تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی ماری ترنتینیان

ماری ترنتینیان (Marie Trintignant) بازیگر فرانسوی بود که به دلیل بازیهای احساسی و حضور قویاش در سینمای فرانسه شهرت داشت.
فرادید| ماری ترنتینیان در ۲۱ ژانویه ۱۹۶۲ در بولوین-بیانکور، فرانسه، متولد شد و در ۱ اوت ۲۰۰۳ در ویلنیوس، لیتوانی، درگذشت. او بازیگری برجسته بود که در بیش از ۳۰ فیلم و سریال در طول ۳۶ سال فعالیت حرفهایاش ظاهر شد. ماری از خانوادهای هنرمند بود؛ پدرش ژان-لویی ترنتینیان، بازیگر برجسته سینمای موج نوی فرانسه، و مادرش نادین ترنتینیان، کارگردان، فیلمنامهنویس و تهیهکننده بود.
کودکی و اوایل زندگی
ماری در خانوادهای با پیشینه قوی در سینما و تئاتر بزرگ شد. او دومین فرزند ژان-لویی ترنتینیان و نادین ترنتینیان بود. ماری یک برادر به نام وینسنت و یک خواهر به نام پائولین داشت که در سال ۱۹۶۹ در کودکی درگذشت. محیط هنری خانه آنها باعث شد ماری از سنین پایین به بازیگری علاقهمند شود. او در ۱۷سالگی اولین تجربه حرفهای خود را در کنار پدرش در فیلم «تراس» (La Terrazza, ۱۹۸۰) به دست آورد و این آغاز مسیرش بهعنوان بازیگری موفق بود.
آغاز فعالیت حرفهای
ماری ترنتینیان در اواخر دهه ۱۹۷۰ وارد دنیای بازیگری شد. او ابتدا در فیلمهایی به کارگردانی مادرش، نادین ترنتینیان، مانند «سریال» (Série noire, ۱۹۷۹) بازی کرد. استعداد او در ایفای نقشهای احساسی و پیچیده بهسرعت توجه کارگردانان را جلب کرد. ماری در فیلمهای متعددی در ژانرهای درام، کمدی و فیلمهای هنری ظاهر شد و به دلیل سبک بازیگری طبیعیاش مورد تحسین قرار گرفت.
موفقیتهای سینمایی
ماری ترنتینیان در بیش از ۳۰ فیلم و سریال بازی کرد. برخی از آثار برجسته او عبارتاند از:
- یک ماجرای ساده (Une affaire de femmes, ۱۹۸۸): همکاری با کلود شابرول در این درام تاریخی.
- بتی (Betty, ۱۹۹۲): نقش اصلی در این فیلم به کارگردانی کلود شابرول، که بازی او مورد تحسین قرار گرفت.
- شبهای وحشی (Les Nuits Fauves, ۱۹۹۲): حضور در کنار سیریل کولار.
- کولت، یک زن آزاد (Colette, une femme libre, ۲۰۰۳): آخرین پروژه او که در زمان فیلمبرداری آن درگذشت. او همچنین در تئاتر فعالیت داشت و در نمایشهایی مانند «تراس» در کنار پدرش درخشید. سبک بازیگری او ترکیبی از حساسیت و جسارت بود که او را به یکی از بازیگران برجسته نسل خود تبدیل کرد.
زندگی شخصی
ماری ترنتینیان زندگی شخصی پرفرازونشیبی داشت:
- ازدواج و روابط: او با ساموئل بنشتریت، کارگردان و نویسنده فرانسوی، ازدواج کرد و از او یک پسر به نام رومن داشت. پس از جدایی از بنشتریت، ماری با برتراند کانتات، خواننده گروه راک فرانسوی Noir Désir، وارد رابطه شد. این رابطه که ۱۸ ماه طول کشید، به تراژدی ختم شد.
- فرزندان: ماری چهار فرزند داشت: رومن (از ساموئل بنشتریت)، و سه پسر دیگر به نامهای لئون، پل و ژول از روابط دیگرش. ماری بهعنوان مادری مهربان و هنرمندی متعهد شناخته میشد، اما زندگی عاطفیاش اغلب تحت فشارهای رسانهای بود.
فعالیتهای دیگر
علاوه بر بازیگری، ماری ترنتینیان در زمینه موسیقی نیز فعالیت داشت. او بهعنوان خواننده در اجراهای تئاتری و پروژههای هنری شرکت کرد و در مراسم یادبودش در تئاتر ادوارد هفتم، شعرها و ترانههایش خوانده شد. او همچنین به دلیل همکاری نزدیک با مادرش، نادین ترنتینیان، در چندین پروژه سینمایی، بهعنوان بازیگر و گاهی مشاور خلاق، شناخته میشد.
جوایز و افتخارات
ماری ترنتینیان برای بازیهایش چندین بار نامزد دریافت جوایز معتبر شد:
- نامزدی جایزه سزار: برای نقشهایش در فیلمهایی مانند «بتی» و «یک ماجرای ساده». او گرچه جایزه بزرگی مانند سزار را نبرد، اما به دلیل بازیهای احساسی و تأثیرگذارش مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفت.
تراژدی و درگذشت
ماری ترنتینیان در شب ۲۶ یا ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۳، درحالیکه مشغول فیلمبرداری مینیسریال «کولت، یک زن آزاد» در ویلنیوس، لیتوانی بود، پس از دریافت پیامکی از همسر سابقش، ساموئل بنشتریت، با نامزدش برتراند کانتات درگیر شد. در این درگیری، کانتات چندین ضربه (۱۹ بار، از جمله ۴ مشت به صورت) به او وارد کرد که منجر به بیهوشی ماری شد. او به بیمارستان منتقل شد، اما بر اثر شدت ضربات دچار مرگ مغزی شد.
در ۳۱ ژوئیه به فرانسه منتقل شد و در ۱ اوت ۲۰۰۳ در بیمارستانی در نویی-سور-سن درگذشت. مراسم خاکسپاری او در ۶ اوت ۲۰۰۳ در قبرستان پرلاشز پاریس برگزار شد، جایی که با لباس سفید و گلهای مورد علاقهاش به خاک سپرده شد. این تراژدی شوک بزرگی به جامعه هنری فرانسه وارد کرد.
میراث و تأثیر
ماری ترنتینیان بهعنوان بازیگری با استعداد و شخصیتی پرشور در سینمای فرانسه شناخته میشود. او با بازی در فیلمهای مادرش، نادین ترنتینیان، و کارگردانان برجستهای مانند کلود شابرول، تأثیری ماندگار بر سینمای فرانسه گذاشت. مرگ زودهنگام و غمانگیز او باعث شد که بسیاری از طرفداران و همکارانش از او بهعنوان هنرمندی حساس و متعهد یاد کنند. خانوادهاش، بهویژه مادرش، بعدها مستندها و آثاری در گرامیداشت او ساختند.