حسرت ابدی

یزدانیخرم: نباید زیر بار فشارها برویم | هاشمیطبا: فرهنگ ایرانی، مبارزه زن را نمیپذیرد

روزنامه شهروند نوشت:
ورزش هم مثل خیلی از پدیدههای دیگر درجامعه بینالمللی به ٢ بخش بین آقایان و بانوان تقسیم شده و در تمام دنیا هر رشتهای در هر ٢ بخش فعالیت میکند اما در ایران به دلیل بودن برخی محدودیتها شرایط متفاوت است. در برخی از رشتهها به دلیل محدودیتهایی که درجامعه اسلامی برای بانوان وجود دارد، امکان فعالیت بانوان وجود ندارد و تعدادی از رشتهها هم هستند که بانوان در آن فعالیت میکنند اما در بخش بینالمللی مجوز حضور نگرفتهاند. در ادامه به بررسی شرایط این رشتهها و امکان فعالیت بانوان در آنها میپردازیم، اگرچه چنین طرحی مخالفانی هم دارد.
مطلقا ممنوع!
رشتههایی وجود دارند که در ایران فعالیت بانوان در آنها مطلقا ممنوع است. از این دست رشتهها میتوان به پرورشاندام و بدنسازی، بوکس، کشتی آزاد و فرنگی، وزنهبرداری و ورزشهای پهلوانی و زورخانهای اشاره کرد. در این ٥ رشته بعد از انقلاب بانوان کشورمان هیچگونه فعالیتی نداشتهاند و به نظر نمیرسد که به این زودیها هم اتفاق جدیدی برایشان رخ دهد. البته در کشتی با توجه به اصرار اتحادیه جهانی، فدراسیون کشورمان تصمیم گرفت رشته کشتی با کمربند بانوان را فعال کند. در وزنهبرداری نیز علی مرادی رئیس این فدراسیون چندی قبل از درخواست بانوان برای فعالشدن در این رشته خبر داده بود اما اتفاق جدیدی رخ نداد.
محدودیتهای بینالمللی
رشتههای دیگری هم هستند که در داخل کشور در بخش بانوان فعالیت میکنند اما برای حضورشان درمسابقات بینالمللی محدودیتهایی وجود دارد. این اتفاق قبلا برای بسکتبالیستهای بانوان کشورمان هم رخ داده بود و آنها مجوز حضور در بازیهای بینالمللی را نداشتند اما به نظر میرسد اخیرا فدراسیون رایزنیهایی انجام داده تا تیمملی بسکتبال بانوان راهی رقابتهای بینالمللی شود. در ژیمناستیک اما بحث متفاوت است. با وجود فعالیت گسترده بانوان در داخل کشور، ژیمناستهای ایرانی به دلیل محدودیتها نمیتوانند به مسابقات بینالمللی اعزام شوند. البته اخیرا مجوز حضور بانوان در رشته ایروبیک ژیمناستیک مهیا شده اما در سایر بخشها به نظر نمیرسد اتفاق جدیدی رخ دهد. در شنا، شیرجه و واترپلو نیز وضع به همین منوال است و صرفا فعالیت بانوان به داخل کشور بازمیگردد. سهگانه رشته دیگری است که بانوان کشورمان فقط میتوانند در مسابقات داخلی آن شرکت کنند و تا بهحال اعزامی از داخل به مسابقات بینالمللی وجود نداشته است. با این حال شیرین گرامی دختر ایرانی متولد انگلیس یکبار با حجاب اسلامی در مسابقات سهگانه لندن شرکت کرد و توانست بهعنوان نخستین بانوی
ایرانی سهگانه کار در مسابقات بینالمللی شرکت کند.
خاطره تلخ بانوان
بازیهای کشورهای اسلامی شاید یادآور تلخترین خاطره از حضور بانوان ایرانی در میادین بینالمللی باشد. در این مسابقات که با نام بازیهای کشورهای اسلامی برگزار میشد، قطعا حجاب بانوان مورد تأیید مسئولان بود اما یک اشتباه باعث شد تا قهرمانی بانوان کاراتهکا از دست برود. این رقابتها که در مهرماه سال ٩٢ در اندونزی برگزار میشد، شاهد درخشش بانوان کاتاروی ایرانی بود. آنها که خودشان را برای فینال آماده میکردند، با اعتراض تیم مصر به خاطر داشتن یک تکه پارچه اضافه که با اصرار معاون وقت وزیر ورزش در امور بانوان به پوشش ملیپوشان اضافه شده بود، حذف شدند.
یزدانیخرم: نباید زیر بار فشارها برویم
محمدرضا یزدانیخرم، کارشناس مدیریت ورزش و رئیس سابق فدراسیونهای والیبال و کشتی با فعالیت بانوان در برخی رشتهها مخالف است. او دراینباره به «شهروند» میگوید: «به هرحال هرکشوری با توجه به قوانین خود در ورزش جلو میرود و این دلیل نمیشود که برخی رشتهها در ایران هم برای بانوان احیا شود. دستهایی در ورزش ما هست که خانمها را به سمت ورزشهایی که برای آقایان هست، میکشاند. طبق دینی که ما از آن پیروی میکنیم، حضور زنان در برخی رشتهها گناه است و در برخی رشتهها مثل کشتی، وزنهبرداری و شنا به هیچ عنوان امکان فعالیت بانوان در بخش بینالمللی نیست. رئیس هر فدراسیون و مسئولان ورزش کشور باید به احکام اسلامی توجه کاملی داشته باشند، نه اینکه با یک تهدید خشک و خالی ازسوی مجامع بینالمللی زیر بار هرتصمیمی برویم.» وی همچنین میافزاید: «برخی مسائل شرعی نیست و من میبینم که برخی اصرار بر گسترش آن دارند. مثلا میگویند فدراسیون جهانی کشتی اعلام کرده اگر در بخش بانوان فعالیت نکنید، میزبانی مسابقات جهانی را به شما نمیدهیم. در دوره ریاست خود من نیز چنین تهدیدهایی وجود داشت اما من زیر بار نرفتم و هیچ اتفاق بدی هم رخ نداد. حتی اگر
تهدیدها جدی باشد، نباید به این راحتی زیر بار برویم، بلکه باید راهحلی برای آن درنظر بگیریم.»
هاشمیطبا: فرهنگ ایرانی، مبارزه زن را نمیپذیرد!
مصطفی هاشمیطبا، رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی درباره اینکه راهکاری برای حضور بانوان در رشتههای غیرفعال درنظر دارد یا خیر، به «شهروند» میگوید: «ازسوی مدیران ورزش کشور و حتی پزشکان بارها اعلام شده که بانوان نباید در برخی رشتهها که از نظر فیزیولوژی برایشان مناسب نیست، شرکت کنند. به همین خاطر شخصا اعتقادی به راهاندازی بخش بانوان در فدراسیونهایی مثل وزنهبرداری و بوکس ندارم. در ضمن نباید در هر رشتهای که بانوان سایر کشورها فعالیت دارند، ما هم شرکت کنیم. مثلا فرهنگ کشورمان نمیپذیرد که یک زن در قفس توری برود و مسابقه بدهد، اتفاقی که اخیرا دیدید با چه واکنشهایی همراه بود.» وی همچنین میافزاید: «با اینکه در برخی رشتهها درصورت رعایت شئونات اسلامی میتوان راهکارهایی را برای فعال کردن بخش بانوان درنظر گرفت اما بانوانی که واقعا استعداد ورزشی دارند، میتوانند به رشتههایی بروند که امکان حضورشان در مسابقات بینالمللی وجود دارد. مثلا در دوومیدانی که دامنه وسیعی هم دارد، حضور بانوان آزاد است و شاید خیلی از افراد استعداد داشته باشند.»
به دنبال راهکاری منطقی
با توجه به سیاستهایی که در ورزش کشور وجود دارد و با رعایت کردن موازین اسلامی، به نظر میرسد در اکثر رشتههایی که در بالا بهعنوان رشتههای غیرفعال در بخش بانوان از آنها یاد کردیم، امکان فعالیت حداقل از نوع بینالمللی وجود ندارد. با این حال قطعا رشتههایی هم هست که برای جلوگیری از بیانگیزگی بانوان ورزشکار میتوان راهکارهایی را برای حضور آنها درمیادین بینالمللی درنظر گرفت. از خط قرمزها نباید عبور کرد و باید به فکر یک راهکار منطقی بود.