از تجربه نخست یک جوان تا فیلم جنجالی حاتمی‌کیا
"امیر" نخستین فیلمی بود که روز گذشته، ١٦ بهمن، در سینمای رسانه‌ها نمایش داده شد؛ نخستین تجربه فیلم‌سازی نیما اقلیما که به جمع فیلم‌های منتخب جشنواره فیلم فجر راه یافت. «امیر» داستان ساده و روانی دارد و از پیچیدگی‌های عجیب‌وغریب در داستانش خبری نیست.
کد خبر :
۵۰۱۹۸
بازدید :
۲۲۸۶
«امیر» نخستین فیلمی بود که روز گذشته، ١٦ بهمن، در سینمای رسانه‌ها نمایش داده شد؛ نخستین تجربه فیلم‌سازی نیما اقلیما که به جمع فیلم‌های منتخب جشنواره فیلم فجر راه یافت. «امیر» داستان ساده و روانی دارد و از پیچیدگی‌های عجیب‌وغریب در داستانش خبری نیست.
میلاد کی‌مرام نقش محوری و به‌نوعی قهرمان قصه را بازی می‌کند و سحر دولتشاهی ایفاگر نقش خواهری است که بیشترین سهم درام قصه حول شخصیت اوست و البته مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی است. علی، دوست امیر، در جست‌وجوی همسر سابق و پسرش به تهران می‌آید و امیر با وجود مشکلات خانوادگی تلاش می‌کند تا به روش خود گرفتاری آدم‌های دوروبرش را حل کند.
این خلاصه‌ای کوتاه از آن چیزی است که در این فیلم می‌بینیم. قاب‌های زیبا و فرم‌محوربودن فیلم از جمله نکاتی است که در نخستین تجربه فیلم بلند این کارگردان می‌بینیم؛ فرمی که اساسا خیلی در خدمت محتوای فیلم نیست، اما اقلیما قهرمان زمانه‌ای را تصویر کرده است که برایمان غریبه نیست و لحظات خوبی را به تصویر کشیده است.
«امیر» تجربه قابل‌تأملی برای نیما اقلیما محسوب می‌شود و توانسته شخصیتی را تصویر کند که مخاطب با آن همذات‌پنداری می‌کند و از تجربه نخست این فیلم‌ساز می‌توان آینده خوبی را برایش متصور بود، اما نشست خبری این فیلم سینمایی خیلی جنجال‌برانگیز نبود، اقلیما همراه با عوامل فیلمش در این نشست حاضر شد، هرچند که ظاهر میلاد کی‌مرام به دلیل حضورش در فیلمی سینمایی تغییر کرده بود و با ظاهر جدیدش در این نشست حاضر شد و درباره فیلمی که نقش اولش را بازی کرده است صحبت کرد.
اقلیما در بخشی از صحبت‌هایش در این نشست گفت: «ما عادت کرده‌ایم که در یک فیلم مخاطب را به هیجان آورده و از این طریق پول به دست بیاوریم، ولی ما تلاش کردیم مخاطب با دیدن این فیلم سمت دیگری از خودش را ببیند. ما سایه‌ای از یک مثلث عشقی یا خانواده پرتلاطم را ایجاد و سعی کردیم مخاطب را با تفکر و حس از سالن خارج کنیم.
فیلم را با هزینه بسیار کمی ساختیم، ولی فروشش برایمان مهم است». اما صحبت‌های کی‌مرام برای بازی در این نقش هم جالب‌توجه بود. او در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «خیلی‌وقت بود که به فکر تغییر بودم و هدفم این بود که تا ۳۰ سالگی مانند یک موزیسین تمامی نقش‌ها را امتحان و بعد آنچه را که دوست داشته‌ام انتخاب کنم. من وقتی یک شخصیت را دوست داشته باشم، از خودِ واقعی‌ام فاصله می‌گیرم. همچنین برای دیده‌شدن و حتی گرفتن جایزه در جشنواره حضور پیدا نکردم، بلکه جایزه من بازی در این فیلم سینمایی بود که یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی بود که تا به حال انجام داده‌ام».
اما قطعا نکته‌ای که در روز گذشته محل بحث بسیاری بود، اعلام نام فیلم‌های برتر آرای مردمی و البته بدون‌ترتیب‌بودن آنها بود که باعث اعتراض برخی فیلم‌سازانی شد که نام فیلمشان در این فهرست دیده نمی‌شد. فهرست فیلم‌ها بدون اولویت، عرق سرد، دارکوب، به وقت شام، چهارراه استانبول، مغزهای کوچک زنگ‌زده، لاتاری، بمب؛ یک عاشقانه، سرو زیر آب و تنگه ابوقریب اعلام شد.
مهران احمدی، کارگردان فیلم «مصادره»، از جمله چهره‌هایی است که به چگونگی رأی‌گیری و اعلام فیلم‌های برتر از نگاه تماشاگران اعتراض کرد. همچنین ارائه‌ندادن آماری از سوی ستاد جمع‌آوری آرای مردمی و تنها بسنده‌کردن به اعلام اسامی فیلم‌ها از نکاتی است که بسیاری به آن اعتراض کردند.
نمایش «به وقت شام» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا در سالن رسانه‌ها باعث شد تا روز گذشته یکی از شلوغ‌ترین روزهای نمایش فیلم‌ها در این پردیس سینمایی رقم بخورد؛ فیلمی که تا پیش از نمایشش در جشنواره فیلم فجر صحبت‌های زیادی درباره عدم اتمام جلوه‌های ویژه‌اش و احتمال نرسیدنش به جشنواره یا کیفیت خود فیلم مطرح شد، اما شب گذشته عوامل این فیلم سینمایی همراه با منتقدان و اهالی رسانه به تماشای این فیلم نشستند؛ فیلمی که روایتگر قصه پدر و پسر خلبانی بود که برای کمک به مردم سوریه وارد این کشور شده و با داعشی‌ها برخورد می‌کنند.
هادی حجازی‌فر و بابک حمیدیان ایفاگر نقش پدر و پسر فیلم حاتمی‌کیا بودند، هرچند حمیدیان غایب این جشنواره بود و در نمایش فیلم و نشست نقد و بررسی حضور نداشت، اما واکنش‌ها به تازهترین اثر سینمایی ابراهیم حاتمی‌کیا متفاوت بود. شاید پررنگ‌ترین جنبه اعتراض‌ها را می‌توان درباره جلوه‌های ویژه این اثر مطرح کرد. فیلمی که تا پیش از این خبرها حاکی از تلاش‌های گروه برای نشان‌دادن جلوه‌های ویژه خارق‌العاده بود، اما پس از تماشای فیلم بسیاری جلوه‌های ویژه این فیلم را بسیار خام‌دستانه و شخصیت‌پردازی «به وقت شام» را در کیفیتی پایین‌تر از فیلم‌های پیشین حاتمی‌کیا توصیف کردند.
نشست جنجالی این فیلم هم یکی از حواشی جشنواره بود؛ نشستی که بیش از یک ساعت به طول انجامید. حاتمی‌کیا در پاسخ به پرسشی درباره پرداخت شخصیت داعشی‌های فیلم گفت: «من یک روز کل گروه را جمع کردم و گفتم همگی باید فیلم‌هایی را که داعشی‌ها تهیه و منتشر کرده‌اند، ببینیم، به‌خصوص صحنه‌هایی که در آب خفه می‌کنند و جنایت‌هایی که می‌کردند. واقعیت این است که ترکیبی که جریان داعش دارد، به‌شدت اگزجره است و آن فیلم‌ها را هم ببینید همین است. من با داعش زندگی نکردم که ببینم دقیقا چگونه است.
قطعا وهابی نیستم. من سعی کردم با داعش وارد گفت‌وگو شویم. برخی فیلم را می‌گویند هالیوودی، من نمی‌فهمم که این واژه را برای چه به کار می‌برید؟ یک فیلم داستانی است که من سعی کردم در بستر این داستان این مسائل بیان شود. البته این نظر شماها و مردم است. تأکید می‌کنم که مردم، مردم این خیلی مهم است».
حاتمی‌کیا در پاسخ به سؤال یک خبرنگار درباره نمایش ضعیف و کم‌هوشی داعشی‌ها گفت: «این نظر شماست، من که باورم نمی‌شود. اگر شما یک عکس از خودت و یک داعشی به من نشان دهی، من حرفت رو قبول می‌کنم و اسمم را همان که تو گفتی می‌ذارم. داعش با معارضین خیلی متفاوت است.
یک چیزی همین‌طوری نیندازید وسط. من شنیده بودم که داعش در رفتار به‌نوعی پست‌مدرن هستند و فیلم مانند مدمکس را دوست دارند و به این پوشش بیرونی علاقه‌مند هستند. به قول شما من اینها را خنگ کردم و اولیش را ساختم ان‌شا‌ءالله بقیه بیایند و بسازند بهتر از اینکه تو هم دوست داری».
۰
