تصاویر؛ مرموزترین بمب افکن های جهان که تا سال 2030 تولید می شوند

این بمبافکن با طراحی بالپرنده، برای جایگزینی Tu-95 و Tu-22M طراحی شده و بر فناوری پنهانکاری، برد بلند (تخمیناً ۱۲,۰۰۰ کیلومتر)، و سرعت زیرصوت (کمتر از ۱ ماخ) تمرکز دارد. PAK DA قادر به حمل ۳۰ تن تسلیحات، شامل موشکهای کروز هستهای و متعارف Kh-101/102 و موشکهای هایپرسونیک، خواهد بود.
فرادید| بمبافکنهای استراتژیک امروزی، با بهرهگیری از فناوریهای نوین مانند پنهانکاری، پرواز بدون سرنشین، و تسلیحات هایپرسونیک، فراتر از ابزارهای جنگی، به نمادهایی از اقتدار و رقابتهای ژئوپلیتیکی تبدیل شدهاند.
به گزارش فرادید، این بمبافکنها به این سبب که هدف جاسوسی سایبری و صنعتی هستند، از حساسیت بسیار بالاتری برخوردارند. تا سال ۲۰۳۰، عملیاتی شدن این هواپیماها میتواند رقابت تسلیحاتی را شدت بخشد و توازن نظامی در مناطق کلیدی مانند اقیانوس آرام، قطب شمال، و خاورمیانه را دگرگون کند.
نورثروپ گرومن B-21 Raider (آمریکا)
B-21 Raider، بمبافکن پنهانکار نسل بعدی آمریکا، توسط نورثروپ گرومن توسعه یافته و انتظار میرود تا اواسط دهه ۲۰۲۰ وارد خدمت شود. این بمبافکن با طراحی بالپرنده، مشابه B-2 Spirit، از فناوریهای پیشرفته پنهانکاری با سطح مقطع راداری (RCS) بسیار پایین بهره میبرد و قادر به نفوذ به پیشرفتهترین سیستمهای دفاع هوایی است. B-21 با برد تقریبی ۱۲,۰۰۰ کیلومتر (با سوختگیری هوایی)، قابلیت حمل تسلیحات هستهای و متعارف، شامل بمبهای سنگرشکن GBU-57 و موشکهای کروز JASSM-ER، را دارد. این بمبافکن میتواند با یا بدون سرنشین پرواز کند و هزینه تولید هر فروند (حدود ۷۵۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۳) آن را اقتصادیتر از B-2 (۲ میلیارد دلار) میکند.
اطلاعات محدود منتشرشده، تصاویر مبهم و عدم افشای جزئیات فنی، B-21 را به یکی از مرموزترین پروژههای نظامی تبدیل کرده است. طبق گزارش ها اولین پرواز آزمایشی آن در نوامبر ۲۰۲۳ انجام شد و نیروی هوایی آمریکا قصد دارد حداقل ۱۰۰ فروند تا سال ۲۰۳۰ تولید کند. مرموز بودن این پروژه به دلیل امنیت بالای اطلاعات و تمرکز بر فناوریهای نسل ششم است.
شیان H-20 (چین)
شیان H-20، اولین بمبافکن استراتژیک پنهانکار چین، توسط شرکت شیان در حال توسعه است و انتظار میرود تا اواخر دهه ۲۰۲۰ یا اوایل ۲۰۳۰ عملیاتی شود. این بمبافکن با طراحی بالپرنده، مشابه B-2 و B-21، برای رقابت با بمبافکنهای آمریکایی طراحی شده و برد تخمینی ۸,۵۰۰ تا ۱۲,۰۰۰ کیلومتر با ظرفیت حمل ۱۰ تا ۲۰ تن تسلیحات، شامل موشکهای کروز CJ-20 (برد ۱,۵۰۰-۲,۵۰۰ کیلومتر) و احتمالاً موشکهای بالستیک هواپرتاب، دارد. H-20 از موتورهای توربوفن WS-10 یا WS-18 (هر کدام حدود ۸ تن رانش) استفاده میکند و فناوری پنهانکاری آن، نفوذ به دفاع هوایی در مناطق حساس مانند اقیانوس آرام را ممکن میسازد. اطلاعات درباره H-20 بسیار محدود است و چین تنها تصاویر مفهومی منتشر کرده، که این پروژه را مرموزتر میکند. هدف چین، تهدید پایگاههای آمریکایی در گوام و هاوایی و تقویت بازدارندگی در برابر ایالات متحده است. فقدان دادههای رسمی و گمانهزنیها درباره قابلیتهای آن، H-20 را به یکی از مرموزترین بمبافکنهای در حال توسعه تبدیل کرده است.
پاکفا PAK DA (روسیه)
پاکفا PAK DA (مخفف Perspektivnyy Aviatsionnyy Kompleks Dal'ney Aviatsii)، بمبافکن استراتژیک پنهانکار نسل بعدی روسیه، توسط دفتر طراحی توپولف در حال توسعه است و انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ وارد خدمت شود.
این بمبافکن با طراحی بالپرنده، برای جایگزینی Tu-95 و Tu-22M طراحی شده و بر فناوری پنهانکاری، برد بلند (تخمیناً ۱۲,۰۰۰ کیلومتر)، و سرعت زیرصوت (کمتر از ۱ ماخ) تمرکز دارد. PAK DA قادر به حمل ۳۰ تن تسلیحات، شامل موشکهای کروز هستهای و متعارف Kh-101/102 و موشکهای هایپرسونیک، خواهد بود.
اطلاعات درباره این پروژه به شدت محدود است و روسیه تنها تصاویر مفهومی و اظهارات کلی منتشر کرده است. این بمبافکن برای عملیات دوربرد، مانند گشتهای اقیانوس آرام و قطب شمال، طراحی شده و از سیستمهای جنگ الکترونیک پیشرفته بهره میبرد. مرموز بودن PAK DA به دلیل فقدان اطلاعات دقیق، تأخیرهای مکرر در توسعه، و تمرکز روسیه بر حفظ محرمانگی است، اما انتظار میرود این بمبافکن نقش کلیدی در بازدارندگی هستهای روسیه ایفا کند.