مردم این روستا با خلیج فارس حرف می‌ زنند؛ زندگی در خانه های رو به دریا چگونه است؟

روستای باستانی بستانو در قلب خلیج فارس ویژگی منحصر به فردی دارد که کمتر مناطق ساحلی ایران از آن برخوردار است. درهای حیات‌های پشتی این روستا روبه دریاباز می‌شود.

روستای کهن ۲۵۰۰ ساله در آغوش خلیج فارس، جایی‌ است که زندگی مردمانش با موج و دریا آمیخته شده است. «بستانو» یک بندر کوچک در دل جنوب و پناه آرام برای مردم خسته از روزمرگی و دغدغه‌های زندگی است. اینجا درهای پشتی خانه‌ها رو به دریا باز می‌شوند؛ به پله ‌هایی که به ساحل می‌رسند. به افقی بی‌پایان که طلوع و غروبش همیشه زیباست. خلیج فارس برای مردم بستانو آغوش مهربان مادرانه‌ای است که قرن‌ها ساکنانش را در دل خود جا داده‌.

یکی از اهالی بستانو با ۳۴ سال سن حالا بیشتر از هر چیز، صدای موج را صدای زندگی می‌داند. او صاحب یک رستوران کوچک غذاهای دریایی کنار ساحل است؛ جایی که از صبح تا شب، بوی ماهی تازه و ادویه‌های محلی در هوای نم‌دار جنوب می‌پیچد.

رستوران آنها پاتوق بسیاری از مسافران غیر بومی‌ از تهران و شیراز است؛ حتی گردشگران خارجی که به صورت عبوری از این بندر می‌گذرند. خودش می‌گوید: «مشتری‌هایش بیشتر مسافران غیر بومی هستند که اسم بستانو را از شبکه‌های اجتماعی شنیده‌اند. اما ۳، ۴ سالی می شود که مردم بستانو را بیشتر شناخته ‌اند و به اینجا می‌آیند.»

8 ماه از سال را در این خانه می‌گذرانیم

محمد بحری  طوری از دریا حرف می‌زند که انگار از خانواده‌اش می‌گوید: «برای ما دریا فراتر از تصور است. وقتی دلتنگیم، عصبانی هستیم، وقتی حرفی برای گفتن نداریم، به دریا پناه می بریم. به افق خیره می‌شویم، به قایق‌ها، لنج‌ها و کشتی‌هایی که می‌روند و در دوردست محو می‌شوند. مثل همین حالا که نشسته‌ ام و به صدای موج گوش‌می‌دهم؛ انگار دریا دارد با من حرف می‌زند.»

محمد از خانه‌ای می‌گوید که به تازگی در یکی از ویدئوهای اینستاگرامی وایرال شده است: «خانه‌ پدری همسرم است. نمای بی‌نظیر رو به خلیج فارس دارد؛ ۴، ۵ متری از سطح دریا بالاتر است. از پاییز تا بهار سال بعد و در روزهایی که زور گرمای هوا کم‌تر است، بیشتر وقتمان را روی تراس مانندی، زیر سایه بان رو به دریا می‌گذرانیم. صحبت می‌کنیم، چای می‌خوریم و گاهی فقط ساکت می‌نشینیم و به حرف‌های دریا گوش می‌دهیم. این خانه برای ما ویلای ساحلی نیست؛ خانه‌ و پناهگاهی‌ است که حیات پشتی‌ آن به دریا راه دارد.»

خلیج‌فارس حرف دارد

او درباره نگرانی‌هایی که در فضای مجازی از سوی مخاطبان کامنت شده با لبخند جواب می‌دهد: «برخی گفتند خانه‌هایی که درهای پشتی‌شان به دریا باز می‌شود ترسناک هستند، یا برای بچه‌ها خطر دارند. اما این نگاه از بیرون است. بچه‌های بستانو از کودکی شنا کردن یاد می‌گیرند و آب برای ما غریبه نیست. تا حالا چیزی درباره غرق شدن بچه‌ها در ساحل بستانو نشنیدم. درهای خانه‌هایمان به دریا باز می‌شود، چون ما به دریا اعتماد داریم. دریا هم گاه بی‌قرار می شود اما خشمگین نه؛ حتی در روزهای طوفانی هم سخاوتمند و مهربان است. می‌دانیم وقتی بی قرار است نباید به آب بزنیم. آن‌قدر به دریا نزدیکیم که یاد گرفته‌ایم چطور با آن رفتار کنیم. دریا همیشه زیباست؛ حتی وقتی طوفانی است. خلیج فارس خشم ندارد، حرف دارد. مثل ما که برای‌ آرامش به او پناه می‌ ‌بریم، او هم وقتی خشمگین است، به ما پناه می‌آورد. هیچ‌ وقت از دریا بدی ندیده‌ایم.»

مردم از دریا روزی‌ می‌گیرند

بیشتر مردم بستانو از دریا روزی می‌گیرند. ۹۰ درصد به ماهیگیری مشغولند و باقی هم با لنج‌ها تجارت دریایی با کشورهای عربی مثل امارات و عمان دارند. در سال‌های اخیر، گردشگران بیشتری راهی بستانو شده‌اند. این روستای کوچک، حالا به مقصد تازه برای سفرهای جنوب تبدیل شده‌است.

محمد درباره آینده بستانو خوش ‌بین است و از جوان‌هایی می‌گوید که در شهرهای بزرگ دانشجو هستند. از مردمی که درخت می‌کارند، مراقب محیط زیست هستند و در کنار ماهیگیری، با خلق و خوی خونگرمی که از جنوبی‌ها سراغ داریم از مسافران پذیرایی می‌کنند.

بندر بستانو از توابع شهرستان پارسیان در هرمزگان و اولین و نزدیکترین بندر به ساحل از نظر فاصله تا مرکز شهر است. بندر بستانو دارای ساحلی زیبا به شکل نیم کره است که به روستا نمای خاص می‌بخشد. از هر جای روستای بستانو می‌توان خلیج فارس را دید. این روستا مردم خونگرم و مهربان و مهمان نواز دارد و قدمت آن براساس برخی منابع تاریخی از جمله اطلس تاریخی ایران به قبل از هخامنشیان برمی‌گردد.

منبع: همشهری