جشن بینظم قهرمانی در ورزشگاه خرمشهر
بعد از اینکه مهدی رحمتی کاپ قهرمانی را بالا برد و خسرو حیدری و امید ابراهیمی هم توانستند عکس یادگاری با جام بگیرند، به محض اینکه بقیه استقلالیها برای بلندکردن جام به روی سکو رفتند، تعداد زیادی از تماشاگران خودشان را به محوطه تعیینشده رساندند تا در شادی استقلالیها شریک شوند و عکس یادگاری بگیرند.
فینال جام حذفی نه تنها از نظر فنی چنگی به دل نزد، بلکه بینظمیهای به وجود آمده که در ورزشگاه ١٥هزار نفری نفتوگاز اروندان خرمشهر باعث شد این قهرمانی به کام استقلالیها تلخ شود. با اینکه مسئولان سازمان لیگ از ماهها قبل برای برگزاری یک بازی و مراسم اختتامیه آبرومند برنامهریزی کرده بودند، هیچ چیز بر وفق مراد پیش نرفت.
البته شرایط ورزشگاه خرمشهر از نظر امکانات نسبت به سالهای گذشته بهتر بود اما باز هم ضعفهای زیادی در جریان برگزاری فینال جام حذفی دیده میشد تا مشخص شود که برای برگزاری چنین مسابقهای باید هماهنگیهای خیلی بیشتری صورت بگیرد.
بعد از چند سال که مراسم اهدای جام در لیگ برتر و جام حذفی شکل آبرومندانهای به خود گرفته بود، هفتمین قهرمانی آبیها در جام حذفی همه را به یاد اوایل دهه ٨٠ انداخت که در روز پایانی لیگ برتر جوی شبیه خرمشهر در سال ٩٧ رویت میشد.
مسئولان سازمان لیگ خودشان را از مسئولیت برقراری نظم در ورزشگاه مبرا میدانند و تقصیرها را بر گردن ماموران انتظامی میاندازند. با این حال برنامهریزی مناسب حتی در جلسه هماهنگی قبل از بازی هم میتوانست مانع از اتفاقات تلخی باشد که شامگاه پنجشنبه در خرمشهر رخ داد. به هر حال به نظر میرسد فاجعهای که در جریان مراسم اختتامیه جام حذفی ٩٧-٩٦ به وجود آمد، میتواند زنگ خطر جدی برای مسئولان فوتبال کشور باشد تا از سال آینده تجدیدنظری در برگزاری بازیها در خرمشهر حداقل با این وضع انجام دهند.
امکانات نامناسب ورزشگاه
اصرار عجیب سازمان لیگ برای برگزاری دیدار فینال جام حذفی در ورزشگاه نفتوگاز اروندان اصراری عجیب و دور از منطق است. این ورزشگاه اگرچه سالهای زیادی است که تأسیس شده و قرار است هر سال هم در آن فینال یکی از مهمترین رقابتهای فوتبال ایران برگزار شود اما همچنان از امکانات اولیه محروم است و هر ساله هنگام برگزاری فینال جام حذفی کمبودهای خود را به رخ میکشد.
هر سال قرار بر این است که سال بعد در صورتی که ورزشگاه تجهیز شود، فینال در آن برگزار شود اما باز هم هیچ اتفاقی نمیافتد و تغییری در وضع ورزشگاه ایجاد نمیشود.
این بار هم با اینکه گفته میشد کیفیت چمن ورزشگاه افزایش پیدا کرده اما زمین بازی آنقدر سفت و ناهموار بود که باعث مصدومیت مهاجم استقلال شد. با توجه به اینکه بازی در ساعات پایانی روز برگزار میشد اما نور استادیوم اصلا مناسب نبود و حتی گوشههای زمین دیده نمیشد. همچنین اسکوربورد ورزشگاه هم از وضع نامناسبی برخوردار نیست و تنها نمایانگر نتیجه بازی است و ساعت و بقیه اطلاعات در آن دیده نمیشود.
علاوه بر اینها مسئولان این ورزشگاه هیچ جایگاه مناسبی را برای اسکان خبرنگاران در نظر نگرفته بودند! جایگاهی که برای اهالی رسانه در این ورزشگاه در نظر گرفته شده در فضایی باز قرار دارد و از آنجا که هوای خرمشهر مملو از گرد و غبار است، تمام صندلیها کثیف بودهاند و خبرنگاران با مشکلاتی جدی مواجه شدند. نکته عجیب اینجاست که جایگاه در نظر گرفتهشده برای خبرنگاران بین جایگاههای هواداران قرار گرفته و حتی امنیت آنها هم تهدید میشد.
ضمن اینکه وضع نامناسب خطوط اینترنت در ورزشگاه نفتوگاز باعث شده بود که اهالی رسانه نتوانند در خبررسانی به موقع موفق باشند و همین باعث دلخوری آنها شده بود. تمام این مسائل باعث شده که شاید در سال آینده این ورزشگاه شانس زیادی برای میزبانی فینال نداشته باشد؛ چون هر سال مسئولان ورزشگاه قول دادهاند مشکلات را برطرف کنند اما کمبودها کماکان پابرجا هستند.
دزدیدن مدالها و جام قهرمانی
در حالی که در تمام دنیا هر سال سورپرایزهای جالبی برای جشنهای قهرمانی رخ میدهد اما در ایران نهتنها سورپرایزی در کار نیست، بلکه جان اعضای تیم قهرمان به خطر میافتد و مدالها و کاپ قهرمانی به سرقت میرود. اینبار هم در جریان شادمانی استقلالیها پس از قهرمانی جام حذفی نیز اتفاقاتی خارج از عرف افتاد.
بعد از اینکه مهدی رحمتی کاپ قهرمانی را بالا برد و خسرو حیدری و امید ابراهیمی هم توانستند عکس یادگاری با جام بگیرند، به محض اینکه بقیه استقلالیها برای بلندکردن جام به روی سکو رفتند، تعداد زیادی از تماشاگران خودشان را به محوطه تعیینشده رساندند تا در شادی استقلالیها شریک شوند و عکس یادگاری بگیرند! هواداران استقلالی موبایل به دست به دنبال بازیکنان میدویدند تا بتوانند سلفیهای داغی شکار کنند و حضور پررنگی در جشن قهرمانی داشته باشند.
این اتفاق تا جایی پیش رفت که تقریبا تمام تماشاگرانی که روی سکوها حضور داشتند خود را به میانه میدان رساندند و صحنههای عجیبی را ایجاد کردند. هجوم هواداران به زمین و ازدحام ترسناکی که ایجاد شده بود، جشن استقلالیها را نیمهکاره گذاشت و بازیکنان ترجیح دادند که بیخیال جشن قهرمانی شوند و به رختکن پناه ببرند.
آنها به سختی توانستند از زمین خارج شوند و به رختکن بروند اما در راهروهای منتهی به رختکن هم افراد زیادی حضور داشتند و درنهایت آبیها برای ساعاتی در رختکن حبس ماندند. در این میان، مجید حسینی و روزبه چشمی مدافعان استقلال بعد از اهدای مدال قهرمانی به دلیل ازدحام شدید جمعیتی با مفقودشدن مدالهایشان مواجه شدند. ضمن اینکه کاپ قهرمانی هم به سرقت رفته بود که درنهایت لیدرهای استقلال به همراه مأموران نیروی انتظامی توانستند آن را برگردانند. وینفرد شفر، سرمربی استقلال که تاکنون چنین صحنههایی ندیده بود شوکه مانده و با حیرت اتفاقات عجیب جشن قهرمانی را تماشا میکرد.
وقتی نیروی انتظامی سخت نگرفت
جیمی جامپها یکی از معضلهای فینال جام حذفی بودند. این پدیده که در سالهای اخیر در فوتبال ایران مد شده، معمولا در هر بازی یکبار اتفاق میافتد اما در فینال جام حذفی تبدیل به مشکلی بزرگ شده بود و هر چند دقیقه یکبار یک نفر از میان تماشاگران به وسط زمین میدوید و برای دقایقی بازی را از نفس میانداخت.
در این دیدار ١١ نفر به وسط زمین دویدند و نکته عجیب اینجاست که در این میان جالبترین نکته نوع رفتار جیمی جامپها بود. همه این افراد برای عرض ارادت به بازیکنان استقلال پا به میدان میگذاشتند و در این میان رفتار یکی از آنها که اقدام به بوسیدن پاهای مهدی رحمتی کرد از همه جالبتر بود. در دقایق پایانی نیز حضور یکی از همین میهمانان باعث شد تا موقعیتی فوقالعاده از دست استقلالیها و فرشید اسماعیلی برود.
نکته عجیب درباره حضور جیمی جامپها در زمین این بود که ماموران نیروی انتظامی تلاش زیادی برای مهار آنها نمیکردند و وقتی هم این افراد از زمین بیرون میآمدند با مهربانی آنها را به سمت جایگاهها هدایت میکردند؛ البته تعداد ماموران نیروی انتظامی در کنار زمین کافی به نظر میرسید اما اینکه آنها هیچ برخورد جدی با بر هم زنندگان نظم بازی نمیکردند و همه جیمی جامپها را به سمت جایگاه تماشاگران برمیگرداندند؛ واقعا عجیب بود. بینظمیهای اطراف زمین آنقدر زیاد بود و مسئولان برقراری نظم هم آنقدر منفعل بودند که کاملا میشد پیشبینی کرد در پایان بازی چه فجایعی ممکن است که رخ دهد.
از فحاشی تا شکستن صندلیها
اگرچه فینال جام حذفی بازی سرد و کسلکنندهای بود اما تا دلتان بخواهد، روی سکوها اتفاقاتی حاشیهای و جنجالی داشت. تیم خونهبهخونه که تا یک روز قبل از برگزاری این دیدار به بهانه اتفاقات رخ داده در هفته پایانی لیگ دسته اول نمیخواست در فینال جام حذفی بازی کند، بالاخره به حضور در این دیدار تن داد. این تیم به همراه تعداد زیادی از هوادارانش به خرمشهر رفت تا بلکه با حمایت آنها بتواند قهرمانی جام حذفی را از آن خود کند اما هواداران سرخورده این تیم که امید زیادی داشتند که تیمشان را در لیگ برتر ببینند، بیشتر از اینکه به فکر حمایت تیمشان باشند به فحاشی و جنجالسازی مشغول شدند.
از آنجا که آبادان نزدیکترین شهر به خرمشهر محسوب میشود، هواداران فوتبال در این شهر هم به خاطر شکست از استقلال در نیمه نهایی جام حذفی به کمک بابلیها رفتند تا از قهرمانی استقلال جلوگیری کنند. هواداران بابلی که بابت صعودنکردن به لیگ برتر خیلی عصبانی بودند، استقلال و سازمان لیگ را مورد فحاشی قرار دادند.
از آن طرف تماشاگران آبادانی هم برخورد خوبی با استقلالیها نداشتند. از آنجا که استقلال در مرحله نیمهنهایی صنعت نفت را شکست داده و به فینال رسیده بود، هواداران آبادانی حسابی از خجالت بازیکنان این تیم درآمدند و به آنها فحاشی کردند. آبادانیها حتی علیرضا فغانی را هم که داور آن دیدار بود از فحاشیهای خود بینصیب نگذاشتند. شکستن صندلیها در پایان مسابقه هم دیگر اقدام عجیب هواداران تیم بابلی بود.
بهاروند: بینظمیها متوجه سازمان لیگ نیست
حیدر بهاروند، رئیس سازمان لیگ برتر فوتبال درباره بینظمیهای عجیب در جریان مراسم اهدای جام به استقلالیها به «شهروند» میگوید: «سازمان لیگ برگزارکننده مسابقه است و مسئول برقراری نظم ارگانهای دیگری هستند. ما ازسال قبل که سوت پایان فینال جام حذفی زده شد، برای رفع نواقص مسابقات سال قبلی کارمان را آغاز کردیم. بارها جلسه گذاشتیم و با مسئولان استان خوزستان و خرمشهر مکاتبه کردیم.
حتی به مردم هم در مقاطع مختلف گزارش دادیم تا در جریان امور قرار بگیرند. در این چند روز هم سعی کردیم کار به بهترین شکل ممکن پیش برود. من و دیگر مسئولان سازمان لیگ نمیتوانیم جلوی مردمی که وارد زمین میشوند را بگیریم و این وظیفه ارگانهای مربوطه است.» وی همچنین میافزاید: «وقتی در طول بازی چند تماشاگر به داخل زمین آمدند، خیلی واضح بود که در پایان مسابقه چنین اتفاقاتی رخ میدهد.
متاسفانه ماموران نتوانستند خوب جو ورزشگاه را کنترل کنند. قطعا این موضوع در اختیار سازمان لیگ نبود؛ وگرنه ما دوست نداشتیم جشن استقلالیها خراب شود. » رئیس سازمان لیگ با اشاره به رفع برخی از نواقص ورزشگاه ١٥هزار نفری خرمشهر خاطرنشان میکند: «وضعیت چمن نسبت به ٢دوره قبل خیلی بهتر شده بود. وضع نورافکنهای ورزشگاه نیز بهبود پیدا کرد اما بازهم کمبودهایی وجود دارد.
در ضمن باید روی مردم و تماشاگران هم فرهنگسازی کنیم تا این طور به زمین نیایند.» بهاروند در پایان در پاسخ به این سوال که با این شرایط قرار است ازسال آینده بازهم فینال جام حذفی در خرمشهر برگزار شود، میگوید: «اگر تصور کنیم پرسپولیس و استقلال به فینال جام حذفی برسند، قطعا شرایط برگزاری چنین مسابقهای در این وضع نیست و کارمان را سخت میکند.
زمان داریم و باید بعد از بررسیهای لازم تصمیم بگیریم. سازمان لیگ آمادگی دارد فینال جام حذفی را در هر جای ایران برگزار کند و اولویت ما هم خرمشهر است. با این حال باید شرایط ورزشگاه بهتر شود و همچنین برخی محدودیتها را در نظر بگیریم. »
مرد آلمانی در روز تمدید قرارداد به انتظار ٥ساله آبیها پایان داد
عالیجناب شفر
وقتی وینفرد شفر از بین گزینههای نامدار خارجی برای نیمکت استقلال انتخاب شد؛ کمتر کسی تصور میکرد آن تیم بحرانزدهای که این پیرمرد آلمانی از منصوریان تحویل گرفت، بتواند در پایان فصل هوادارانش را راضی کند. مربی باتجربه استقلال در مدت حضورش روی نیمکت این تیم علاوه بر بهبود وضع آبیها در لیگ برتر و رسیدن به جایگاه سومی، آنها را به دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا بهعنوان تیم اول و حالا قهرمانی جام حذفی رساند تا کارنامه کاملا قابل دفاعی داشته باشد. تمدید قرارداد وینفرد شفر با استقلال چند ساعت پیش از آغاز فینال جام حذفی نشان از اعتماد مدیران این باشگاه به مرد آلمانی داشت.
حالا استقلالیها خیالشان درباره ادامه حضور وینفرد شفر تا ٢سال آینده روی نیمکت تیمشان راحت است و برای لیگ بعدی و حضور در مراحل بالاتر لیگ قهرمانان آسیا رویاپردازی میکنند. افتخاری، مدیرعامل استقلال که به خرمشهر سفر کرده بود، به صورت ناگهانی چند ساعت پیش از بازی با خونهبهخونه یک جلسه مطبوعاتی تشکیل داد تا به این شکل هم هواداران و هم شفر را غافلگیر کند.
او از تمدید قرارداد شفر و دستیارانش به مدت ٢سال آینده خبر داد تا یکی از دغدغههای مهم استقلالیها پیش از پایان فصل رفع شود. آخرین جامی که استقلالیها آن را فتح کرده بودند، در لیگ برترسال ٩٢-٩١ با هدایت امیر قلعهنوعی بود. از آن زمان ٥سال میگذرد و حضور مربیانی چون پرویز مظلومی و علیرضا منصوریان هم برای کسب یک جام سودی نداشت. با این حال وینفرد شفر که در اواسط فصل به جمع آبیها اضافه شد، توانست در همان نخستینسال حضورش یک جام را به طرفداران تیم آبیپوش پایتخت هدیه داده و به انتظار ٥ساله آنها پایان بدهد.
این هفتمین قهرمانی استقلالیها در جام حذفی بود که همچنان آنها را در صدر لیست پرافتخارترین تیمهای این جام نگه میدارد. البته از این پس آبیها دوران جدیدی را با وینفرد شفر آغاز کردهاند و در انتظار کسب جامهای پرتعدادتری بهویژه در لیگ برتر سال آینده هستند.