یک پژوهش نتیجه گرفته است ممنوعیت موبایل در مدارس باعث بهبود انضباط و موفقیت درسی نمیشود
![یک پژوهش نتیجه گرفته است ممنوعیت موبایل در مدارس باعث بهبود انضباط و موفقیت درسی نمیشود](https://cdn.faradeed.ir/thumbnail/CC8wI3Ra3KXh/451dMGaSGR0CPg6J-igvmDNDFzH5NT-XDCBwWQjHZL1OsMHpx5bQ1JML-czGKX6ZhEDvIuiz45qqyl2se9jp5x6DL9ue_nStKIwh14fcdjSJzXBUCfDB6jReZOip1gMN/10.jpg)
دکتر ویکتوریا گودیر، تدوینکننده این گزارش، به بیبیسی گفت که نتایج این تحقیقات «ضد» مقررات ممنوعیت تلفنهای هوشمند در مدارس نیست، اما «آنچه ما مطرح میکنیم این است که این ممنوعیتها به تنهایی برای مقابله با تاثیرات منفی کاربرد تلفن هوشمند کافی نیستند.»
کد خبر :
۲۲۷۴۳۵
بازدید :
۸
اولین مطالعه از این نوع نشان میدهد که ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس با کسب نمرات بالاتر یا داشتن سلامت روانی ارتباطی ندارد.
به گفته پژوهشگران بین مدارسی که تلفن همراه را ممنوع کردهاند و مدارسی که چنین نکردهاند در زمینه خواب دانشآموزان، رفتار در کلاس درس، ورزش یا مدت زمانی که به طور کلی با تلفن خود میگذرانند تفاوتی مشاهده نشده است.
اما آنها دریافتند که صرف زمان طولانیتر در استفاده از گوشیهای هوشمند و به طور کلی رسانههای اجتماعی نتایج بدتری در همه این زمینهها دارد.
این اولین مطالعه در جهان در مورد ارتباط مقررات مربوط به تلفن همراه در مدرسه با ضوابط بهداشت و آموزش دانشآموزان است که که در سالهای اخیر باعث بحث و مجادله شدیدی در خانهها و مدارس شده است.
دکتر ویکتوریا گودیر، تدوینکننده این گزارش، به بیبیسی گفت که نتایج این تحقیقات «ضد» مقررات ممنوعیت تلفنهای هوشمند در مدارس نیست، اما «آنچه ما مطرح میکنیم این است که این ممنوعیتها به تنهایی برای مقابله با تاثیرات منفی کاربرد تلفن هوشمند کافی نیستند.»
او گفت که اکنون باید «تمرکز» اولیا و مدارس روی کاهش زمانی باشد که دانشآموزان با تلفنهایشان میگذارند وافزود: «ما باید اقداماتی بیش از ممنوعیت استفاده از تلفنها در مدارس انجام دهیم.»
یافتههای دانشگاه بیرمنگهام در انگلستان که در نشریه لانست برای سیاستهای سلامت اروپا منتشر شده است، حاوی بررسی و مقایسه ۱۲۲۷ دانشآموز و مقررات ۳۰ مدرسه متوسطه در زمینه استفاده از گوشی هوشمند در زمان استراحت و ناهار است.
این مدارس از میان ۱۳۴۱ مدرسه دولتی در بریتانیا انتخاب شده بودند.
این مقاله میگوید به نظر نمیرسد در مدارسی که استفاده از گوشیهای هوشمند را محدود میکنند، پیشرفتهای مورد نظر در زمینه سلامت، رفاه و تمرکز بر درس مشاهده شود.
اما این پژوهش رابطهای بین استفاده طولانیتر از تلفن همراه و رسانههای اجتماعی از یکسو و آسیب به سلامت روانی، فعالیت بدنی کمتر، بدخوابی، نمرات پایینتر و رفتار نامناسبتر در کلاس یافته است.
این مطالعه مقیاس بهزیستی ذهنی وارویک-ادینبورگ را که در سطح بینالمللی به رسمیت شناخته شده برای تعیین سلامت شرکت کنندگان به کار برده است و همچنین میزان اضطراب و افسردگی دانش آموزان را مورد بررسی قرار داده است.
از معلمان در مورد اینکه آیا دانشآموزانشان در زبان انگلیسی و ریاضیات بهتر یا بدتر از هدف عمل کردهاند سئوال شد.
جو ریری، مدیر گروه کارزار «کودکی بدون تلفن هوشمند»، به رادیو بیبیسی گفت که نتایج «غافلگیرکننده» بود زیرا معلمان مرتبط با این شبکه همیشه مزایای ممنوعیت استفاده از تلفن در مدارس خود را گزارش کرده بودند.
او افزود که میانگین زمانی که دانشآموزان این پژوهش با تلفن خود سپری کردند یعنی چهار تا شش ساعت «مدت زمانی به طور وحشتناک طولانی، برای بالا و پایین رفتن روی صفحه یا انگشت زدن روی تلفن است.»
او گفت که به مقررات سختگیرانهتری برای ایمنتر وغیراعتیادآور کردن شبکههای اجتماعی برای کودکان نیاز است.
«همیشه با تلفن»
چارلی اولین گوشی هوشمند خود را در سال هشتم دریافت کرد اما اجرای شدید ممنوعیت استفاده در مدرسه به این معنی بود که او تا دو سال آخر دبیرستان اجازه نداشت آن را با خود به مدرسه بیاورد.
تنبیه هر کسی در مدرسه تایفورد در غرب لندن که با گوشی در مدرسه مشاهده میشد این بود که تلفن او تا پایان ترم توقیف میشد. به گفته کارکنان مدرسه، این مجازات آنقدر «منفور» است که به صورت یک بازدارنده قوی عمل میکند.
چارلی میگوید ممنوعیت استفاده از گوشیهای هوشمند در مدرسه «شما را مجبور میکند تا با دوستانتان معاشرت و گفتگو کنید».
اکنون در سال سیزدهم، او فکر میکند که ممنوعیت موبایل در مدرسه «احتمالا» به او کمک کرده تا زمان کمتری را برای شبکههای اجتماعی صرف کند - اما میگوید بسیاری از دوستانش هنوز «تمام وقت با تلفنهایشان هستند».
کالین کرهان، رئیس مدرسه کاتولیک تثلیث مقدس در اسمالهیث، بیرمنگهام، «وظیفه اخلاقی» خود میداند به دانش آموزان کمک کند تا نحوه استفاده از تلفنهای خود در «فضای امن و کنترل شده» را یاد بگیرند.
او میگوید مسائل مربوط به استفاده از تلفن، مثلا اینکه دستگاه باعث عدم تمرکز بر یادگیری میشود، «ناچیز» هستند، زیرا دانشآموزانش برای «آزادی» استفاده از آن هنگام زنگ تفریح و ساعت ناهار ارزش قائل هستند.
او میافزاید: «این موضوع بخش مهمی از زندگی آنها در خارج از مدرسه را تشکیل میدهد و اگر [معلمان] بخواهند اقدام به محدود کردن آن در مدرسه کنند، ما در نهایت خود را درگیر نبردی خواهیم کرد که در آن پیروز نمیشویم.»
اما دانشآموزان مدارس دیگری که تلفنها در آنها ممنوع است به بیبیسی نیوز گفتهاند که در نتیجه این ممنوعیت، نکات مثبتی مانند قلدری کمتر و مهارتهای اجتماعی بهتر را مشاهده کردهاند. این عوامل در پژوهش دانشگاه بیرمنگهام لحاظ نشدهاند. نویسندگان گزارش گفتهاند که تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است تا تاثیر احتمالی این عوامل شناخته شود.
دبیرستان یزگل ابرکونوی در شهر کونوی انگلستان، اخیرا مقررات خود را تغییر داده است به نحوی که تلفنهای دانش آموزان در داخل کیسههای آهنربادار قفل میشوند، مگر اینکه معلم آنها را برای استفاده در کلاس باز کند.
این مدرسه به تحقیقاتی اشاره میکند که حاکی از افزایش احساس تنهایی در مدرسه است و اینکه در بعضی از کودکان طول زمان سپری شده در رسانههای اجتماعی با رضایت کمتر از زندگی مرتبط بوده است.
جورجی، ۱۵ ساله، میگوید که قبل از تغییر مقررات، فضای مدرسه «بسیار تهاجمی بود.»
او میگوید: «دعواهای زیادی روی میداد و سایرین فقط تلفن خود را بیرون میآوردند و شروع به فیلمبرداری میکردند. بعضی هم کاملا ناراحت میشدند.»
جورجی احساس میکند که حالا مشاجره کمتر شده و کمتر هم به درگیری منجر میشود.
او گفت: «بچهها با هم نزدیکتر شدهاند، چون رو در رو صحبت میکنند.»
این تغییری است که خواهر جورجی، شارلوت ۱۲ ساله، که کلاس هفتم را شروع کرده از شنیدن آن «احساس آرامش» میکند.
ایان جرارد، مدیر مدرسه میگوید هرچند قلدری «به طور کامل ریشهکن نشده است»، اما «فضاهایی امن در مدرسه» ایجاد شده که در آنها دانشآموزان «نیازی ندارند در مورد آن مسائل نگران شوند.»
با وجود فقدان شواهد صریح، سارا، مادر جورجی میگوید که او «کاملا» از سیاست دبیرستان آبرکونوی حمایت میکند.
او میگوید که برایش سخت بوده که نتواند در زمان امتحانات برای فرزندانش پیام بفرستد.
او میگوید: «خوب است بتوانیم گاهی اوقات با آنها ارتباط برقرار کنیم تا بتوانیم از آنها بپرسیم اوضاع خوب پیش رفته است؟»
مدارس دیگر دریافتهاند که وجود والدینی که میخواهند با بچههاشان ارتباط برقرار کنند برای مقررات جدید در مورد تلفنها ممکن است مشکلساز شوند.
دیوید اسمیت، مدیر مدرسه میگوید در عرض چند هفته از زمانی که مدرسه پسرانه فولهام در غرب لندن سیاست «تلفن آجری» یا منحصر کردن استفاده دانشآموزان به موبایلهای قدیمی را در سپتامبر اعمال کرد، دانشآموزان به زودی با آن کنار آمدند اما «دردسر» ناشی از نگرانی والدینی بود که بچههایشان از مسافتهای دور در لندن به مدرسه میآمدند و تلفنها دارای اپ جدید ارتباطی نبودند.
یکی از دانشآموزان اخیرا سوار اتوبوسی شد که در مسیر اشتباهی حرکت میکرد، و در انتهای خط به محله خودش برگشت چون گوشی هوشمند با اپ نقشه راه همراه نداشت.
بر اساس آخرین تحقیق آفکام، موسسه نظارت بر ایمنی آنلاین در بریتانیا، ۹۶ درصد از نوجوانان ۱۲ تا ۱۵ ساله در بریتانیا تلفن شخصی خود را دارند.
سال گذشته، وزارت آموزش بریتانیا اعلام کرد که اکثر مدارس در انگلستان محدودیتهایی را برای استفاده از گوشیهای هوشمند اعمال میکنند، زیرا وزارتخانه دستورالعملهای غیرالزامآوری را منتشر کرد که معلمان را ترغیب به اجرای این محدودیت میکند.
اسکاتلند و ایرلند شمالی هم از این روش پیروی کردند، اما در ولز، گنجاندن «مهارتهای دیجیتال» در برنامه درسی به این معنی است که مدارس آنجا رویکرد بازتری دارند.
این مطالعه ممکن است باعث داغ شدن این بحث شود که آیا افراد زیر ۱۶ سال باید به طور کلی از داشتن تلفن هوشمند محروم شوند؟
برخی از مدارس میگویند که این وظیفه والدین است که در این زمینه اقدام کنند.
حزب محافظهکار بریتانیا از جمله نهادهایی است که دولت این کشور را برای تشدید محدودیت در مدارس تحت فشار قرار داده است.
حزب حاکم کارگر گفته است که راه حل میتواند در ممنوعیت رسانههای اجتماعی برای افراد زیر ۱۶ سال باشد که در استرالیا اجرا میشود.
یک مقام دولتی در واکنش به مطالعه دانشگاه بیرمنگهام گفت که معلمان از قبل دستورالعمل حاوی «رهنمودهای واضح» را دریافت کردهاند که «شامل نحوه مدیریت استفاده از تلفن به روشی است که برای مدارس آنها کارآمد باشد.»
قانون ایمنی آنلاین، که به زودی اجرایی میشود، از جوانان در برابر محتوای مضر محافظت میکند تا اطمینان حاصل شود که آنها از تجربه آنلاین متناسب با سن خود برخوردار میشوند.
این مقام افزود: «برای دستیابی به نتایج روشن در مورد تاثیر تلفنهای هوشمند بر کودکان شواهد قویتری مورد نیاز است، به همین دلیل است که ما تحقیقاتی را به سرپرستی دانشگاه کمبریج در مورد تاثیر رسانههای اجتماعی بر سلامت کلی کودکان شروع کردهایم.»
منبع: انتخاب
۰