سلام دزد نازنین! به شما حق می دهم چون دلشکسته اید و دست تان خالی است؛ ببخشید که مردم به خانه شان چندقفل می زنند و دزدگیر و آژیر نصب می کنند

محمد صالح علا در روزنامه اطلاعات نوشت:

«جبان‌الکلب» یعنی صاحب خانه‌ای که از فرط گشاده‌دستی، سگ نگهبان خانه، باغ و تجارتخانه‌اش را عمداً از میان سگ‌های ترسو انتخاب می‌کرد تا اگر دزد عزیزی آمد، گرفتار ترس سگ او نشود و با خیال راحت رفت و آمد کند. 

چنان که دزد عزیزی به شکوه می‌گفت: آخر ما هم آبرو داریم. خانواده‌ای داریم، فرزندانی داریم. عروس داریم، داماد داریم. ما که از زیر بوته در نیامده‌ایم. ماهی نیستیم که از دریا آمده باشیم. 

امروز شاگردها می‌گویند ما هم شریک... نصف... نصف! می‌گویم من عمری حبس کشیده‌ام، در هر شعبه‌ آگاهی پرونده‌ای دارم؛ انصاف است سهم من با شما برابر باشد؟ می‌گویند: بله، برای همین که شما سابقه داری، عکس و اثر انگشت داری و نشانی خانه‌ات آنجاست.  گذشت آن زمان که خانه‌ات تهران، محل کارت شهرستان بود. امروز همه چیز در کامپیوترهاست. حتی اگر به خارج هم بروی، در چشم بر هم زدنی پیدایت می‌کنند.

خواندنش سواد می‌خواهد. کتابچه‌ راهنما را کسی برای ما پیش‌پیش ترجمه نمی‌کند و در اختیارمان نمی‌گذارد. ما باید خودمان زبان انگلیسی بلد باشیم. برای همین هم الان اسفندماه است، شب عید است، ولی همه‌ درها بسته است. رادیو و تلویزیون هم دائماً نمک روی زخم ما می‌پاشد و دائماً می‌گوید: مردم مواظب خانه‌هاتان باشید! مواظب چیز میزهاتان باشید. به سفر می‌روید، پلیس را در جریان بگذارید.

منبع: خبرآنلاین