(تصاویر) زندگی خصوصی، عکس های شخصی و بیوگرافی کامران تفتی
کامران تفتی متولد ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ در شهر تهران است. وی فارغ التحصیل بازیگری است و این حرفه را از دوران کودکی آغاز کرده است. اردشیر تفتی پدر کامران تفتی نیز در عرصه بازیگری فعالیت می‌کند. خواب و بیدار و شمس العماره از مشهورترین مجموعه‌های هستند که تفتی در آن ایفای نقش کرده است.
کامران تفتی در روز ۱۹ فروردین ماه سال ۵۸ هجری شمسی در شهر تهران متولد شد و بنا به علاقه اش بازیگری را از سال ۷۶ شروع کرد . از نکات جالب زندگی کامران تفتی پدر اوست . اردشیر تفتی نیز در سینما و تلویزیون در عرصه بازیگری فعالیت می کند.
بازیگری اولین و آخرین انتخاب شغلی کامران تفتی
کامران تفتی از کودکی آن هم نه به معنای شوخی وارد بازیگری شده است. ۷ ساله داشته که اولین تئاترم را بازی کرده او می گوید درس خیلی خوبی داشتم ولی چون به بازیگری علاقه مند بودم رشته هنر را انتخاب کردم و کنکور هنر دادم به همین خاطر فکر کنم اگر قرار بود بازیگر نشوم اصلا نبودم!
کامران تفتی در زمان دانشجویی
کامران تفتی در زمان دانشجویی با کارهای دانشجویی وارد فضای حرفه ای تئاتر کشور شد و با استادانی چون حمید امجد ، محمد رضایی راد ، محمد چرمشیر ، بهزاد فراهانی ، قطب الدین صادقی و منیژه محمدی و …. تئاترهایی را به روی صحنه برد.
هم اکنون برنامه وقتشه با اجرای کامران تفتی در حال پخش از شبکه نسیم می‌باشد.
فعالیت هنری کامران تفتی در قاب سینما و تلویزیون
فیلم سینمایی
- رویای کاغذی (1400)
- 2888 (1400)
- بی پی ام بند (1399)
- تورنادو (1398-1397)
- ماهورا (۱۳۹۵)
- این زن حقش را می‌خواهد (۱۳۹۴)
- هفت معکوس (۱۳۹۴)
- رسوایی (۱۳۹۱)
- گلوگاه (١٣٨٩)
- پایان‌نامه (۱۳۸۹)
- مرگ کسب و کار من است (۱۳۸۹)
- سلام بر عشق (۱۳۸۸)
- به هدف شلیک کن (۱۳۸۷)
تئاتر
- بی شیر و شکر
- زائر
- دایره بسته
- فالگوش
- نجواهای شبانه
- رقصی چنین
- نظمیه زنان
- یادداشتی برای سهراب
- خشت خام خانه
- خون و گل سرخ
- شیر در زنجیر
- زنجیرشدگان
مجموعه تلویزیونی
- ولایت عشق
- خواب و بیدار
- حس سوم
- پای پیاده
- بی صدا فریاد کن
- کارآگاهان پلیس
- زمانی برای پشیمانی
- خسته دلان
- شمس العماره
- شهر دقیانوس
- زیر هشت
- تاوان
- تبریز در مه
- ششمین نفر
- پنجره
- راز پنهان
- راز و نیاز
- دیوار
- بدون شرط
- ستاره حیات
- شب شیشه‌ای
- بی‌قرار
- خط
- بزم آخر
- میکائیل
- روزهای بی قراری
- سر دلبران
- از یادها رفته
- برادر جان
- بچه مهندس 3
- زمین گرم
- همبازی
شبکه خانگی
- پدر خوانده
- شبهای مافیا (۱۳۹۹)
- سوت دل (۱۳۹۵)
- رالی ایرانی ۲ (۱۳۹۸)
- گروه آلما
- پوست شیر (۱۴۰۱)
- مثبت. منفی
- تاوان
- عکس خصوصی
- آرزوهای ناتمام
- هورام
- اسید
- تولد جنجالی
- ما همه تنهاییم
- چشمان زیبای طبقه آخر
- مورچه‌ها
- مسافران بهشت (جواد مزدآبادی) ۱۳۹۳
- خط آبی
- پارمیدا
- هم بازی (۱۴۰۰)
- پدرخوانده (۱۴۰۱)
- تی‌ان‌تی (۱۴۰۲)
تله فیلم
- محله من
- پاتوق
- خط باریک
- آن مرد
- عصیان
- ماه می‌تابد
- کور گره
- لبخند ماهی‌ها
- مقصد نهایی
مجری
- وقتشه (۱۳۹۶-۱۳۹۷-۱۳۹۸) شبکه نسیم
- دل‌صدا (۱۳۹۸) شبکه پنج سیما
- نامیرا (۱۳۹۹) شبکه دو سیما
- دست فرمون (۱۴۰۰) شبکه نسیم
- هموطنز (۱۴۰۳) شبکه دو سیما
- سرنخ (۱۴۰۳) شبکه نسیم
فعالیت کامران تفتی در دنیای موسیقی
- خیال 1403
- مکث با تو با کیارش حسن زاده ۱۳۹۲
- عکس زمستونی تهران اسفند ۱۳۹۴
- اوج پرواز به همراه جمعی از دیگر بازیگران ۱۳۹۳
- سیگار به همراه کیارش حسن زاده ۱۳۹۳
- تنهایی به همراه کیارش حسن زاده ۱۳۹۳
- تضمین به همراه کیارش حسن زاده ۱۳۹۳
- حاشا نکن به همراه نیما نکیسا ۱۳۹۴
- باج ۱۳۹۴
- آهنربا به همراهی کیارش حسن زاده ۱۳۹۴
- حواست بهم نیست ۱۳۹۴
- دلتنگی به همراه شهرام نیکیار ۱۳۹۴
- حرف مردم ۱۳۹۴
- جگر گوشه ۱۳۹۴
- بهار اینجاست ۱۳۹۶ (تیتراژ برنامه تحویل سال شبکه ۲)
- تصویر خنده ۱۳۹۶
- عید به همراه رستاک حلاج ۱۳۹۷ (تیتراژ برنامه اینک بهار ویژه سال تحویل شبکه ۲)
کامران تفتی با چه کارگردانی دوست دارد کار بکند؟
با همه کارگردان‌ها! کامران تفتی می گوید من بازیگر هستم و برایم بازیگری مهم است، ماهیت بازیگری برایم از اسم آدم‌ها مهم‌تر است به همین خاطر هر فیلمسازی که اندیشه ای دارد و می‌توانم به عنوان ویترین فوق العاده و ابزار اندیشه او و شیوه گفت‌وگو او با مردم جامعه باشم کمکش کنم.
الگوهای بازیگری برای کامران تفتی
همیشه زندگینامه و نحوه بازی آل پاچینو برای او مثال زدنی است، در ایران هم بهروز وثوقی و خسرو شکیبایی الگوهای او هستند.
فیلم فارسی از نظر کامران تفتی
او می گوید من اصولا آدم قضاوت کردن و ارزش گذاری نیستم ولی بخشی از تاریخ معاصر سینمای من است و من تمام فیلم‌هایش را دیدم حتی لحظات درخشانی در آن سراغ دارم طبیعتا ضعف‌ها و اشکالاتی هم در آن وجود دارد. امیدوارم اگر قرار است در این دوره و زمانه در سینما به پسرفت ادامه بدهیم حداقل شبیه سینمایی بشویم به نام سینمای فارسی که شاید بتوانیم در آن لحظات شادی به اسم خودمان خلق کنیم. این که قرار باشد بین کلیشه و مدرنیسم و سنت دست و پا بزنیم و به یک جایگاه درست در سینما نرسیم به نظرم خیلی بدتر از سینمای فارسی است.
