مقایسه ای جالب میان یک دوقلوی یکسان که تأثیر تزریق بوتاکس را به وضوح نشان می دهد
بعد از آن این دو خواهر تا سن ۴۴ سالگی در سال ۲۰۱۲، تحت بررسی قرار گرفتند که تا آن زمان ۱۹ سال می شد که خواهری که به طور منظم بوتاکس تزریق می کرد، از این ماده استفاده کرده بود. تا این زمان، خواهری که بوتاکس تزریق نمی کرد صورت به واضح پف کرده تر و فک پهن تری داشت.
تا به حال به این فکر کرده اید که کاش می توانستید بفهمید در صورت تزریق بوتاکس چه تغییری می کردید؟
پژوهشی ویژه بر روی یک دوقلوی یکسان یکی از واضح ترین نمونه های تأثیر استفاده از بوتاکس بر حالات چهره را به دست داده است.
این دو خواهر دوقلو به مدت نزدیک به ۲۰ سال تحت بررسی محققان قرار داشتند. یکی از آن ها ۲ تا ۳ بار در سال تزریق بوتاکس انجام می داد و دیگری پیری طبیعی را ترجیح داده بود.
در این تحقیق، تصاویر متعددی از این خواهران دوقلو در فواصل زمانی مختلف با یکدیگر مقایسه شده است.
اولین تصویر از این دو خواهر در سال ۲۰۰۶ زمانی که ۳۸ سال داشتند ثبت شد. در این تصویر چهره ی هر دو آن ها بی حالت بود.
در آن زمان، یکی از خواهرها طی ۱۳ سال پیش از آن، دست کم ۲۶ بار تزریق بوتاکس انجام داده بود و دیگری تنها چند باری از بوتاکس استفاده کرده بود.
خواهری که به طور منظم تزریق بوتاکس انجام داده بود، به میزان چشمگیری پوست صاف تری داشت و چین و چروک های صورتش سطحی تر بودند.
اما خواهرش چین و چروک های عمیق تری در قسمت پیشانی داشت و هنگام خندیدن، چین و چروک های گوشه ی چشمانش واضح تر بودند.
تصویر A: خواهری که تزریق بوتاکس انجام نداده بود.
تصویر D: خواهری که به طور منظم تزریق بوتاکس انجام داده بود.
تصاویر B و C: خواهری که تزریق بوتاکس انجام نداده بود.
تصاویر E و F: خواهری که به طور منظم تزریق بوتاکس انجام داده بود.
بعد از آن این دو خواهر تا سن ۴۴ سالگی در سال ۲۰۱۲، تحت بررسی قرار گرفتند که تا آن زمان ۱۹ سال می شد که خواهری که به طور منظم بوتاکس تزریق می کرد، از این ماده استفاده کرده بود.
تا این زمان، خواهری که بوتاکس تزریق نمی کرد صورت به واضح پف کرده تر و فک پهن تری داشت.
تصاویر A و B: خواهری که بوتاکس تزریق نمی کرد.
تصاویر C و D: خواهری که بوتاکس تزریق می کرد.
خواهری که از بوتاکس استفاده کرده بود.
هر دو تا خواهر تا سال ۲۰۱۲ به طور مرتب از کرم ضد آفتاب استفاده کرده بودند و بنابراین احتمال اینکه چین و چروک ها حاصل قرارگیری طولانی مدت در معرض نور خورشید بوده باشند، منتفی بود.
هیچ کدام از آن ها برای چین و چروک های خود از رتینول استفاده نکرده بود و هر دو سبک زندگی عمدتاً سالمی داشتند.
این دو خواهر البته در دو نقطه ی متفاوت از کره زمین زندگی می کردند که میزان تابش خورشید در آنجا به میزان قابل توجهی متفاوت بود.
خواهری که تنها چند بار به صورت پراکنده از بوتاکس استفاده کرده بود، از شهر مونیخ ِ آلمان زندگی می کرد که متوسط شاخص پرتوهای فرابنفش آن کمتر از میزان مربوط به لس آنجلس، محل زندگی خواهر دیگر بود.
دکتر ویلیام بایندر، نویسنده ی این پژوهش می گوید احتمالاً استفاده ی طولانی مدت از بوتاکس می تواند جلوی ایجاد چین و چروک های عمیق روی صورت را بگیرد، نه صرفاً با ناتوان کردن فرد از حرکت دادن عضلات صورتش، بلکه هم با تغییرات رفتاری ای که در او ایجاد می کند.
بایندر در اینباره می گوید: «با تزریق طولانی مدت، فرد نیاز یا توانایی اندکی برای حرکت دادن عضلات صورت خود پیدا می کند و ممکن است عادت کند که به کلی از حرکت دادن عضلات صورت خود پرهیز کند. به علاوه تصور می شود که با کاهش فشار فیزیکی ناشی از انقباض دائمی عضلات چهره، مراقبت های پوستی هم شاید تأثیرگذارتر شوند.»
چین و چروک ها زمانی شکل می گیرند عضلات صورت منقبض شوند. در عین حال، تولید کلاژن و الاستین – پروتئین هایی که پوست ساختار و انعطاف پذیری خود را از آن ها دارد – با بالا رفتن سن کاهش می یابد.
هر چه سن بالاتر می رود، پوست نازک تر و خشک تر می شود و توانایی آن در حفظ شکل خود کمتر می شود، امری که به ایجاد چین و چروک می انجامد.
استفاده از بوتاکس از محبوبیت بسیار زیادی در دنیا برخوردار است. با این حال، تزریق بوتاکس بدون ریسک هم نیست.
استفاده از بوتاکس می تواند باعث کبودی، التهاب یا قرمز شدن محل تزریق شود. به علاوه، چهره حالتی منجمد پیدا می کند و ابروها یا پلک ها ممکن است دچار افتادگی شوند.
تزریق بوتاکس می تواند عوارض جدی تری هم داشته باشد، از جمله: شوک حساسیتی (آنافیلاکسی)، تنگی نفس، سردرد و حتی علائم شبه آنفلوانزا.
منبع: روزیاتو