آخرین رقص رومانوفها؛ عکسهایی از آخرین جشن بزرگ تزار روسیه
عکسهای رنگیشده و سیاه و سفیدی که در اینجا ملاحظه میکنید، اعضای خاندان سلطنتی روسیه و مهمانان آنها را در آخرین مهمانی بزرگشان در سال 1903 نشان میدهند؛ زمانی که زوال سلطنت تزاری آغاز شده و سرنوشت شوم خاندان رومانوف به آنها بسیار نزدیک بود.
فرادید| در سال 1903، رومانوفها، آخرین خاندان سلطنتی روسیه، یک مهمانی رقص بسیار مجلل برگزار کردند که در آن همۀ مهمانان با لباسهای سنتی جواهرنشان حاضر شده بودند. این آخرین جشن بزرگ آنها و شاید «آخرین رقص بزرگ سلطنتی» در اروپا بود.
به گزارش فرادید؛ این مهمانی در کاخ زمستانی سنت پترزبورگ، در دویست و نودمین سالگرد حکومت رومانوفها برگزار شد؛ 14 سال قبل از فروپاشی سلطنت. تزار نیکولای دوم 390 مهمان را دعوت کرد و مراسم رقص در طول دو روز جشن، با لباسهای مجلل قرن هفدهمی برگزار شد.
روز اول شامل جشن و پایکوبی بود، و در روز دوم یک رقص با نقاب برگزار شد. تصویر شرکتکنندگان در این جشن بزرگ به همراه لباسهای افسانهای و فاخرشان، در یک آلبوم عکس ثبت شد که تا به امروز الهام بخش هنرمندان بوده است. تمام خانواده رومانوف برای عکس گرفتن در راه پلههای تئاتر ارمیتاژ جمع شدند؛ این آخرین باری بود که همه با هم عکس میگرفتند.
تماشای این عکسها مانند دیدن دو جهان مختلف است که بر روی یکدیگر قرار گرفتهاند؛ رومانوفها با این لباسهای 200 ساله داشتند تصویری از آغاز دوران سلطنت طولانی مدتشان را بازسازی میکردند در حالیکه در حقیقت در آستانۀ آخرین روزهای خود ایستاده بودند.
تزار و همسرش الکساندرا
این عکسها تصاویر اشراف و اعیانی را نشان میدهد که مدتی بعد محکوم به مرگ خشونتآمیز و تبعید شدند. از این جهت این تصاویر انگار حالتی وهمآور و شبحگونه دارند؛ انگار افراد حاضر در این عکسها با فاخرترین لباسها، در عیاشانهترین جشنها، در واقع به استقبال عاقبت شوم خود رفته بودند. شاید اگر کمی تخیل خودمان را رهاتر کنیم، بتوانیم در چشم برخی از سوژهها، از جمله در نگاه شهبانو الکساندرا فئودوروفنا، یک دلهرۀ مبهم و نگرانی عمیق را ببینیم.
دوشس زِنیا، خواهر تزار نیکلای دوم
نویسندگان آندری مایلوناس و سرگئی میروننکو در کتاب خود با عنوان «شور مادام العمر» از دوک بزرگ الکساندر میخایلوویچ نقل میکنند که دربارۀ این رویداد گفته بود: «روسیۀ جدید و متخاصم از پنجرههای بزرگ کاخ به درون خیره شده بود ... در حالی که ما میرقصیدیم، کارگران اعتصاب میکردند و ابرهای تیره در شرق دور به شکل خطرناکی خودنمایی میکردند».
در سال 1904، جنگ روسیه و ژاپن آغاز شد، جنگی که روسیه یک سال بعد در آن شکست خورد. سپس قدرت اشراف با انقلاب 1905 تضعیف شد؛ اتفاقی که که لنین بعداً آن را «تمرین بزرگ» برای تسلط انقلابی در سال 1917 نامید. در حالی که اشراف روسی خود را در لباسهای باشکوهِ گذشته پوشانده بودند، تاریخ روسیه به سمت آیندۀ متفاوتی حرکت میکرد.