شارون؛ بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی در مقایسه با سیاره مادرش

قطر شارون 1,214 کیلومتر است. این اندازه تقریباً یک دهم قطر سیاره زمین و یک دوم قطر خود پلوتو است و همین امر آن را به بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی، در مقایسه با اندازه‌ سیاره مادرش، تبدیل می‌کند.

تصویر امروز ناسا منطقه‌ای تاریک و مرموز را در قطب شمال بزرگ‌ترین قمر پلوتو به نام Mordor Macula نشان می‌دهد. تصویر شارون (Charon) در 14 ژوئیه 2015 توسط فضاپیمای افق‌های نو (New Horizons) هنگامی که در نزدیک‌ترین فاصله‌اش به این قمر قرار داشت، ثبت شد.

داده‌های آبی، قرمز و فروسرخ برای تقویت رنگ‌ها و فهمیدن تغییرات در ویژگی‌های سطح شارون با وضوح تقریبا 2.9 کیلومتر پردازش شدند. این تصویر از نیم‌کره شارون که رو به پلوتو است، نمای واضحی از کمربندی از شکاف‌ها و دره‌ها را نشان می‌دهد که قمر را احاطه کرده است و دشت‌های هموار جنوبی را از مناطق رنگی شمالی جدا می‌کند.

قاب سمت چپ بالای تصویر قمر شارون را به‌صورت یک برآمدگی کوچک که در موقعیت ساعت 1 روی قرص پلوتو دیده می‌شود به شکل یک عکس تلسکوپی ناواضح نشان می‌دهد. این تصویر در سال 1978 منجر به کشف قمر شارون توسط «جیمز کریستی» و «رابرت هرینگتون» در رصدخانه نیروی دریایی ایالات‌متحده (U.S. Naval Observatory) شد.