فرادید| گرتا گاربو (Greta Garbo)، یکی از اسطوره‌های سینمای صامت و اولیه هالیوود، متولد ۱۸ سپتامبر ۱۹۰۵ در استکهلم، سوئد، و درگذشته در ۱۵ آوریل ۱۹۹۰ در نیویورک، ایالات متحده، بود. او به دلیل زیبایی مرموز، بازی‌های احساسی و حضور قدرتمند در پرده سینما، به یکی از نمادهای ماندگار تاریخ سینما تبدیل شد. د
دوران کودکی و اوایل زندگی
گرتا گاربو، با نام اصلی گرتا لوویزا گوستافسون (Greta Lovisa Gustafsson)، در خانواده‌ای فقیر در استکهلم به دنیا آمد. پدرش، کارل آلفرد گوستافسون، کارگر بود و مادرش، آنا لوویزا، خانه‌دار. گاربو دو خواهر و برادر بزرگ‌تر داشت. مرگ پدرش در سال ۱۹۲۰، زمانی که گرتا تنها ۱۴ سال داشت، او را مجبور کرد برای حمایت از خانواده کار کند. او ابتدا به عنوان فروشنده در یک فروشگاه فعالیت کرد، اما علاقه‌اش به بازیگری او را به سمت تئاتر کشاند. گاربو در مدرسه سلطنتی هنرهای دراماتیک استکهلم (Royal Dramatic Theatre) تحصیل کرد و استعدادش در آنجا کشف شد.
شروع حرفه بازیگری
گاربو بازیگری را با نقش‌های کوچک در سینمای سوئد آغاز کرد. اولین فیلم مهم او افسانه گوستا برلینگ (The Saga of Gösta Berling, 1924) به کارگردانی موریس استیلر بود که توجه کارگردانان بین‌المللی را به او جلب کرد. استیلر او را به هالیوود برد و در سال ۱۹۲۵ با استودیوی مترو-گلدوین-مایر (MGM) قرارداد بست. اولین فیلم هالیوودی او سیل (The Torrent, 1926) بود که موفقیت بزرگی به دست آورد و گاربو را به ستاره‌ای نوظهور تبدیل کرد.
موفقیت‌های بین‌المللی
گاربو در دوران سینمای صامت به شهرت رسید و با انتقال به سینمای ناطق، جایگاه خود را حفظ کرد. فیلم‌های برجسته او در دوران صامت شامل گوشت و شیطان (Flesh and the Devil, 1926) و عشق (Love, 1927) می‌شوند، که هر دو با بازی مقابل جان گیلبرت، شیمی عاشقانه‌ای خیره‌کننده ایجاد کردند. با ورود صدا به سینما، گاربو با صدای عمیق و خاص خود در آنا کریستی (Anna Christie, 1930) درخشید و نامزد جایزه اسکار شد.از دیگر فیلم‌های شاخص او می‌توان به ملکه کریستینا (Queen Christina, 1933)، آنا کارنینا (Anna Karenina, 1935) و کاملیا (Camille, 1936) اشاره کرد که بازی او در کاملیا به عنوان یکی از بهترین اجراهای تاریخ سینما شناخته می‌شود. گاربو در مجموع چهار بار نامزد جایزه اسکار شد، اما در زمان فعالیتش اسکار دریافت نکرد. در سال ۱۹۵۴، آکادمی اسکار یک جایزه افتخاری برای «اجراهای فراموش‌نشدنی» به او اهدا کرد.
زندگی شخصی
گاربو به شدت از زندگی خصوصی‌اش محافظت می‌کرد و به «زن مرموز هالیوود» شهرت داشت. او هرگز ازدواج نکرد و فرزندی نداشت، اما شایعات زیادی درباره روابط عاشقانه‌اش وجود داشت. رابطه نزدیک او با جان گیلبرت، هم‌بازی‌اش، در دهه ۱۹۲۰ جنجالی بود، اما گاربو پیشنهاد ازدواج او را رد کرد. گاربو پس از بازنشستگی در سال ۱۹۴۱، زندگی منزوی‌ای را در نیویورک برگزید. او از حضور در انظار عمومی اجتناب می‌کرد و به گفته خودش، تنها می‌خواست «تنها بماند» (نقل‌قولی معروف از فیلم گرند هتل). او به هنر، کلکسیون آثار هنری و سرمایه‌گذاری در املاک علاقه داشت و زندگی ساده‌ای را در آپارتمانش در منهتن سپری کرد.
بازنشستگی و انزوا
گاربو در سن ۳۶ سالگی، پس از بازی در فیلم کمدی زن دوچهره (Two-Faced Woman, 1941) که با استقبال ضعیفی مواجه شد، از سینما کناره‌گیری کرد. او هرگز به سینما بازنگشت، اگرچه پیشنهادهای متعددی دریافت کرد. گاربو در سال‌های بعد زندگی آرامی داشت، به سفر می‌رفت و با دوستان نزدیک خود معاشرت می‌کرد. انزوای او باعث شد که افسانه‌اش در میان طرفدارانش حتی بزرگ‌تر شود.
اواخر زندگی و درگذشت
در دهه‌های آخر عمر، گاربو به ندرت در انظار عمومی ظاهر شد. او در سال‌های پایانی با مشکلات سلامتی، از جمله بیماری‌های قلبی و کلیوی، دست‌وپنجه نرم کرد. گرتا گاربو در ۱۵ آوریل ۱۹۹۰ در سن ۸۴ سالگی در نیویورک بر اثر ذات‌الریه و نارسایی کلیوی درگذشت. او بخش عمده ثروتش را به برادرزاده‌اش اختصاص داد.
میراث
گرتا گاربو به عنوان یکی از تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینما شناخته می‌شود. او با زیبایی خیره‌کننده، حضور مرموز و توانایی ایفای نقش‌های پیچیده عاطفی، استاندارد جدیدی برای بازیگری زن در سینما تعریف کرد. گاربو در بیش از ۳۰ فیلم بازی کرد و تأثیر او بر سینمای صامت و ناطق همچنان مورد مطالعه است. انستیتوی فیلم آمریکا او را در رتبه پنجم فهرست بزرگ‌ترین ستارگان زن تاریخ سینما قرار داد.
جمع‌بندی
گرتا گاربو نمادی از رمز و راز و استعداد در سینمای جهان است. زندگی منزوی و تصمیم او برای دوری از شهرت، او را به شخصیتی اسطوره‌ای تبدیل کرد.
