گلستان سعدی؛ درسی از استاد سخن: «چرا نباید حرف دیگران را قطع کنیم؟»

قطعکردن سخن دیگران کمال بیعقلی است. در ادامه درسی از گلستان سعدی از نظرتان می گذرد.
فرادید| گلستان سعدی، شاهکار بیبدیل شیخ اجل سعدی شیرازی، نهتنها یکی از برجستهترین آثار ادب پارسی، بلکه گنجینهای از حکمت، اخلاق و هنر داستانسرایی است که از قرن هفتم هجری تا امروز، دل و جان خوانندگان را در سراسر جهان تسخیر کرده است.
به گزارش فرادید، سعدی در گلستان با زبانی ساده اما عمیق، به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و انسانی میپردازد و با استفاده از داستانهای واقعی و خیالی، خواننده را به تأمل در رفتار و کردار خود دعوت میکند. حکایات گلستان اغلب کوتاه، پرمعنا و همراه با طنزی لطیف هستند که درسهای اخلاقی را به شکلی دلنشین منتقل میکنند.
باب چهارم در فواید خاموشی
قطعکردن سخن دیگران کمال بیعقلی است.
یکی را از حکما شنیدم که میگفت: هرگز کسی به جهلِ خویش اقرار نکرده است مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد، همچنان ناتمام گفته، سخن آغاز کند.
سخن را سر است اى خردمند و بُن
میاور سخن در میانِ سخُن
خداوندِ تدبیر و فرهنگ و هوش
نگوید سخن، تا نبیند خموش