تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی جاسمینه ترینکا

فرادید| جاسمینه‌ترینکا در 24 آوریل 1981 در رم، ایتالیا متولد شد. او در خانواده‌ای متوسط در محله‌ای از رم بزرگ شد. اطلاعات کمی درباره والدینش در دسترس است، اما گفته می‌شود که مادرش معلم و پدرش کارمند بود. جاسمینه از کودکی به هنر و ادبیات علاقه‌مند بود و این علاقه بعدها او را به سمت بازیگری سوق داد. او در مصاحبه‌ای گفته که کودکی‌اش پر از تخیل و رویاپردازی بود که به شکل‌گیری شخصیت هنری‌اش کمک کرد.

تحصیلات

ترینکا تحصیلاتش را در رشته‌های علوم انسانی در رم به پایان رساند. او در دبیرستان به مطالعه ادبیات و فلسفه علاقه داشت و قصد داشت در دانشگاه رشته باستان‌شناسی بخواند. با این حال، پس از انتخاب شدن برای اولین نقش سینمایی‌اش در سن 19 سالگی، مسیر زندگی‌اش تغییر کرد و به‌طور کامل به بازیگری روی آورد. او هیچ‌گونه آموزش رسمی بازیگری دریافت نکرد و مهارت‌هایش را از طریق تجربه عملی و همکاری با کارگردانان بزرگ توسعه داد.

آغاز فعالیت هنری

جاسمینه‌ترینکا در سال 2001، در 19 سالگی، با بازی در فیلم «اتاق پسر» (The Son’s Room) به کارگردانی نانی مورتی وارد سینما شد. او برای این نقش از میان صدها نفر انتخاب شد، در حالی که هیچ تجربه بازیگری قبلی نداشت. این فیلم برنده جایزه نخل طلای جشنواره کن شد و بازی طبیعی و تأثیرگذار او توجه منتقدان را جلب کرد. این موفقیت، درهای سینمای ایتالیا و اروپا را به روی او باز کرد و او را به‌عنوان یک استعداد نوظهور معرفی نمود.

آثار برجسته

اسمینه‌ترینکا در بیش از 30 فیلم سینمایی و چند سریال بازی کرده و با کارگردانان برجسته‌ای همکاری داشته است. برخی از مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از:

• فیلم‌های سینمایی:
  • «اتاق پسر» (The Son’s Room, 2001)، به کارگردانی نانی مورتی، برنده نخل طلای کن.
  • «بهترین دوران جوانی» (The Best of Youth, 2003)، یک درام حماسی به کارگردانی مارکو تولیو جوردانا.
  • «خانه بردباری» (House of Tolerance, 2011)، به کارگردانی برتران بونلو.
  • «عسل» (Honey, 2013)، به کارگردانی والریا گولینو.
  • «سنت لوران» (Saint Laurent, 2014)، به کارگردانی برتران بونلو.
  • «فورتوناتا» (Fortunata, 2017)، که برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را به ارمغان آورد.
  • «در راه» (On My Way, 2020). او به دلیل توانایی‌اش در ایفای نقش‌های پیچیده و احساسی، از مادران داغدیده تا زنان قوی و مستقل، تحسین شده است.

زندگی شخصی

جاسمینه‌ترینکا زندگی خصوصی‌اش را تا حد زیادی از رسانه‌ها دور نگه داشته است. او با آنتونیو پیلارو، کارگردان ایتالیایی، رابطه‌ای طولانی‌مدت داشت و از او یک دختر به نام السا (متولد 2009) دارد. این زوج هرگز ازدواج نکردند و در نهایت از هم جدا شدند، اما به‌طور مشترک از دخترشان مراقبت می‌کنند. جاسمینه در رم زندگی می‌کند و گفته که ترجیح می‌دهد زندگی ساده‌ای داشته باشد و وقتش را با دخترش و دوستان نزدیکش بگذراند. او از جنجال‌های رسانه‌ای دوری می‌کند و به ندرت درباره روابط شخصی‌اش صحبت می‌کند.

ویژگی‌های شخصیتی و علایق

جاسمینه‌ترینکا به‌عنوان فردی درون‌گرا، متفکر و متعهد به هنرش شناخته می‌شود. او در مصاحبه‌ها گفته که به ادبیات، شعر و فیلم‌های کلاسیک علاقه‌مند است. او همچنین به مسائل اجتماعی، به‌ویژه حقوق زنان و برابری جنسیتی، اهمیت می‌دهد و در برخی پروژه‌هایش این موضوعات را برجسته کرده است. جاسمینه به سفر، طبیعت و عکاسی علاقه دارد و گاهی اوقات عکس‌هایش را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد.

حضور در فضای مجازی

جاسمینه‌ترینکا حضور محدودی در شبکه‌های اجتماعی دارد و در اینستاگرام تصاویری از پروژه‌های سینمایی، لحظات شخصی با دخترش و فعالیت‌های روزمره‌اش منتشر می‌کند. او از این پلتفرم برای ارتباط با طرفداران و تبلیغ فیلم‌هایش استفاده می‌کند، اما به گفته خودش، ترجیح می‌دهد زندگی واقعی را به فضای مجازی ترجیح دهد.

جوایز و افتخارات

جاسمینه‌ترینکا جوایز متعددی برای بازیگری‌اش دریافت کرده است، از جمله:

• جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن (بخش نوعی نگاه) برای فیلم «فورتوناتا» (2017).
• جایزه ناسترو دارجنتوی بهترین بازیگر زن برای «عسل» (2013) و «فورتوناتا» (2017).
• جایزه دیوید دی دوناتلو برای بهترین بازیگر زن برای «بهترین دوران جوانی» (2003). او همچنین نامزد جوایز متعدد در جشنواره‌های ونیز، سزار و لومیر بوده و به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین بازیگران نسل خود در ایتالیا شناخته می‌شود.

حواشی

جاسمینه‌ترینکا زندگی کم‌حاشیه‌ای داشته و به ندرت درگیر جنجال‌های رسانه‌ای شده است. با این حال، برخی نقش‌هایش در فیلم‌های اروتیک مانند «خانه بردباری» (2011) بحث‌هایی را در میان منتقدان و مخاطبان برانگیخت، اما او این نقش‌ها را به‌عنوان بخشی از کاوش‌های هنری‌اش دفاع کرد. او همچنین در سال‌های اخیر از صنعت سینما به دلیل تبعیض جنسیتی انتقاد کرده و خواستار فرصت‌های برابر برای زنان در این حرفه شده است.

نظرات درباره حرفه بازیگری

ترینکا بازیگری را راهی برای کشف جنبه‌های مختلف انسانیت می‌داند. او در مصاحبه‌ای با «La Repubblica» گفته که از نقش‌هایی لذت می‌برد که او را به چالش می‌کشند و به او اجازه می‌دهند احساسات عمیقی را منتقل کند. او از همکاری با نانی مورتی و برتولوچی به‌عنوان تجربه‌هایی یاد می‌کند که دیدگاهش را به سینما عمیق‌تر کردند. او معتقد است که سینما باید داستان‌هایی روایت کند که هم شخصی و هم جهانی باشند.

پروژه‌های آینده

تا جولای 2025، جاسمینه‌ترینکا همچنان در سینمای ایتالیا و اروپا فعال است. او در سال‌های اخیر در فیلم‌هایی مانند «رمانتیک» (Romantiche, 2023) بازی کرده و انتظار می‌رود در پروژه‌های جدیدی با کارگردانان ایتالیایی و بین‌المللی همکاری کند. اطلاعات دقیقی درباره پروژه‌های آینده‌اش منتشر نشده، اما او گفته که به دنبال نقش‌هایی است که داستان‌های زنان را با عمق و اصالت روایت کنند. او همچنین علاقه‌مند به کارگردانی است و در سال 2020 اولین فیلم کوتاه خود را کارگردانی کرد.جاسمینه‌ترینکا با استعداد، زیبایی و تعهدش به هنر، یکی از برجسته‌ترین بازیگران سینمای معاصر ایتالیا است که با نقش‌های متنوع و تأثیرگذارش، جایگاه ویژه‌ای در سینمای اروپا به دست آورده است.