عکس؛ یادگار ارامنه در همسایگی سیاستمدار خوشنام
قنات قلعه ارامنه یادگار حضور و زندگی هموطنان ارمنی در محدوده ده ونک است. این قنات در واقع نگینی پنهان در دل محله ونک محسوب می شود. خواندن قصه این قنات خالی قنات سنگ دوقلوی گلابدره خالی از لطف نیست.
به گفته «سید مهدی اعرابی» شمیران پژوه، بخشی از هویت و تاریخ این منطقه است که آبادانی و شکل گیری جریان زندگی را در آن رقم را زد و هنوز زنده و جاری است و به استخری در یک کافه قدیمی در همان محدوده محله ونک می ریزد. اعرابی در بخش دیگر صحبت هایش از همسایگی این قنات با سایر مکان های تاریخی و فرهنگی محله ونک یاد می کند: «این قنات در جوار مقبره مستوفیالممالک، سیاستمدار خوشنام دوره قاجار و نزدیکی به دانشگاه الزهرا (س)، به این منطقه هویتی تاریخی بخشیده است. قنات قلعه ارامنه، فقط یک منبع آب ساده نیست و در واقع بخشی از آبیاری باغ ها و مزارع ده ونک را در گذشته عهده دار بوده است و همین باعث سرسبزی ده ونک و رونق کشاورزی و باغداران این محدوده و اطراف آن شده است. نکته جالبتر ماجرا اینجاست که مردم از آب این قنات حتی برای مصارف خانگی و تأمین نیازهای روزمره شان استفاده می کردند و باید گفت که آب قنات قلعه ارامنه، نقش مهمی در تأمین نیازهای ساکنان ونک ایفا می‌کرد. این قنات، پلی میان گذشته و حال محسوب می شود.»
یادگار خاطرات شیرین
قنات سنگ دوقلو که مادرچاه آن در گلابدره واقع شده، به‌عنوان منبع آب اصلی این محله در گذشته شناخته می‌شد. به گفته «علیرضا زمانی» تهران پژوه، قنات‌های گلابدره، به‌ویژه قنات سنگ دوقلو، بخشی از تاریخ و فرهنگ این محله را تشکیل می‌دهند.سنگ دوقلو، دو تخته سنگی بزرگ و گرد است که در میان خانه‌های قدیمی گلابدره قرار دارد. این سنگ به‌عنوان محلی برای بازی و تجمع کودکان محله در گذشته شناخته می‌شد.
اهالی منطقه، به‌ویژه نسل‌های قدیمی‌تر، خاطرات شیرینی از بازی و دورهمی‌های خانوادگی در اطراف این سنگ دارند.قنات سنگ دوقلو کنار قنات آبک منبع آب برای اهالی گلابدره تا قبل از سال ۱۳۴۸ بود و بعدها با آمدن آب لوله‌کشی، جایگاه آن تغییر کرد. امروزه، این قنات و سنگ دوقلو به‌عنوان نمادهایی از تاریخ و زندگی اجتماعی مردم گلابدره باقی مانده‌اند و یادآور روزهای خوش گذشته هستند. البته قنات سنگ دو قلو همچنان زنده و جاری است و اهالی از آن استفاده می‌کنند.
منبع: همشهری
