اختراع قرصی که خوردن آن معادل ۱۰ کیلومتر دویدن با سرعت بالاست

اختراع قرصی که تاثیر انجام تمرین‌های ورزشی را داشته باشد، از آرزوهای دیرینه دانشمندان پزشکی بوده است.

این دارو بدون نیاز به حرکت کردن، همان فواید ورزش را برای بدن ایجاد می کند؛ سموم را از سلول‌ها دفع کرده و به تقویت قلب هم کمک می‌کند.

دکتر توماس پالسون، شیمی‌دان دانشگاه آرهوس و سرپرست این تحقیق گفته است:

حفظ انگیزه برای دویدن با سرعت بالا و همچنین گرسنگی کشیدن در این شرایط برای بسیاری از افراد دشوار است.

برای کسانی که از مشکلات جسمی مانند ضعف عمومی بدن رنج می‌برند، مصرف یک مکمل غذایی می‌تواند کمک بزرگی برای بازیابی توان بدنی باشد.

معمولاً بدن پس از ورزش، وارد فاز التهابی می‌شود و سطوح لاکتات و کتون افزایش می‌یابد.

زمانی که این مواد در بدن افزایش پیدا می‌کنند، مواد شیمیایی که اشتها را کاهش می‌دهند آزاد می‌شوند و همچنین اسیدهای چرب مضر که با دیابت، سرطان و زوال عقل مرتبط هستند از خون پاک می‌شوند.

لاکتات‌ها پس از ورزش آزاد می‌شوند و به متابولیسم کمک می‌کنند، در حالی که کتون‌ها توسط کبد در زمان‌ ورزش طولانی، روزه‌داری یا کمبود کربوهیدرات تولید می‌شوند.

به گفته پژوهشگران، داروی جدیدی که در حال حاضر «لاکه» نام دارد، می‌تواند به طور مصنوعی و ایمن میزان لاکتات و کتون را در بدن کنترل کند.

این دارو اکنون وارد مرحله آزمایش‌های انسانی شده تا میزان ایمنی آن بررسی شود و در مراحل بعدی تأثیرات آن روی بدن انسان ارزیابی گردد.

اگر این آزمایش‌ها موفقیت‌آمیز باشند، این دارو می‌تواند به شکل یک مکمل غذایی برای مصرف انسان‌ها ساخته شود.

با این حال، دانشمندان هشدار داده‌اند که سال‌ها طول می‌کشد تا این دارو برای استفاده عموم عرضه شود.

ما موفق به ساخت مولکولی شده‌ایم که می‌تواند پاسخ‌های متابولیکی بدن را که هنگام انجام ورزش سنگین یا روزه‌داری رخ می‌دهند، شبیه‌سازی کند.

این مولکول در عمل بدن را به حالتی می‌برد که مانند دوی ۱۰ کیلومتر با سرعت بالا و در حالت ناشتا است.

زمانی که سطوح لاکتات و کتون در خون افزایش می‌یابد، هورمون‌های کاهش‌دهنده اشتها تولید می‌شوند و سطح اسیدهای چرب آزاد در خون کاهش پیدا می‌کند.

این وضعیت فواید زیادی برای سلامتی دارد؛ از جمله کاهش خطر ابتلا به سندروم متابولیک که احتمال ابتلا به بیماری قلبی، سکته و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

نتایج این پژوهش در مجله «شیمی کشاورزی و مواد غذایی» منتشر شده است.

منبع: روزیاتو