دلایل ریزش ابرو چیست؟
ابرو یكی از اجزاء صورت است كه برای شكل دادن صورت لازم و ضروری است. چهره كلی فرد در صورت ریزش ابرو دچار تغییر عمده می گردد. تا به حال شنیده اید كه كندن بیش از حد ابرو باعث كم شدن و ریزش آن می شود؟
کد خبر :
۱۹۷۳۶
بازدید :
۱۱۳۹۵
ابرو یكی از اجزاء صورت است كه برای شكل دادن صورت لازم و ضروری است. چهره كلی فرد در صورت ریزش ابرو دچار تغییر عمده می گردد. تا به حال شنیده اید كه كندن بیش از حد ابرو باعث كم شدن و ریزش آن می شود؟
علل متعددی وجود دارند كه باعث ریزش موقت یا دائم ابرو می شود:
مو در اثر عوامل متعددی كه بر چرخه رشد آن اثر می گذارد، تاثیر می پذیرد. مصرف داروها از جمله داروهای شیمی درمانی ی بیماریهای پوستی كه باعث بروز التهاب شدید در منطقه دارای مو می گردد باعث ریزش ابرو می گردد.
بیماریهای هورمونی یا غدد درون ریز نیز می تواند بر فولیكول مو تاثیر بگذارد. بیماریهای اتوایمیون و بیماریهای عفونی نیز بر مو تاثیر دارد.
1- بیماریهای غدد درون ریز یا تغییرات هورمونی
عواملی كه بر تعادل هورمونی فرد تاثیر بگذارد می تواند باعث ریزش ابرو شود. این تغییرات هورمونی شامل حاملگی، بیماریهای تیروئیدی و مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری است كه خوشبختانه پس از قطع آن رویش مجدد رخ خواهد داد.
از علل دیگر مصرف داروهای هورمونی مثل دانازول، داروهای پیشگیری از بارداری، پروژسترون، دی اتیل استیل بسترول (DES) و HCG است.
2- شیمی درمانی
اثر شیمی درمانی كاملا مشخص نیست. شیمی درمانی بر فعالیت بسیاری از سلولها تاثیر می گذارد و این موجب ریزش موقت مو می شود.
شایعترین داروهای شیمی درمانی كه باعث ریزش مو می گردد عبارتند از: سیكلوفسفاماید، بلئومایسین، دونوربیسین، متوتروكسات، تاموكسی فن، تاكسول، وینبلاسیتن، كلشی سین، ملفالان، 5 فلورویوراسیل، اتوپوسید، اتامبوتول، اینترفرون آلفا، اینترلوكین.
3- سرطانهای مهاجم
سرطانهایی كه از محل خود انتشار پیدا می كنند و مو را درگیر می كند مثل لنفوم كه با درگیری و ضخامت تكه ای پوست همراه است و یا لوسمی كه به بافتهای عمقی انتشار پیدا می كند.
- مایكوز فونگوئید
- لوسمی
- سرطانهای موضعی پوست مثل BCC، SCC
- ساركوم كاپوزی
4- عفونت ها
عفونتهایی كه مستقیما بر فولیكول یا ساقه مو اثر می كند ریزش موی تكه ای یكی از مشكلاتی است كه در بیماری سیفلیس دیده می شود. شایعترین عفونتهای موثر بر مو عبارتند از:
- عفونتی قارچی: عفونتهای قارچی كه بیشتر پوست سر را درگیر می كند می تواند باعث ریزش مو موقت شود.
- شپش: خارش و خراشیدن ابرو و مژه باعث كندن آن می شود.
- بیماری هانسن: می تواند باعث نازك شدن موی ابرو شود.
- سیفلیس: باعث ریزش موی "بید خورده" می شود كه بیشتر در مراحل پیشرفته می شود.
5- بیمایهای اتوایمیون
از مهمترین آنها می توان به لوپوس اریتماتو، آلوپسی آره آتا و ویتلیگو اشاره كرد.
6- التهاب ناشی از بیماریهای معمولی پوستی
از جمله سبوره، پسوریازیس، اگزما و درماتیت تماسی می تواند در اثر خارش و خراشیدن منجر به ریزش موی ابرو شود.
7- تومورهای پوستی
كه به سرعت روی پوست رشد می كنند به این دلیل كه مو قادر نیست به درون این لایه ضخیم نفوذ كند، قابلیت رشد در این تومورها را ندارد از جمله این ضایعات پوستی می توان به سبورئیك كراتوز، مول، هیپرپلازی غدد سباسه، زگیل و همانژیوم اشاره كرد.
8- اختلالات انفیلتراسیون
از جمله آلوپسی موسینوس، بیماریهای اسكلروز و اسكار خصوصا كلوئیدهای بزرگ
9- داروها
موی ابرو نیز مانند سایر موها تحت تاثیر بعضی از داروها ریزش پیدا می كند از جمله آنها:
- داروهای ضد فشار خون مثل پروپرانولول، اتنولول، كاپتوپریل، كلونیدین
- داروهای روانپزشكی مثل: Prozac، لیتیوم، هالدول، آمی تریپتلین، دوگزپین، ایمی پرامین
- داروهای تشنج: فنی توئین، فنوباربیتال و اسید والپروئیك
10- فلزات سنگین و مواد سمی
از جمله نقره، ارسنیك، تالیوم، ید و طلا
11- مصرف بیش از حد ویتامین و مواد معدنی
از جمله ویتامین B و مشتقات ویتامین A كه از جمله عوارض داروهای اكوتان و اترتینات است.
12- عوامل متفرقه
از جمله گازها هالوتان در بیهوشی عمومی، هیپرتری گلیسیریدمی یا افزایش چربی خون، مصرف موضعی قطره های بتابلوكر چشمی موجب ریزش ابرو و مژه می گردد، كه قابل برگشت است.
تریكوتیلوماتیا كه یك عادت رفتاری است كه با كندن مو همراه است. انجام مكرر آن باعث ریزش دائمی مو می گردد. و كندن بیش از حد مو كه می تواند باعث ریزش دائمی مو شود.
فولیكول موی ابرو به كندن حساس است و بنابراین بهتر است كه فرم مورد دلخواه ابروی خود را در نظر بگیرید و از تغییر مداوم آن جلوگیری كنید.
آلوپسی آندروژنیك نیز كه فرمی از طاسی است می تواند به مرور زمان بر موی ابرو اثر گذاشته و آن را نازك كند كه این مشكل می تواند بدلیل تغییرات هورمونی یا تغییرات موی ابرو به واسطه افزایش سن فرد باشد.
از جمله علل شایع كم شدن موی ابرو ضربه های فیزیكی است مثل تصادف، سوختگی، حرارتی، شیمیایی یا الكتریكی.
درمان
- در مواردیكه بیماری سیستمیك یا موضعی وجود داشته باشد، باید تحت درمان مناسب قرار بگیرند و در صورت كنترل مشكل داخلی، با استفاده از جراحی پیوند ابرو امكان ترمیم وجود دارد.
- در مواردیكه علت ریزش ابرو بیماریهای روانپزشكی از جمله تریكوتیلومانیا باشد، فرد باید تحت درمان مناسب قرار بگیرد. چرا كه در صورت عمل جراحی یا مصرف دارو كندن مجدد آن امكان دارد.
در صورتیكه علت ریزش ابرو، اسكار جراحی، ترومایا سوختگی باشد، با استفاده از جراحی پیوند ابرو قابل ترمیم می باشد.
- بعضی پزشكان از ماینوكسیدیل موضعی در درمان ریزش ابرو استفاده می كنند كه در صورتیكه فرضیه موثر بودن آلوپسی آندروژنیك بر موی ابرو را بپذیریم، می تواند در كاهش ریزش ابرو مفید باشد.
علل متعددی وجود دارند كه باعث ریزش موقت یا دائم ابرو می شود:
مو در اثر عوامل متعددی كه بر چرخه رشد آن اثر می گذارد، تاثیر می پذیرد. مصرف داروها از جمله داروهای شیمی درمانی ی بیماریهای پوستی كه باعث بروز التهاب شدید در منطقه دارای مو می گردد باعث ریزش ابرو می گردد.
بیماریهای هورمونی یا غدد درون ریز نیز می تواند بر فولیكول مو تاثیر بگذارد. بیماریهای اتوایمیون و بیماریهای عفونی نیز بر مو تاثیر دارد.
1- بیماریهای غدد درون ریز یا تغییرات هورمونی
عواملی كه بر تعادل هورمونی فرد تاثیر بگذارد می تواند باعث ریزش ابرو شود. این تغییرات هورمونی شامل حاملگی، بیماریهای تیروئیدی و مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری است كه خوشبختانه پس از قطع آن رویش مجدد رخ خواهد داد.
از علل دیگر مصرف داروهای هورمونی مثل دانازول، داروهای پیشگیری از بارداری، پروژسترون، دی اتیل استیل بسترول (DES) و HCG است.
2- شیمی درمانی
اثر شیمی درمانی كاملا مشخص نیست. شیمی درمانی بر فعالیت بسیاری از سلولها تاثیر می گذارد و این موجب ریزش موقت مو می شود.
شایعترین داروهای شیمی درمانی كه باعث ریزش مو می گردد عبارتند از: سیكلوفسفاماید، بلئومایسین، دونوربیسین، متوتروكسات، تاموكسی فن، تاكسول، وینبلاسیتن، كلشی سین، ملفالان، 5 فلورویوراسیل، اتوپوسید، اتامبوتول، اینترفرون آلفا، اینترلوكین.
3- سرطانهای مهاجم
سرطانهایی كه از محل خود انتشار پیدا می كنند و مو را درگیر می كند مثل لنفوم كه با درگیری و ضخامت تكه ای پوست همراه است و یا لوسمی كه به بافتهای عمقی انتشار پیدا می كند.
- مایكوز فونگوئید
- لوسمی
- سرطانهای موضعی پوست مثل BCC، SCC
- ساركوم كاپوزی
4- عفونت ها
عفونتهایی كه مستقیما بر فولیكول یا ساقه مو اثر می كند ریزش موی تكه ای یكی از مشكلاتی است كه در بیماری سیفلیس دیده می شود. شایعترین عفونتهای موثر بر مو عبارتند از:
- عفونتی قارچی: عفونتهای قارچی كه بیشتر پوست سر را درگیر می كند می تواند باعث ریزش مو موقت شود.
- شپش: خارش و خراشیدن ابرو و مژه باعث كندن آن می شود.
- بیماری هانسن: می تواند باعث نازك شدن موی ابرو شود.
- سیفلیس: باعث ریزش موی "بید خورده" می شود كه بیشتر در مراحل پیشرفته می شود.
5- بیمایهای اتوایمیون
از مهمترین آنها می توان به لوپوس اریتماتو، آلوپسی آره آتا و ویتلیگو اشاره كرد.
6- التهاب ناشی از بیماریهای معمولی پوستی
از جمله سبوره، پسوریازیس، اگزما و درماتیت تماسی می تواند در اثر خارش و خراشیدن منجر به ریزش موی ابرو شود.
7- تومورهای پوستی
كه به سرعت روی پوست رشد می كنند به این دلیل كه مو قادر نیست به درون این لایه ضخیم نفوذ كند، قابلیت رشد در این تومورها را ندارد از جمله این ضایعات پوستی می توان به سبورئیك كراتوز، مول، هیپرپلازی غدد سباسه، زگیل و همانژیوم اشاره كرد.
8- اختلالات انفیلتراسیون
از جمله آلوپسی موسینوس، بیماریهای اسكلروز و اسكار خصوصا كلوئیدهای بزرگ
9- داروها
موی ابرو نیز مانند سایر موها تحت تاثیر بعضی از داروها ریزش پیدا می كند از جمله آنها:
- داروهای ضد فشار خون مثل پروپرانولول، اتنولول، كاپتوپریل، كلونیدین
- داروهای روانپزشكی مثل: Prozac، لیتیوم، هالدول، آمی تریپتلین، دوگزپین، ایمی پرامین
- داروهای تشنج: فنی توئین، فنوباربیتال و اسید والپروئیك
10- فلزات سنگین و مواد سمی
از جمله نقره، ارسنیك، تالیوم، ید و طلا
11- مصرف بیش از حد ویتامین و مواد معدنی
از جمله ویتامین B و مشتقات ویتامین A كه از جمله عوارض داروهای اكوتان و اترتینات است.
12- عوامل متفرقه
از جمله گازها هالوتان در بیهوشی عمومی، هیپرتری گلیسیریدمی یا افزایش چربی خون، مصرف موضعی قطره های بتابلوكر چشمی موجب ریزش ابرو و مژه می گردد، كه قابل برگشت است.
تریكوتیلوماتیا كه یك عادت رفتاری است كه با كندن مو همراه است. انجام مكرر آن باعث ریزش دائمی مو می گردد. و كندن بیش از حد مو كه می تواند باعث ریزش دائمی مو شود.
فولیكول موی ابرو به كندن حساس است و بنابراین بهتر است كه فرم مورد دلخواه ابروی خود را در نظر بگیرید و از تغییر مداوم آن جلوگیری كنید.
آلوپسی آندروژنیك نیز كه فرمی از طاسی است می تواند به مرور زمان بر موی ابرو اثر گذاشته و آن را نازك كند كه این مشكل می تواند بدلیل تغییرات هورمونی یا تغییرات موی ابرو به واسطه افزایش سن فرد باشد.
از جمله علل شایع كم شدن موی ابرو ضربه های فیزیكی است مثل تصادف، سوختگی، حرارتی، شیمیایی یا الكتریكی.
درمان
- در مواردیكه بیماری سیستمیك یا موضعی وجود داشته باشد، باید تحت درمان مناسب قرار بگیرند و در صورت كنترل مشكل داخلی، با استفاده از جراحی پیوند ابرو امكان ترمیم وجود دارد.
- در مواردیكه علت ریزش ابرو بیماریهای روانپزشكی از جمله تریكوتیلومانیا باشد، فرد باید تحت درمان مناسب قرار بگیرد. چرا كه در صورت عمل جراحی یا مصرف دارو كندن مجدد آن امكان دارد.
در صورتیكه علت ریزش ابرو، اسكار جراحی، ترومایا سوختگی باشد، با استفاده از جراحی پیوند ابرو قابل ترمیم می باشد.
- بعضی پزشكان از ماینوكسیدیل موضعی در درمان ریزش ابرو استفاده می كنند كه در صورتیكه فرضیه موثر بودن آلوپسی آندروژنیك بر موی ابرو را بپذیریم، می تواند در كاهش ریزش ابرو مفید باشد.
- مصرف روزانه اسیدفولیک، مواد معدنی مانند گوگرد، و ویتامینهای A.، B۳ و E. را افزایش دهید. در این مواد غذایی میتوان مواد مغذی را پیدا کرد: تخم مرغ، بوقلمون، هویج ف. کلم بروکلی، پیاز، هلو و فلفل.
- روغن کرچک و رزماری: هر دوی اینها میتوانند در کنار هم استفاده شوند و پیدا کردن آنها آسان است، این روغنها در فروشگاههای مواد غذایی و یا عطاریها یافت میشوند. کاری که باید انجام دهید این است، یک تکه پنبه را با روغن مرطوب کنید و هر صبح و عصر روی ابروهای تان اعمال کنید. اگر هر روز این کار را انجام دهید، رشد ابروهایتان بهتر خواهد شد.
- ماساژ با روغن زیتون: شما میتوانید این کار را قبل از خواب انجام دهید. فقط یک تکه پنبه را با کمی روغن زیتون مرطوب کنید و روی فولیکولهای مژه اعمال کنید.
- وازلین: عصرها هنگامی که به خانه باز میگردید، اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که همه آثار ریمل مژه و ابرو و آرایش چشم و مژههای تان را پاک کنید. سپس مقداری وازلین روی ابروها و مژههای تان بمالید. وازلین موها را ضخیمتر و محکمتر میکند.
- روغن کرچک و رزماری: هر دوی اینها میتوانند در کنار هم استفاده شوند و پیدا کردن آنها آسان است، این روغنها در فروشگاههای مواد غذایی و یا عطاریها یافت میشوند. کاری که باید انجام دهید این است، یک تکه پنبه را با روغن مرطوب کنید و هر صبح و عصر روی ابروهای تان اعمال کنید. اگر هر روز این کار را انجام دهید، رشد ابروهایتان بهتر خواهد شد.
- ماساژ با روغن زیتون: شما میتوانید این کار را قبل از خواب انجام دهید. فقط یک تکه پنبه را با کمی روغن زیتون مرطوب کنید و روی فولیکولهای مژه اعمال کنید.
- وازلین: عصرها هنگامی که به خانه باز میگردید، اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که همه آثار ریمل مژه و ابرو و آرایش چشم و مژههای تان را پاک کنید. سپس مقداری وازلین روی ابروها و مژههای تان بمالید. وازلین موها را ضخیمتر و محکمتر میکند.
۰