مهاجران کار کجا می‌روند؟!

چیزی حدود ٤١‌درصد مهاجران جهان، چمدان‌هایشان را برای کار می‌بندند و می‌روند. این آماری است که «موسسه تحقیقاتی اینترنیشنز اعلام کرده است. حالا بانک اچ‌اس‌بی‌سی فهرستی را منتشر کرده از محبوب‌ترین کشور‌هایی که برای مهاجران کار جذاب است.

بر این اساس کشور‌های سوییس، آلمان، سوئد، امارات متخده عربی، نروژ، سنگاپور، اتریش، هنگ‌کنگ، انگلیس و بحرین بهترین کشور‌ها برای مهاجران کاری در سال٢٠١٨ به شمار می‌آیند، اما این کشور‌ها چه ویژگی‌هایی دارند که برای مهاجران کار جذاب شده‌اند و شرایط اقامت و کار در آن‌ها چیست؟ پاسخ این پرسش را در این گزارش می‌دهیم:

چرا جذابند؟
از میان کشور‌های جذاب برای مهاجران کار، سوییس از این جهت محبوب است که متوسط درآمد سالانه مهاجران در سوییس دو برابر متوسط جهانی است. در آلمان، امنیت شغلی بالا و کار حرفه‌ای و تخصصی علت جذب مهاجران است. در سوئد و نروژ شرایط رفاهی مناسبی برای مهاجران وجود دارد و امارات متحده عربی از معدود کشور‌های آسیایی که ویژگی‌های منحصربه‌فردی برای مهاجران کاری خود قرار داده است.
این کشور نه‌تن‌ها به مهاجران کاری کمک هزینه تامین محل اقامت ارایه می‌دهد، بلکه ٧٥درصد مهاجران هم مزایای بیمه درمانی دریافت می‌کنند.

البته نروژ، سنگاپور، اتریش، هنگ‌کنگ، انگلیس و بحرین از نظر اقتصادی به‌عنوان کشور‌های مناسب به شمار می‌آیند، اما از نظر میزان تعادل کار با زندگی متفاوتند. در انگلیس گرچه زندگی کاری بخش بسیار مهمی از روزمره افراد است، اما امکانات رفاهی هم این مسأله را در تعادل با کار زیاد قرار می‌دهد. در انگلیس همچنین امکانات آموزشی برای یاد دادن مهارت‌های کاری به مهاجران وجود دارد.

در اتریش پیشرفت و ارتقای کاری سریع رخ می‌دهد، اما هنگ‌کنگ را باید تنها مقصدی برای کار تلقی کرد و نه زندگی، چراکه مهاجران شرایط رفاهی هنگ‌کنگ را نه‌چندان مناسب توصیف می‌کنند. بحرین برای مهاجران کار مزایای شغلی زیادی را در قراردادهایشان لحاظ می‌کند و از این لحاظ مقصد مناسبی برای مهاجران کار است.

چقدر دستمزد می‌گیرند؟
بر اساس تحقیقی که «موسسه اینترنیشنز» انجام داده است، در سوییس ٧٧‌درصد مهاجران گفته‌اند که از دستمزد خود راضی هستند. ٥٧‌درصد مهاجران کار در سوییس درآمد خانوار سالانه بیش از ١٠٠‌هزار دلار دارند. این درحالی است که ١٤‌درصد مهاجران درآمدی بیش از ٢٠٠‌هزار دلار دریافت می‌کنند. البته یادتان باشد که سوییس از نظر هزینه‌های زندگی هم یک کشور گران به شمار می‌آید.

در سنگاپور ٦٢‌درصد مهاجران سنگاپور می‌گویند که نسبت به کشور خودشان حقوق بیشتری دریافت می‌کنند. ٤٣‌درصد مهاجران در سنگاپور اعلام کرده‌اند درآمد خالص سالانه خانوار آن‌ها بیش از ١٠٠‌هزار دلار است. این درحالی است که ٧٢‌درصد مهاجران نروژ می‌گویند درآمدشان در این کشور بالاست، اما با این‌حال، ٧١‌درصد این افراد نظر مساعدی نسبت به هزینه‌های زندگی در این کشور ندارند.

مهاجران امارات هم معتقدند نسبت به گذشته درآمد بیشتری دارند. ١٦‌درصد این مهاجران اعلام کرده‌اند درآمد خانوار سالانه آن‌ها بیش از ١٥٠‌هزار دلار است. البته ٢٧‌درصد آن‌ها اعلام کرده‌اند مبالغ دریافتی‌شان برای تامین همه نیاز‌های زندگی‌شان کافی نیست.
در بحرین هم ٧٠‌درصد مهاجران از دستمزدشان رضایت دارند و جالب است بدانید که ٩٣‌درصد این مهاجران به‌طور تمام وقت کار می‌کنند و به‌طور متوسط هفته‌ای ٤٢,٩ ساعت مشغول کارند. این درحالی است که متوسط زمان کار در جهان، ٤٤.٣ ساعت در هفته است.

بیشتر چه مشاغلی را می‌خواهند؟
بازار کار کشور‌های جذاب برای مهاجران به چه تخصص‌هایی بیشتر نیاز دارد؟ این پرسش یکی از مهمترین سوالاتی است که در ذهن مهاجران شکل می‌گیرد. کشور‌های مهاجرپذیر اروپایی معمولا بیشتر به مشاغل خدماتی نیاز دارند. به‌عنوان مثال مشاغلی، چون پرستاری که شامل زمینه‌های گوناگونی مانند بهداشت روان، جراحی، کودکان، مراقبت از سالمندان، نوزادان و ... می‌شود.

مهندس مکانیک از دیگر مشاغلی است که اکثر کشور‌ها به آن برای صنعت خودرو و هوافضا نیاز دارند. پزشکی هم در فهرست مشاغل پرطرفدار کشور‌هایی، چون کانادا، استرالیا، انگلستان، آلمان و ... قرار دارد. مهندس و تکنیسین برق در فهرست مشاغل بسیاری از کشور‌ها مانند کانادا، دانمارک، استرالیا، اتریش، هنگ‌کنگ، سنگاپور و ... است. نیاز به مهندسان و تکنیسین‌های برق در زمینه‌های گوناگون مانند خودروسازی، انرژی، ساخت‌وساز، صنایع زیست پزشکی، صنایع دریایی، صنایع نفت و گاز و ... وجود دارد. از دیگر شغل‌هایی که به‌عنوان نیاز این کشور‌ها به شمار می‌آید؛ متخصصان شبکه و بانک‌های اطلاعاتی، مهندس راه و ساختمان و مشاغل مرتبط، مهندسان و تحلیلگران فناوری اطلاعات است، به گونه‌ای که پذیرای افرادی با چنین تخصص‌هایی هستند.

شرایط اقامتشان چیست؟

سوییس: یکی از راه‌های مهاجرت به سوییس از طریق شغل است که افراد می‌توانند پس از اخذ اقامت از طریق کار نسبت به اخذ تابعیت یا شهروندی اقدام کنند، البته روش‌های دیگری، چون ویزای تحصیلی و سر مایه‌گذاری هم وجود دارد.

نروژ: دریافت ویزای کاری نروژ مشروط بر این است که فرد ویزای job offer یا همان پیشنهاد شغلی مربوط به رشته تحصیلی داشته باشد، به گونه‌ای که شخص قبل از درخواست باید اقدامات لازم را در زمینه پیداکردن کار مناسب و مرتبط با رشته تحصیلی خود و همچنین پیدا کردن کارفرمایی که او را تایید کند، انجام دهد.

امارات متحده عربی: ویزای کار در امارات متحده عربی به شما امکان اقامت ٣ ساله در دوبی را می‌دهد، این ویزا معمولا باید از طریق کفیل یا شرکتی که شما را استخدام کرده، درخواست داده شود. ویزا‌های دیگری، چون ویزای تجاری، اقامت، شریک لایسنس و ... هم توسط سفارت امارات متحده عربی صادر می‌شوند که هر یک قوانین و شرایط مربوط به خود را دارند.

هنگ‌کنگ: دریافت ویزا و اقامت در هنگ‌کنگ هم شرایطی، چون دیگر کشور‌ها دارد؛ یکی از آن‌ها سرمایه‌گذاری با مبلغی حداقل ١٠‌میلیون دلار هنگ‌کنگ (١,٣‌میلیون دلار آمریکا) است، البته این سرمایه‌گذاری باید در یکی از موارد زیر به کار گرفته شود؛ خرید سهام، اوراق قرضه، سپرده‌های بانکی، وام ثانویه یا برنامه‌های سرمایه‌گذاری جمعی؛ که در مدت اقامت باید اعتبار خود را حفظ کند و در صورت سقوط سرمایه ملزم به افزایش آن نخواهید بود.

سنگاپور: ویزای کار در کشور سنگاپور به این صورت است که فرد در کشور سنگاپور دعوتنامه‌ای کاری از فردی دارای شرایط که دارای شرکت متعبر در کشور سنگاپور است، اخذ کند. معمولا کارفرما باید این مجوز را داشته باشد که برای کارگر متقاضی تقاضای ویزای کار کند، به عبارت دیگر کارفرما اسپانسر فرد متقاضی شود. البته باید در نظر داشت که داشتن ویزای کار آن هم بدون اسپانسر کار آسانی نیست. اخذ ویزای کار بین ۲ تا ۹ ماه به طول می‌انجامد که فرد متقاضی می‌تواند بعد از چند سال (معمولا ۲ تا سال) تقاضای اقامت دایم کند.

انگلستان: درخصوص اقامت انگلستان از طریق کار باید علاوه‌بر داشتن اسپانسر، فرد اگر یک نیروی کاملا متخصص باشد، یا این‌که یک کارآفرین باشد. اگر یک استعداد خاص یا ویزای مختص ورزشی داشته باشد یا این‌که فارغ‌التحصیل مقطع دکترا یا دندانپزشکی و… باشد، می‌تواند درخواست ویزای Tier٢ را بکند. اقامت انگلستان از طریق سرمایه‌گذاری، راهی است که به ویزای Tier١معروف است و به دو صورت سرمایه‌گذاری ٥٠هزارپوندی یا ٢٠٠هزار است که خود دارای شرایط جداگانه‌ای است.

اتریش: اقامت در اتریش هم بی‌شباهت به انگلستان نیست و شرایط مشابهی دارد. اخذ اقامت از طریق تولد فرزند، ازدواج، ثبت شرکت و درنهایت ویزای کار در کشور اتریش دارای سیستم امتیاز‌بندی در اروپاست. جالب است بدانیم مهاجران تحصیلکرده با تخصص‌های ویژه و دارای توانایی بالقوه می‌توانند حتی بدون داشتن پیشنهاد کار برای مدت ٦ ماه در اتریش اقامت داشته باشند.

سوئد: اقامت در سوئد همان رویه اقامت در اتریش را دارد. اقامت از طریق تولد فرزند، ازدواج، تحصیل، کار و از همه مهمتر سرمایه‌گذاری.

آلمان: برای اقامت در کشوری، چون آلمان چندین راه وجود دارد؛ از طریق ازدواج، پناهندگی، تحصیل، کار، توریستی، تخصص و از همه مهمتر سرمایه‌گذاری، اما این‌ها تنها برای مدت زمان محدودی است و اقامت دایم شرایط متفاوتی را به دنبال دارد؛ یکی اثبات وجود ثبات مالی و دیگری داشتن بیمه است، البته باید در نظر داشت که آشنایی با زبان آلمانی و در دست داشتن ویزای آلمان از ملزومات زندگی در این کشور است.

نکته مهم: تمام کشور‌های ذکر شده شرایط سخت‌تری برای دادن ویزای کار و اقامت به ایرانی‌ها دارند و مطالب ذکر شده غالبا برای هموطنان ما صدق نمی‌کند.

این کشور از جام‌جهانی روسیه مورد توجه ایرانی‌ها قرار گرفت

ایسلند، بهشت مهاجران
ایسلند در بحبوحه جام‌جهانی بسیار مورد توجه ایرانی‌ها قرار گرفت. کشوری کوچک و زیبا که ایرانی‌ها این روز‌ها نام آن را در گوگل زیاد سرچ می‌کنند. یکی از شمالی‌ترین کشور‌های اروپایی ایسلند است. کشوری با جمعیتی نزدیک به ٣١٣هزار نفر که ٩٣‌درصد مردم این کشور ایسلندی هستند و ٧‌درصد مهاجر دارد. اما نکته جالب این‌که در سال‌های اخیر مهاجرت به ایسلند افزایش چشمگیری پیدا کرده است، چراکه در زمره ثروتمند‌ترین کشور‌های اسکاندیناوی به شمار می‌آید.

بسیاری زندگی در ایسلند را انتخاب می‌کنند، نه برای درآمد مناسبی که دارد، بلکه زیبایی چشمگیری که دارد هر روزه مهاجران زیادی را به سمت خود سوق می‌دهد، به گونه‌ای که این کشور برای چندین سال از سوی سازمان ملل یکی از پنج کشور برتر جهان برای مهاجرت شد. اما برای اقامت در ایسلند چه کار باید کرد؟ برای درخواست اخذ اقامت ایسلند، یک شهروند خارجی باید حداقل ۱۸‌سال داشته باشد، زیرا معمولا به متقاضیان کمتر از ١٨‌سال تنها با اجازه والدین مجوز اقامت می‌دهند. بحث چگونگی اخذ اقامت در ایسلند را می‌توان این‌گونه بیان کرد که بررسی باید ثابت کند آن‌ها به‌طور قانونی ساکن ایسلند هستند.

پس از ورود به ایسلند، اکثر خارجی‌ها باید برای بررسی پزشکی به آن‌جا مراجعه کنند تا بتوانند گواهینامه پزشکی را به اداره ارایه کنند، البته اقامت کاری یکی از پتانسیل‌های این کشور است، چراکه سه نوع مجوز کار وجود دارد: یکی براساس کمبود موقت کارگران، یکی برای حرفه‌ای‌های واجد شرایط و دیگری برای ورزشکاران. البته اخذ اقامت برای کارگران سوای متقاضیان کار است و رویه متفاوتی را به دنبال دارد.

اگر می‌خواهید چگونگی اخذ اقامت ایسلند را بهتر بدانید و اجازه اقامت دایمی به دست آورید، باید در یک دوره آموزشی برای خارجی‌ها حضور داشته باشید، همچنین اطمینان حاصل کنید هیچ شرایطی وجود ندارد که می‌تواند منجر به اخراج شما شود. متقاضیان اخذ اقامت ایسلند نیز باید اطمینان حاصل کنند که آن‌ها در هیچ پرونده فوق‌العاده‌ای قانونی دخیل نیستند.