(تصویر) یادداشت رازآمیزی که در جیب یک لباس عتیقه پیدا شد
به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، پیامهای دستنویس و مرموز یافت شده در جیب یک لباس عتیقه سرانجام رمزگشایی شدهاند.
فرادید| ده سال پیش، سارا ریوِرز کوفیلد، باستانشناس و مجموعهدار لباسهای عتیقه، دو تکه کاغذ مچالهشده را در جیب مخفی لباسی یافت که مربوط به اواسط دهه ۱۸۸۰ بود. روی کاغذ خطوطی ظاهرا بیمعنی وجود داشت. برای نمونه، در یک سطر عبارت «بیسمارک، حذف، برگها، پول، بانک» و در سطر دیگر «کالگِری، کوبا، بیحفاظ، رد کردن، اردک، فاگان» نوشته شده بود.
به گزارش فرادید؛ ریورز کوفیلد در فوریه ۲۰۱۴ درباره این لباس و محتویات غافلگیرکننده آن در وبلاگ خود پستی را به اشتراک گذاشت. این کلمات نامفهوم شهرت یافتند و به زودی جزو ۵۰ رمز «حلنشدنی» در جهان در نظر گرفته شدند.
اما سال گذشته، وضعیت تغییر کرد. وین چان، تحلیلگر کامپیوتر در دانشگاه مانیتوبا در کانادا تشخیص داد که از این کلمات رمزی برای انتقال اطلاعات آب و هوای محلی از طریق تلگراف استفاده میشده است.
در آن روزها، پیامهای تلگرافی حاوی اطلاعات زیاد، برای صرفهجویی در هزینه، فشرده میشدند. چان در مقالهای در سال ۲۰۲۳ توضیح داد که هزینهی خدمات شرکتهای تلگراف بر اساس «کلمه» حساب میشد، به همین دلیل رمزگذاری پیامها میتوانست به شکل موثری، هزینه را کاهش دهد.
برای نمونه، خطی که با Bismark آغاز میشد، رمزگذاری آب و هوای منطقۀ بیسمارک امروزی، داکوتای شمالی در تاریخ ۲۷ مه ۱۸۸۸، ساعت ۱۰ بعد از ظهر بود. فهرست کوتاه پنج کلمهای حاوی دادههای آب و هوایی گسترده است: دمای هوا، فشار هوا، درجه شبنم، بارندگی، جهت باد، شرایط ابرها، سرعت باد و مشاهدات غروب خورشید.
چان میگوید: «برای نخستین بار، تلگراف اجازه داد اخبار آب و هوایی سریعتر از خود آب و هوا منتقل شوند.»
وقتی ریوِرز کوفیلد برای نخستین بار، لباس برنزی رنگ را یافت، از یادداشتهای درون آن یا حتی جیب پنهان آن خبر نداشت. او لباس را در یک مرکز عتیقهفروشی در مِین در سال ۲۰۱۳ خریده بود. کوفیلد در پست وبلاگ خود، آن را «کتابی در لباس ابریشمی با نشیمنگاه برجستهسازیشده اواسط دهه ۱۸۸۰» توصیف کرد.
ابریشم این لباس از وضعیت خوبی برخوردار بود و هنوز دکمههای اصلی خود را داشت. به نظر میرسد دکمهها منقوش به تصاویری از اوفِلیا از هملت ویلیام شکسپیر هستند.
با بررسی دقیقتر لباس، یک برچسب کاغذی با دستنوشتهی شخصی به نام «بِنِت» که به بخش بالاتنهی لباس دوخته شده بود، پیدا شد. جیب مخفی پنهانشده در دامن رویی کشف نشده بود تا زمانی که ریوِرز کوفیلد لباس را پشت و رو کرد.
«اگر کسی لباس را به تن داشت، به هیچوجه نمیتوانست بدون ایجاد پارگی به جیب دست بزند. اینجا یک نقطهی نسبتاً خصوصی است و به نظر میرسد که با این تمهید، از آن محافظت شده است.»
پست کوفیلد در فضای مجازی وایرال شد و مردم شروع به تئوریپردازی در مورد معنای یادداشتها کردند. برخی گمانهزنی کردند که شاید آنها با جنگ داخلی ارتباط داشتند، اما با در نظر گرفتن قدمت لباس، این گمان بعید به نظر میرسید. توضیح معقولتر این بود که این متن قرار بوده از طریق تلگراف ارسال شود.
صفحه عنوان کتاب رمزهای آب و هوایی سال ۱۸۹۲ که به ترجمه یادداشتها کمک کرد
چان به شناسایی رمز تلگرافی بکاررفته در یادداشتها علاقهمند شد، بنابراین ۱۷۰ کتاب رمز مختلف را جستجو کرد اما به نتیجهای نرسید. در نهایت، کتابی حاوی بخشی درباره رمزهای آب و هوایی سپاه سیگنال ارتش ایالات متحده یافت و با یافتن آن، احساس کرد به سرنخی دست یافته است.
برخی از جنبههای یادداشتها، مانند طول خطوط (حدود پنج تا هفت کلمه) و این واقعیت که با نام یک مکان شروع میشدند، یادآور کدهای آبوهوایی بودند که چان با آنها مواجه شده بود. او با یک کتابدار تماس گرفت و کتابدار یک کتاب رمز آب و هوای تلگرافی سال ۱۸۹۲ را به او معرفی کرد. این کتاب به چان کمک کرد تا ثابت کند آن یادداشتها در واقع گزارشهای هواشناسی هستند.
چان با این کتاب رمز و سایر منابع، تشخیص داد پیامها از ایستگاههای هواشناسی «خدمات سیگنال ارتش» در ایالات متحده و کانادا هستند.
خط «بیسمارک، حذف، برگها، پول، بانک» به این معناست که در بیسمارک، دما ۵۶ درجه فارنهایت و فشار هوا ۳۰.۰۸ جیوه است؛ اینها اطلاعاتی بودند که در کلمه «حذف/omit» رمزگذاری شده بودند. کلمه «برگ/leafage» نشاندهنده درجه شبنم ۳۲ درجه در ساعت ۱۰ شب بود. آسمان صاف و بدون بارندگی و باد از سمت شمال «buck» با سرعت ۱۲ مایل در ساعت («بانک») میوزد.
چان و ریورز کوفیلد هنوز در مورد مالک این لباس و گزارشات آب و هوایی تردید دارند. طبق گزارش اداره هواشناسی، چندین زن به عنوان کارمند اداری برای خدمات سیگنال ارتش در واشنگتن دی سی در دهه ۱۸۸۰ کار میکردند، اما چان نتوانست سوابق فردی به نام «بنت» که آن زمان آنجا کار میکرده، پیدا کند. این بخش از معما هنوز حل نشده است.
مترجم: زهرا ذوالقدر