تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی سوفی مارسو

فرادید| سوفی مارسو (Sophie Marceau)، متولد ۱۷ نوامبر ۱۹۶۶ در پاریس، فرانسه، بازیگر، کارگردان، نویسنده و خواننده فرانسوی است که با بازی در فیلم‌هایی مانند «بوم بوم» (La Boum، ۱۹۸۰)، «شجاع‌دل» (Braveheart، ۱۹۹۵) و «جهان برایمان کافی نیست» (The World Is Not Enough، ۱۹۹۹) به شهرت جهانی رسید. مارسو به دلیل زیبایی طبیعی، کاریزما و انتخاب نقش‌های متنوع، یکی از محبوب‌ترین ستارگان سینمای فرانسه و بین‌المللی است. او همچنین به خاطر فعالیت‌هایش در کارگردانی و نویسندگی و زندگی شخصی پرشور اما محتاطانه‌اش شناخته می‌شود.

کودکی و خانواده

سوفی دانیل سیلوی مایو (Sophie Danièle Sylvie Maupu)، که بعداً نام هنری مارسو را برگزید، در منطقه ژانتی، حومه پاریس، به دنیا آمد. پدرش، بنوا مایو، راننده کامیون و مادرش، سیمون موریسه، فروشنده بود. او یک برادر بزرگ‌تر به نام سیلون دارد که عکاس است. والدینش وقتی سوفی ۹ ساله بود از هم جدا شدند و او با مادرش زندگی کرد. مارسو در کودکی خجالتی بود، اما در ۱۴ سالگی با ثبت‌نام در یک آژانس مدلینگ، وارد دنیای بازیگری شد. او در مصاحبه‌ای گفته که کودکی ساده‌ای داشت و بازیگری راهی برای فرار از محدودیت‌های زندگی روزمره‌اش بود.

روابط و فرزندان

مارسو زندگی عاشقانه پرفراز و نشیبی داشته است. در ۱۷ سالگی با آندره ژوواوفسکی، کارگردان لهستانی-فرانسوی که ۲۶ سال از او بزرگ‌تر بود، وارد رابطه شد. این رابطه که از زمان فیلم‌برداری «عشق اول» (۱۹۸۸) آغاز شد، تا اوایل دهه ۱۹۹۰ ادامه داشت و از او پسری به نام ونسان (متولد ۱۹۹۵) دارد. بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ با جیم لملی، تهیه‌کننده آمریکایی، رابطه داشت. او سپس از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ با کریستوفر لمبرت، بازیگر فرانسوی، در رابطه بود و در فیلم «دختری در هوا» (۲۰۰۴) که خودش کارگردانی کرد، با او همکاری کرد. از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ با کریستوف پیو، سرآشپز فرانسوی، زندگی کرد و از او دختری به نام ژولیت (متولد ۲۰۰۲) دارد. مارسو به حفظ حریم خصوصی‌اش اهمیت می‌دهد و به ندرت درباره روابطش صحبت می‌کند.

علایق و فعالیت‌ها

مارسو به ادبیات، نقاشی و نویسندگی علاقه‌مند است. او در سال ۱۹۹۵ کتابی نیمه‌خودزندگینامه‌ای به نام «دروغ‌گوی کوچک» (Menteuse) منتشر کرد که در آن درباره تجربیات شخصی‌اش نوشت. او همچنین به طبیعت و حیوانات علاقه دارد و از حامیان محیط زیست است. مارسو به دلیل دیدگاه‌های مستقل و فمینیستی‌اش شناخته می‌شود و بارها از آزادی در انتخاب نقش‌ها و سبک زندگی‌اش دفاع کرده است. او همچنین در زمینه موسیقی فعالیت داشته و در سال ۱۹۸۵ تک‌آهنگ «Dream in Blue» را منتشر کرد.

آغاز بازیگری

مارسو در ۱۴ سالگی برای بازی در فیلم «بوم بوم» (La Boum، ۱۹۸۰) انتخاب شد، کمدی رمانتیک نوجوانی به کارگردانی کلود پینوتو که او را به ستاره‌ای در فرانسه تبدیل کرد. موفقیت این فیلم و دنباله آن، «بوم بوم ۲» (۱۹۸۲)، که برایش جایزه سزار بهترین بازیگر زن آینده‌دار را به ارمغان آورد، او را به نماد نسل جوان دهه ۸۰ فرانسه بدل کرد. او سپس در فیلم‌های فرانسوی مانند «قلعه من، مادر من» (۱۹۸۳) بازی کرد.

شهرت و نقش‌های برجسته

مارسو در دهه ۱۹۹۰ با بازی در فیلم‌های بین‌المللی مانند «شجاع‌دل» (۱۹۹۵) کنار مل گیبسون، که در آن نقش پرنسس ایزابل را ایفا کرد، و «جهان برایمان کافی نیست» (۱۹۹۹)، به‌عنوان یکی از باندگرل‌های جیمز باند، به شهرت جهانی رسید. او در فیلم‌های فرانسوی مانند «فانفان» (۱۹۹۳)، «دختر دارتانیان» (۱۹۹۴) و «آتش در بهشت» (۱۹۹۷) نیز درخشید. همکاری‌اش با آندره ژوواوفسکی در «عشق اول» (۱۹۸۸) و «عاشقان روی پل» (۱۹۹۱) نشان‌دهنده توانایی او در ایفای نقش‌های دراماتیک بود. در سال‌های اخیر، در فیلم‌هایی مانند «هر چیزی که درخشش دارد» (۲۰۱۰) و «ابرهای سیل ماریا» (۲۰۱۴) کنار ژولیت بینوش و کریستن استوارت بازی کرده است.

کارگردانی و نویسندگی

مارسو در سال ۱۹۹۵ با فیلم کوتاه «سپیده‌دم وارونه» وارد کارگردانی شد. او سپس فیلم‌های بلند «حرف بزن، عاشقتم» (۲۰۰۲) و «دختری در هوا» (۲۰۰۴) را کارگردانی کرد که هر دو مورد تحسین قرار گرفتند. او همچنین فیلم‌نامه این آثار را نوشت و در آن‌ها بازی کرد. مارسو در سال ۲۰۱۴ در فیلم «زندانی در مونترال» نیز کارگردانی و بازیگری را بر عهده داشت.

جوایز و افتخارات

مارسو برنده جایزه سزار بهترین بازیگر زن آینده‌دار برای «بوم بوم ۲» (۱۹۸۲) شده و چندین بار نامزد جایزه سزار برای نقش‌هایش در فیلم‌هایی مانند «عشق اول» و «فانفان» بوده است. او در سال ۲۰۰۰ جایزه مولیر بهترین بازیگر تئاتر را برای بازی در نمایش «پیگمالیون» دریافت کرد. مارسو همچنین در سال ۲۰۱۸ جایزه افتخاری جشنواره فیلم لوکارنو را برای مشارکت در سینما به دست آورد. نکات جالب و کمتر شناخته‌شده

• مارسو در ۱۴ سالگی با ۶۰ فرانک قرارداد «بوم بوم» را امضا کرد و به مادرش قول داد که درسش را ادامه دهد، اما شهرت او را به بازیگری سوق داد.
• او در سال ۱۹۹۷ پیشنهاد بازی در «تایتانیک» را رد کرد تا در فیلم «آتش در بهشت» بازی کند.
• مارسو در سال ۲۰۱۸ در کنار ماریون کوتیار و ژولیت بینوش در اعتراضات علیه سیاست‌های امانوئل ماکرون شرکت کرد.
• او در مصاحبه‌ای گفته که از هالیوود به دلیل فشارهایش برای تغییر ظاهر و سبک زندگی‌اش فاصله گرفت.
• مارسو در سال ۲۰۰۸ به دلیل حمایت از مهاجران غیرقانونی در فرانسه مورد انتقاد قرار گرفت، اما از موضعش دفاع کرد.

جمع‌بندی

سوفی مارسو با استعداد درخشان و حضور در فیلم‌های متنوع، از کمدی‌های رمانتیک تا درام‌های تاریخی و بلاک‌باسترهای هالیوودی، به یکی از محبوب‌ترین بازیگران فرانسه تبدیل شده است. او با کارگردانی، نویسندگی و فعالیت‌های اجتماعی‌اش، شخصیتی چندوجهی از خود به نمایش گذاشته است. زندگی شخصی‌اش، با روابط عاشقانه پرشور و تمرکز بر مادر بودن، در کنار حفظ حریم خصوصی، او را به چهره‌ای الهام‌بخش و ماندگار در سینمای جهان بدل کرده است.