«گنج سکّههای 500 ساله» توسط «گرازها» از زیر خاک بیرون آمد

در سال 2019 در یک اتفاق جالب توجه، گرازهایی که مشغول کندن زمین در دامنههای کوهستان «چوچ» در نزدیکی روستای لیکاوکای اسلواکی بودند، گنجینهای بزرگ از سکههای نقرهای و دو سکه طلا مربوط به اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم میلادی را بیرون آوردند. یک زوج خوشاقبال که در حال پیادهروی در جنگل بودند، بعد از رفتن گرازها به طور اتفاقی از آن محل عبور کردند و متوجه سکههایی شدند که از زیر خاک بیرون آمده بودند.
فرادید| زوجی که سکههای کشف شده توسط گرازها را پیدا کرده بودند، عاقلانه تصمیم گرفتند سکهها را لمس نکنند. آنها با باستانشناسان تماس گرفتند و حدود سه ساعت در محل منتظر ماندند تا مبادا فرد دیگری با نیت سودجویانه وارد عمل شود و گنج را دستکاری کند.
به گزارش فرادید؛ به لطف این رفتار مسئولانه، باستانشناسان اسلواکی برای نخستینبار توانستند گنجینهای از سکهها را بهصورت دستنخورده و در همان جای اصلی مورد کاوش قرار دهند. آنها در مساحتی حدود دو متر مربع، بیش از ۱۶۰۰ سکه نقرهای از نوع دینار مجارستانی کشف کردند.
با انجام کاوشها، درون گودالی کمعمق، ته شکستۀ یک کوزه سفالی پیدا شد که سکهها از آن بیرون ریخته بودند. گنجینه تنها با لایه نازکی از خاک پوشیده شده بود که نشان میدهد فردی که آن را پنهان کرده، بهسرعت این کار را انجام داده است. همچنین این محل در نزدیکی یکی از جادههای تاریخی بازرگانی قرار دارد.
پژوهشگران بر این باورند که این سکهها در حدود سال ۱۵۲۷ میلادی دفن شدهاند. در آن سال، نبردی بر سر پادشاهی مجارستان میان فردیناند هابسبورگ و یان ژاپولیا، فرمانروای ترانسیلوانیا درگرفت. هر کدام از این دو نفر توسط گروهی از اشراف بهعنوان پادشاه انتخاب شدند. فردیناند با تکیه بر ارتش مزدور آلمانی و اتریشی و همراهی هزاران سرباز متحد مجارستانی، در سپتامبر همان سال ارتش ژاپولیا را شکست داد و در سوم نوامبر به پادشاهی مجارستان رسید. اما درگیریها ادامه یافت. ژاپولیا دوباره لشکر جمع کرد، اما شکست خورد و اینبار برای جلب حمایت به امپراتوری عثمانی روی آورد. در سال ۱۵۲۹ سلطان سلیمان عثمانی نهتنها ارتشهای آلمانی و اتریشی را از مجارستان بیرون راند، بلکه تا دروازههای وین پیشروی کرد.
کوزۀ حاوی سکهها بعد از مرمت توسط باستانشناسان
در چنین دوران پرآشوبی کسی که این گنج را پنهان کرده، احتمالاً چیزهای زیادی برای از دست دادن داشته است. در آن زمان، یک کارگر روزانه تنها ۶ تا ۱۰ سکه نقرهای دستمزد میگرفت و ممکن بود هرگز در زندگیاش حتی یک سکه طلا نبیند؛ چه رسد به اینکه بتواند دو سکه طلا و هزاران سکه نقره را یکجا در اختیار داشته باشد.