طراحیِ «آشپزخانه زباله صفر» در اتریش
آشپزخانه بدون زباله به عنوان فضایی چند منظوره طراحی شده و شامل یک پیشخوان بزرگ می‌شود که به عنوان میز نیز قابل استفاده است.
ایوانا اشتاینر، معمار ساکن شهر وین، اتریش، به تازگی طرحی جالب توجه از آشپزخانه‌ای بدون زباله را معرفی کرده که در تلاش برای ارائه یک سبک زندگی بدون زباله شکل گرفته است. حاصل مهارت‌های معماری اشتاینر به نام "آشپزخانه زباله صفر" شناخته می‌شود.
آشپزخانه بدون زباله اشتاینر ۴۰۰ سانتیمتر طول، ۶۰ سانتیمتر عرض و ۸۶ سانتیمتر ارتفاع دارد و با استفاده از فولاد ضدزنگ بازیافتی و شیشه‌های بازیافتی برای ظروف شکل گرفته است. این آشپزخانه دارای یک ساختار واحد کاربرپسند با قسمت‌هایی برای طروف شیشه ای، سبد‌های میوه و سبزیجات، یک جعبه کمپوست، فضای ذخیره سازی، کیسه‌های کتانی، و یک باغ عمودی است.
اشتاینر پیش بینی می‌کند که خود آشپزخانه ۱۵۰ سال دوام بیاورد یا بعدا بازیافت شده و به عنوان یک نیمکت کارگاه استفاده شود.به گفته اشتاینر، بین تولید فولاد از آهن در دمای ۳,۰۰۰ درجه در کوره و تولید فولاد بازیافتی در فرایندی کاملا متفاوت در دمای ۱۰۰۰ درجه بدون انتشار گاز‌های مضر تفاوت وجود دارد. نکته جالب توجه درباره فولاد بازیافتی این است که می‌تواند چندین بار بدون تغییر ماده بازیافت شود. به عنوان نمونه، ماده‌ای مانند چوب وقتی بازیافت می‌شود به کاغذ یا تراشه‌های چوب تبدیل می‌شود.
آشپزخانه بدون زباله به عنوان فضایی چند منظوره طراحی شده و شامل یک پیشخوان بزرگ می‌شود که به عنوان میز نیز قابل استفاده است. این آشپزخانه دارای دو میز کشویی اضافه است که می‌توان از آن‌ها هنگام آماده کردن غذا استفاده کرد. دو سینک و یک محفظه برای جمع آوری آب برای باغ عمودی نیز وجود دارند.
یک جا دستمالی تاشو برای خشک کردن پارچه‌ها و دستمال‌ها قابل استفاده است و محفظه کمپوست فولاد ضد زنگ به نام "جعبه کرم" زیر سینک پنهان شده است. موادی که در این محفظه کمپوست قابل تجزیه نیستند شامل استخوان ها، مرکبات و سیر می‌شوند.
باغ عمودی این آشپزخانه دارای لامپ نور روز برای رشد گیاهان است و می‌توان گیاخاک تولید شده در جعبه کمپوست را در این قسمت استفاده کرد. افزون بر این، آشپزخانه به گونه‌ای طراحی شده تا در مرکز اتاق قرار گرفته و با دیوار‌ها محصور نشود که جنبه‌ای اجتماعی به فضا می‌بخشد.
ساخت نمونه اولیه آشپزخانه بدون زباله هزینه‌ای ۲۰ هزار یوروئی برای اشتاینر به همراه داشته است. با تکمیل این پروژه، اشتاینر در پی یافتن روش‌های خلاقانه دیگر برای ترکیب پایداری با طراحی در پروژه‌های آینده خود است.
