تصاویر؛ فهرست بهترین فیلم های رزمی که قهرمان آنها زن است

فیلم «بانوی برفی»، محصول سال ۱۹۷۳ به کارگردانی توشیا فوجیتا، اثری پیشگام در ژانر انتقام است که رد پای الهامبخش آن در فیلم مشهور «بیل را بکش» ساختهی کوئنتین تارانتینو به وضوح دیده میشود.
فرادید| سینمای هنرهای رزمی، همواره با رقص نبردهای نفسگیر، تصاویر بصری خیرهکننده و روایتهای جذاب، مخاطبان زیادی را جذب خود کرده است. آثاری همچون «ببر خیزان، اژدهای پنهان» و «خانهی خنجرهای پران»، نه تنها تعریفی نو از این ژانر برای نسل جدید ارائه دادند، بلکه نقش زنان را نیز به عنوان قهرمانان اصلی داستانها برجستهتر ساختند.
به گزارش فرادید؛ اگرچه دههی ۲۰۰۰ میلادی را میتوان نقطهی عطفی در زمینهی حضور پررنگ زنان در فیلمهای رزمی، به ویژه در رسانههای غربی قلمداد کرد، اما حقیقت آن است که زنان سالها پیش از این، عنصری جداییناپذیر از این ژانر بودهاند؛ چه در مقابل دوربین و چه در پشت صحنه. آنها دوشادوش مردان در تعریف و تکامل یکی از محبوبترین و ماندگارترین گونههای سینمایی نقش اساسی ایفا کردهاند.
توانایی این ژانر در شکستن کلیشههای مرسوم و گشودن دریچهای نو به سوی مخاطبان، جایی که فیلمهای رزمی ترکیبی هیجانانگیز از قدرت، زیبایی و هنر را به نمایش میگذارند، همواره تماشاگران را با حسی از حیرت و شگفتی مواجه ساخته است. در ادامه 7 تا از بهترین فیلمهای رزمی که قهرمان آنها زن است را معرفی میکنیم.
1. بیل را بکش (Kill Bill Volume 1 2003)
IMDB: 8.2
فیلم «بیل را بکش» محصول سال ۲۰۰۳ در ژانر اکشن آمریکایی و به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، نخستین بخش از یک دگانهی انتقاممحور است. داستان، سرگذشت زنی با نام مستعار «عروس» را روایت میکند که پس از تجربهی کمای طولانی و فقدان فرزند متولدنشدهاش، در مسیری مملو از خشم و انتقام قدم میگذارد. او در این راه با گروهی از قاتلان حرفهای روبرو میشود که زندگیاش را تباه کردهاند. این سفر او را به توکیو میکشاند، جایی که عمدهی سکانسهای هنرهای رزمی فیلم در آن به تصویر کشیده شده و او را در تقابل با یاکوزا قرار میدهد.
تارانتینو در خلق این دو فیلم از گسترهی وسیعی از منابع الهام، شامل سینمای رزمی هنگکنگ، آثار سامورایی ژاپنی و فیلمهای اکسپلویتاسیون دههی هفتاد میلادی بهره برده است که این تأثیرات به شکلی آشکار در قسمت نخست فیلم قابل مشاهده است. خشونتِ طراحیشده با دقت، موسیقی متن متنوع و ارجاعات مستقیم به آثار کلاسیک ژانر رزمی، همگی با هنرنمایی چشمگیر بازیگران زن فیلم به اوج میرسند؛ زنانی که با چابکی و تسلطی مثالزدنی، صحنههای نبرد را به رقصهایی نفسگیر بدل میسازند.
2. ببر خیزان، اژدهای پنهان (Crouching Tiger, Hidden Dragon 2000)
IMDB: 7.9
فیلم «ببر خیزان، اژدهای پنهان» (Crouching Tiger, Hidden Dragon)، محصول سال ۲۰۰۰ به کارگردانی آنگ لی، با محوریت سه شخصیت زن قدرتمند، به یکی از شاخصترین آثار رزمی در تاریخ سینما بدل گشته است. این فیلم با کسب ده نامزدی جایزهی اسکار که بالاترین تعداد برای یک اثر غیرانگلیسیزبان به شمار میرود، جایگاهی ممتاز در عرصهی سینمای بینالمللی به دست آورد و با استقبال گستردهی تماشاگران غربی روبرو شد.
3. لیلی اسنوبلاد (Lady Snowblood 1973)
IMDB: 7.6
فیلم «بانوی برفی»، محصول سال ۱۹۷۳ به کارگردانی توشیا فوجیتا، اثری پیشگام در ژانر انتقام است که رد پای الهامبخش آن در فیلم مشهور «بیل را بکش» ساختهی کوئنتین تارانتینو به وضوح دیده میشود. شخصیت محوری فیلم، «یوکی کاشیما»، منبعی برای آفرینش نقش «عروس» در فیلم تارانتینو بوده و روایت غیرخطی داستان، یکی دیگر از وجوه تشابه این دو اثر محسوب میشود.
«بانوی برفین» تجلی بصری خیرهکنندهای از توانمندی زنانه در بستری از خشونت و بیرحمی است. تلاقی هنرمندانهی حرکات رزمی با مضامین تاریک فیلم، به ویژه بهرهگیری نمادین و مکرر از عنصر برف، فضایی بدیع و تماشایی را خلق کرده است. طراحی دقیق و وسواسگونهی هر سکانس، تعاملی ظریف میان خشونت عریان و زیبایی بصری را به نمایش میگذارد.
اثرگذاری «بانوی برفین» تنها به «بیل را بکش» محدود نمانده است؛ این فیلم الهامبخش دنبالهها، اقتباسهای گوناگون و حتی موزیک ویدیوی سال ۲۰۱۷ پست مالون نیز بوده است. این گستردگی نفوذ، گواهی بر جایگاه پایدار و اهمیت این فیلم در عرصههای مختلف رسانهای است.
4. خانه خنجرهای پران (House Of Flying Daggers 2004)
IMDB: 7.5
فیلم «خانهی خنجرهای پران» ، محصول سال ۲۰۰۴ به کارگردانی ژانگ ییمو، در سال ۸۵۹ میلادی و در دوران افول سلسلهی تانگ روایت میشود؛ زمانی که گروهی پنهان از شورشیان علم مخالفت با حکومت مرکزی را برافراشتهاند. پس از استقبال جهانی از فیلم «ببر خیزان، اژدهای پنهان»، مخاطبان غربی آمادگی بیشتری برای پذیرش آثار سینمایی غیرانگلیسیزبان پیدا کرده بودند و «خانهی خنجرهای پران» با جلوههای بصری مسحورکنندهاش، قلب تماشاگران را تسخیر کرد.
اگرچه در زمان اکران، برخی از منتقدان بر این باور بودند که شکوه بصری فیلم بر روایت داستانی آن غلبه کرده است، اما شخصیتهای این اثر، به ویژه «می» با بازی درخشان ژانگ زییی، از عمق و اصالت قابل توجهی برخوردارند و تلاش بازیگران برای پرداخت دقیق آنها ستودنی است. مناظر طبیعی چشمنواز، طراحی لباسهای بدیع و صحنههای هنرمندانه، همگی بر اساس نظریهی رنگی «وو شینگ» از فلسفهی چینی شکل گرفتهاند تا لایههایی از روایت را به شیوهای بصری و منحصربهفرد منتقل کنند؛ ترکیبی از زیباییشناسی و معنا که به آسانی از ذهن زدوده نخواهد شد.
5. مار سبز (Green Snake 1993)
IMDB: 7.2
فیلم «مار سبز» ، محصول سال ۱۹۹۳ به کارگردانی تسوی هارک، اثری کمتر دیدهشده اما قابل توجه است که با اقتباس از رمانی به همین نام، تماشاگر را به دنیایی خیالانگیز و فراواقعی دعوت میکند. در این جهان، دو شخصیت اصلی، مارهایی هستند که توانایی دگرگونی به شمایل انسان را دارند و در مسیر زندگی، تجربههای گوناگونی از عشق و رنج را از سر میگذرانند. در این میان، یکی از این دو خواهر به طور مداوم در روابط عاطفی خانوادهاش مداخله میکند و بستری برای درام شکل میگیرد.
همانند بسیاری از آثار آسیایی در ژانر هنرهای رزمی، «مار سبز» نیز فضایی بصری تماشایی و مسحورکننده را به مخاطب عرضه میکند. این فیلم سرشار از صحنههای رنگارنگ و پویا با یک طرح داستانی کنجکاوبرانگیز و متفاوت است که ریشه در یک داستان عامیانهی کهن چینی دارد.
علاوه بر این، «مار سبز» با الگوها و برداشتهای محافظهکارانهی رایج در ژانر هنرهای رزمی و ووشیا به چالش میپردازد. توصیف این فیلم با واژگانی چون خشن، هیجانانگیز و تماشایی، انتخابی بهجاست و بدون شک، این اثر شایستهی تقدیر به عنوان یکی از بهترین فیلمهای هنرهای رزمی با نقشآفرینی قهرمانان اصلی زن است.
6. شکلات (Chocolate 2008)
IMDB: 6.9
فیلم «شکلات» ، محصول سال ۲۰۰۸ با شعار «زن: جنگجویی از درون» و به کارگردانی پراچیا پینکائو، اثری رزمی تایلندی با روایتی بدیع و شخصیتپردازی متمایز است. داستان حول محور دختری اوتیستیک میگردد که با تماشای دقیق فیلمها و حرکات اطرافیانش، به شکلی خودآموز، تکنیکهای هنرهای رزمی را فرا میگیرد. انگیزهی او برای این مهارتآموزی، بازپرداخت بدهیهای مادر و محافظت از کسانی است که دوستشان دارد.
اگرچه ایدهی یادگیری هنرهای رزمی صرفاً از طریق مشاهده ممکن است دور از واقعیت به نظر برسد، اما فیلم با بهرهگیری از مهارتهای فنی چشمگیر، لوکیشنهای دیدنی و طراحی مبارزات پرهیجان، این نقص احتمالی را به خوبی جبران میکند. یانین ویسمیتاناندا، بازیگر نقش اصلی که پیش از این در رشتهی تکواندو آموزش دیده بود، برای ایفای این نقش، تمریناتی در هنر رزمی کاپوئرا نیز گذراند. این آمادگی جسمانی و مهارتی، به طرز چشمگیری کیفیت صحنههای درگیری و نقاط اوج داستانی فیلم را ارتقا بخشیده است.
7. خواهر مبارز خیابانی (Sister Street Fighter 1974)
IMDB: 6.4
فیلم «خواهر مبارز خیابانی» ، محصول سال ۱۹۷۴ و یک نسخهی فرعی از فیلم «مبارز خیابانی»، نخستین قسمت از یک سهگانه است که بلافاصله پس از موفقیت فیلم اصلی در همان سال ساخته شد. این فیلم به کارگردانی کازوهیکو یاماگوچی، با نقشآفرینی اتسوکو شیهومی در قامت شخصیت اصلی، داستان یک زن مبارز را دنبال میکند که در پی یافتن برادر ربودهشدهاش، قدم به عرصهی نبردهای خیابانی میگذارد.
«خواهر مبارز خیابانی» به دلیل خلق شخصیتی زنانه و بدیع مورد ستایش قرار گرفته است؛ یک جنگجوی سرکش و در عین حال مهربان که برخلاف بسیاری از نقشهای زنانه در فیلمهای استودیوی توئی، به عنوان ابزاری برای جذابیتهای جنسی تصویر نمیشود. صحنههای مبارزهی خارقالعاده و شخصیتهای شرور غیرمتعارف، انرژی این فیلم با محوریت زنانه را به سطحی ارتقا میبخشند که آن را به نمونهای برجسته از بهترین آثار ژانر رزمی تبدیل میکند.