بررسی بازی بهرام رادان در نقش مجتبی در فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ آخرین رویا
«صبحانه با زرافه‌ها» این روزها یکی از پرمخاطب‌ترین فیلم‌های روی پرده سینماهاست؛ فیلمی پربازیگر که معنای آن با مرگ و زندگی و رفاقت گره خورده است. بهرام رادان، به عنوان یکی از بازیگران نقش اصلی که اهمیت زیادی روی انتقال معنای فیلم دارد، در ارتباط با چهار بازیگر دیگر، بازی متفاوتی به نمایش گذاشته و با استقبال زیادی هم روبه‌رو شده است. تا جایی که در میان نامزدهای جشن حافظ، نام بهرام رادان و هادی حجازی‌فر به عنوان نامزدهای بخش بازیگر مرد به چشم میخورد.
به بهانه استقبال از «صبحانه با زرافه‌ها» و همچنین قرار گرفتن نام بهرام رادان در فهرست نامزدهای بازیگری جشن حافظ، آگراندیسمان این هفته را به بررسی بازی این بازیگر در این فیلم اختصاص داده‌ایم.
بهرام رادان در فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» فضای تازه‌ای را تجربه کرده است.
ویژگی ظاهری | بهرام رادان در نقش «مجتبی» ظاهری بسیار ساده دارد. با اینکه عروسی پسرعمویش است، ریش‌هایش را اصلاح نکرده و ظاهری به نسبت آشفته دارد. با توجه به تعریفی که از این شخصیت می‌شنویم و آرزوها و دلبستگی‌هایش، به نظر می‌رسد انتخاب این ظاهر برای مجتبی کاملا هدفمند بوده است. در واقع شاید اگر به خودش بود با پوشش بسیار ساده‌تری در مراسم حاضر می‌شد و با کت و شلوار و کروات به مراسم نمی‌رفت.
رادان در «صبحانه با زرافه‌ها» پا به پای بازیگران دیگری که تجربه زیادی در کمدی دارند حرکت میکند.
اهمیت نقش | شخصیت مجتبی با سایرین متفاوت است وضع مالی‌اش به خوبی بقیه نیست و مثل آنها چندان خودش را درگیر مواد نکرده است. از ابتدای فیلم بیشتر از همه نگران رسیدن به عروسی است و وقتی هم می‌بیند دوستانش حوصله‌ی مجلس را ندارند، تلاش میکند هرطور شده آنها را مجاب کند از آنجا نروند. بعد از بلایی که سر رضا می‌آید، بیشتر از همه نگران به هم خوردن عروسی می‌شود و برعکس بقیه نمی‌تواند راحت به زندگی‌اش ادامه دهد. بیشتر از همه به جزئیات توجه میکند، کتاب می‌خواند و آرزوهای جالبی دارد.
او در اسنپ کار میکند و تا حالا مسافرت خارجی نرفته است اما در ذهنش رویاهای جذابی را دنبال میکند. تاثیر مواد روی هریک از آنها تغییراتی ایجاد میکند و مجتبی هم تحت‌تاثیر مواد عنکبوتی را می‌کشد و همین مسئله هم زندگی همه آنها را بهم می‌ریزد. مجتبی به عنوان نمادی از رفاقت و ارج نهادن به زندگی معرفی می‌شود و نهایتا با اتفاقی که برایش می‌افتد معنای فیلم را تکمیل میکند.
مهمترین ویژگی بازی رادان همراه کردن مخاطب با کاراکتر «مجتبی» است.
جنس بازی | بهرام رادان پیش از «صبحانه با زرافه‌ها» تجربه بازی در آثار کمدی را داشته اما این‌بار در مواجهه با چند کمدین کاربلد و باتجربه، جنس دیگری از بازی‌اش را به نمایش گذاشته. به همین دلیل هم رادان در عین اینکه ساده و ساکت و تنها به نظر می‌رسد، تابع جمع است و به خاطر رفقایش وارد هرجور بازی می‌شود. نکته جالب اینکه خیلی وقتها حتی بیشتر از آنها بازی‌ها را جدی می‌گیرد.
رادان سعی کرده میزان سادگی این شخصیت را به نحوی کنترل کند که بلاهت تعبیر نشود و کاملا قابل‌باور باشد. در جاهایی که ضربه میخورد و احساس سرگیجه میکند، در عین اینکه وضعیت نگران‌کننده‌ای برایش ایجاد شده، سعی میکند فیلم در همان نقاط هم خنده‌دار به نظر برسد.مهمترین نکته بازی رادان در نقش مجتبی این است که آنالیز درستی از این کاراکتر داشته و براساس همین آنالیز هم هست که مرز بین سادگی و بلاهت کاراکتر را حفط میکند.
او به خوبی با ریز رفتارهایش سادگی و بی‌الایشی مجتبی را در قیاس با دیگر کاراکترها به رخ می‌کشد و همین درک درستش از کاراکتر موجب می‌شود تا مخاطب را با خود همسو و همراه کند. «صبحانه با زرافه‌ها» متکامل‌ترین بازی کارنامه رادان است.
«صبحانه با زرافه‌ها» به کارگردانی سروش صحت، براساس فیلمنامه مشترک سروش صحت و ایمان صفایی ساخته شده و بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هوتن شکیبا، هادی حجازی‌فر، بیژن بنفشه‌خواه و مجید یوسفی در آن بازی دارند.
منبع: فیلم نیوز
