواد، باعث متلاشی شدن دنباله دار می شود. رفتار دنباله دار اطلس جالب است، اما توضیح آن دشوار است. خواهر و برادر بازمانده دنباله دار اطلس تا قرن ۵۰ باز نمی گردند.
منبع : Nasa.gov
Ye می‌گوید: اگر این دنباله دار در این فاصله بسیار دور از خورشید متلاشی شده بود، چگونه از آخرین گذر خود از خورشید در ۵۰۰۰ سال پیش جان سالم به در برد؟ این سوال بزرگی است. این امر بسیار غیرعادی است، زیرا ما انتظارش را نداریم. این اولین بار است که یک دنباله دار بلنددوره قبل از نزدیک شدن به خورشید در حال متلاشی شدن دیده شد.
مشاهده تجزیه تکه‌ها، سرنخ‌هایی از نحوه ترکیب دنباله دار والد را ارائه می دهد. در مقاله جدیدی در مجله Astronomical، پس از یک سال تجزیه و تحلیل، Ye و همکارانش گزارش کردند که یک قطعه اطلس در عرض چند روز متلاشی شد، درحالی که متلاشی شدن قطعه دیگر هفته‌ها به طول انجامید. وی گفت: «این موضوع به ما می‌گوید که بخشی از هسته قوی‌تر از قسمت دیگر بوده است.»
یکی از احتمالات این است که جریان‌های مواد پرتاب شده ممکن است دنباله دار را به حدی سریع چرخانده باشد که نیرو‌های گریز از مرکز، آن را متلاشی کرده باشد. یک توضیح جایگزین این است که این دنباله دار دارای یخ های به اصطلاح فرار است؛ به آن معنی که خیلی سریع ذوب می شوند. این مواد، باعث متلاشی شدن دنباله دار می شود. رفتار دنباله دار اطلس جالب است، اما توضیح آن دشوار است. خواهر و برادر بازمانده دنباله دار اطلس تا قرن ۵۰ باز نمی گردند.
منبع : Nasa.gov
۰
