ساختار اسرارآمیز و پیشرفتهای که سومریهای باستان ساختهاند
کاوشهای اخیر موزه بریتانیا در شهر باستانی گیرسو، واقع در نزدیکی شهر مدرن ناصریه در جنوب عراق، نشان داد سومریان باستان ۴۰۰۰ سال پیش یک کانال آب اختراع کردند که تمدن آنها را نجات داد.
فرادید| حفاریهای اخیر در گیرسو منجر به کشف بخشهایی تازه از یک ساختار اسرارآمیز شد که در دهه ۱۹۲۰ به عنوان معبدی با شکل غیرعادی تفسیر میشد. با این حال، اعضای پروژه گیرسو در موزه بریتانیا حالا عملکرد واقعی این ساختار اسرارآمیز را کشف کردهاند.
به گزارش فرادید، محققان این سازۀ باستانی را آبگذری میدانند که از آن برای رساندن آب به مکانهای دور برای کشاورزی استفاده میشده است.
به نظر میرسد شیوه زندگی سومریان که به دلیل خشک شدن کانالهای حیاتی در خطر بود، آنها را به ایجاد این «ماشین ضدخشکسالی» سوق داد.
اِبرو تورون، معمار و محافظهکار که با تیم موزه بریتانیا در عراق کار میکند، گفته است: «این سازه کاملاً بینظیر است. نمونه دیگری از آن در تاریخ تا به امروز وجود ندارد.»
تورون میگوید آنچه در مورد این یافته شگفتآور است این است که تاکنون باستانشناسان فکر میکردند چنین فناوریهایی تا قرن هیجدهم پس از میلاد ظاهر نشده بودند.
نمای هوایی این سازه در شهر باستانی گیرسو
در مقالهای در تلگراف، دکتر سباستین رِی، باستانشناس و رهبر این پروژه در عراق، توضیح داده است که این سازه فقط یک پل نیست، یک ماشین ضدخشکسالی و ضدریزش است. علاوه بر این، تمام لوحهای سنگی حکاکیشده از بحران آب و آخرین تلاش نومیدانه برای نجات صحبت میکنند.
تمدن آنها حول آب میچرخید و به آبیاری پیشرفته متکی بود که آب را از رودخانههای دجله و فرات به کانالهایی هدایت میکرد که مزارع را آبیاری میکرد و غذای مورد نیاز برای حفظ زندگی شهری را فراهم میکرد.
کانال از دو سازه متقارن خشت خام به طول حدود ۱۳۰ فوت، عرض ۳۳ فوت و دیوارهایی به ارتفاع ۱۱ فوت تشکیل شده که با دو منحنی متضاد که به طرف بیرون خم میشوند، ترتیب یافته است.
در پروژه گیرسو در موزه بریتانیا، تیمی از دانشمندان هواپیماهای بدون سرنشین را در اطراف روستای نصر گرداندند و کشف کردند ماشین نجاتبخش در کانالی به طول ۱۹ کیلومتر قرار دارد. از آنجا که این دستگاه روی پهنهای از آب قرار دارد، به آن لقب «قدیمیترین پل شناختهشده جهان» را دادهاند.
بازسازی دیجیتالی آبگذر که زمانی در یک کانال ۱۲ مایلی قرار داشت
تاکنون پل جسر الحجر هجیره که به پل کاروان نیز معروف است، در شهر باستانی اِدِسا یا اورفا امروزی در ترکیه بهعنوان قدیمیترین پل جهان شناخته میشود. این پل حدود ۸۵۰ سال قبل از میلاد ساخته شده است.
تازهترین تحقیقات نشان داده است ساختاری که کانالی به عرض ۱۰۰ فوت را به گذرگاهی به عرض ۱۳ فوت هدایت کرده، میتوانسته یک ویژگی به نام اثر «ونتوری» ایجاد کرده باشد، نظریهای که تا اواخر قرن هجدهم توسط دانشمندان مطرح نشد. اثر ونتوری به افزایش سرعت مایعات حین عبور از یک گلویی منقبض اشاره دارد و میتواند با ساختارهایی به نام «آبگذرهای ونتوری» عملی شود.
اعتقاد بر این است که این سازه را نسلهای آخر ساکن در گیرسو در آخرین تلاشهایشان برای نجات خانه و کاشانهشان ساختهاند.
مترجم: زهرا ذوالقدر