این ۴ ادویه بیشتر از دارچین خواص آنتی اکسیدانی دارند

دارچین در میان ادویه‌ها، به عنوان یک ابرغذای آنتی‌اکسیدانی در صدر قرار دارد و درست است که سرشار از این ترکیبات مفید است که می‌توانند با التهاب مبارزه کرده و آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد را ترمیم کنند. اما ادویه‌های دیگری نیز وجود دارند که به خودی خود نقش مهمی در تامین آنتی‌اکسیدان دارند.

در این مطلب نگاهی به ۴ ادویه داریم که در تامین آنتی اکسیدان بدن موثر هستند.

میخک

به گفته سیما شاه متخصص تغذیه، میخک آسیاب شده به طور ویژه سرشار از آنتی‌اکسیدان است. اگرچه اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی میزان آنتی‌اکسیدان یک ماده غذایی نحوه جذب یا استفاده بدن از آن‌ها را نشان نمی‌دهد، اما میخک آسیاب شده ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن (ORAC) بالاتری نسبت به دارچین دارد. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در میخک آسیاب‌شده شامل اوژنول، فلاونوئیدها و اسید گالیک هستند.

یک مطالعه در سال ۲۰۲۵ نشان داد که آنتی‌اکسیدان‌های غلاف میخک می‌توانند در دوزهای پایین‌تر نسبت به چندین آنتی‌اکسیدان دیگر مانند اسید اسکوربیک و بتاکاروتن مؤثرتر باشند. این مطالعه همچنین نشان داد که اوژنول به شدت به آنزیم‌های باکتریایی متصل می‌شود و به آن خواص ضد باکتریایی بالقوه می‌دهد.

زردچوبه

به گفته جنیفر بیانچینی، متخصص تغذیه، شما نباید زردچوبه را به عنوان یک ادویه ضدالتهاب نادیده بگیرید. او به هلت گفت: آنتی‌اکسیدان اصلی و مهم زردچوبه، کورکومین است. این ماده به پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند، از مسیرهای التهابی در بدن پشتیبانی می‌کند و استرس اکسیداتیو را که می‌تواند به مرور زمان به بافت‌ها و اندام‌ها آسیب برساند، کاهش می‌دهد.

 اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما برخی مطالعات کورکومین را با بهبود سندرم متابولیک، آرتروز، اضطراب و موارد دیگر مرتبط دانسته‌اند. زردچوبهای که در آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 معمولا حاوی حدود ۲ تا ۹ درصد کورکومین است از نظر فنی محتوای آنتی‌اکسیدانی کمتری نسبت به ادویه‌هایی مانند دارچین و میخک دارد. اما درصد به تنهایی همیشه معادل فواید آن برای سلامتی انسان نیست. پودر زردچوبه آسیاب شده حاوی آنتی‌اکسیدان‌های غلیظ است، بنابراین حتی مقدار کمی از نوع خشک‌شده آن در آشپزی مؤثر است.

آویشن

آویشن به عنوان گیاهی که احتمالا در پیتزا و اسپاگتی به عنوان ادویه طعم دهنده به کارمی‌رود و آنقدر طعم مطبوعی دارد که شما آن را دوست دارید، چیزی بیش از یک گیاه است که حس چشایی را تحریک می‌کند. سیما شاه در این باره گفت: از نظر امتیاز ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن (ORAC) درست بعد از دارچین قرار دارد.

 آویشن سرشار از فلاونوئیدها و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها مانند تیمول و کارواکرول، همراه با سایر اسیدهای فنولیک است. از نظر سلامتی، این آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است به تقویت سیستم ایمنی کمک کنند. به عنوان یک گیاه ضروری آویشن همچنین دارای خواص ضد میکروبی و ضد قارچی است. بیانچینی در این باره گفت آویشن می‌تواند به مبارزه با عفونت‌ها و سرماخوردگی کمک کند.

این گیاه از روده‌ها نیز پشتیبانی می‌کند. او افزود: همچنین به مبارزه با باکتری‌های بد و متعادل کردن کلی باکتری‌ها و میکروبیوم روده کمک می‌کند. می‌توانید آویشن را در انواع غذاها، از غذاهای ایتالیایی گرفته تا مکزیکی و یونانی، بپاشید. خشک کردن آویشن طعم آن را تشدید می‌کند و برخی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی آن را متمرکز می‌کند، به همین دلیل است که آویشن خشک شده در سس گوجه فرنگی، مارینادها و غذاهای کبابی بسیار خوب عمل می‌کند.

زنجبیل

زنجبیل طعمی خاکی و در عین حال تند به نوشیدنی‌ها و خوراکی‌هایی مانند چای، پای، اسموتی و غذاهای سرخ‌شده می‌دهد. زنجبیل تازه و آسیاب‌شده هر دو فوایدی دارند، اما زنجبیل تازه ترکیبات معطر بیشتری دارد که مردم از استفاده از آن در آشپزی روزمره لذت می‌برند.

 در حالی که ممکن است در آشپزخانه خود زنجبیل را به وعده‌های غذایی و غذاهای پخته‌شده اضافه کرده باشید، دانشمندان در آزمایشگاه‌ها محتوای آنتی‌اکسیدانی آن را ارزیابی کرده‌اند و دریافته‌اند که مقادیر بالایی از آن به کاهش التهاب کمک می‌کند. طبق تحقیقات سال ۲۰۲۰، زنجبیل می‌تواند باعث آزاد شدن پروتئین‌های پیام‌رسان ضدالتهابی به نام سیتوکین‌ها شود و در عین حال سیتوکین‌های پیش‌التهابی را کاهش دهد.

منبع: همشهری