(تصاویر) داستان جالب دوقلو‌های به هم چسبیده سیامی که رکوردار گینس بودند!

فرادید | در سال ۱۸۱۱، برادران دوقلوی به هم چسبیده چانگ و انج بونکر در سیام (تایلند کنونی) به دنیا آمدند. آن‌ها از قسمت پهلو با یک نوار کوتاه و انعطاف پذیر از گوشت و غضروف به هم متصل شده بودند و از طریق آن نوار کبد آن‌ها به هم متصل می‌شد.

به گزارش فرادید؛ اگرچه آن‌ها اولین دوقلو‌های به هم چسبیده در تاریخ نبودند، اما شهرت آن‌ها در آمریکا باعث شد که اصطلاح "دوقلو‌های سیامی" مترادف با دوقلو‌های به هم چسبیده شود.

دوقلو‌ها در تمام طول زندگی خود جدا نشدند، اما این مانع از ازدواج و بچه دار شدن آن‌ها نشد. در واقع، آن‌ها در مجموع ۲۱ فرزند بین خود داشتند و رکورد بیشترین فرزند متولد شده از دوقلو‌های جدا نشده را به نام خود ثبت کردند.

چانگ و انج در سال ۱۸۲۴ توسط یک تاجر اسکاتلندی به نام رابرت هانتر کشف شدند. او با ترغیب آن‌ها برای به دست آوردن پول دوقلو‌ها را متقاعد کرد که به آمریکا بیایند، اگرچه بعد‌ها شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه مادر دوقلو‌ها آن‌ها را به هانتر فروخته است.

هانتر پنج سال طول کشید تا دوقلو‌ها را از سیام بیرون آورد، زیرا پادشاه آن‌ها را از خروج از کشور منع کرد. چانگ و انج سرانجام در سال ۱۸۲۹ در سن ۱۷ سالگی وارد آمریکا شدند. این دوقلو‌ها با برگزاری تور در آمریکا، شهرت و ثروت اندکی برای خود به دست آوردند.

برنامه‌های اجرایی دوقلو‌ها کار‌های فیزیکی مانند سالتو و شنا بود، با این حال، پس از گشت و گذار در جزایر بریتانیا، یادگیری زبان انگلیسی، و سپس تمام شدن قراردادشان با هانتر، چانگ و انج کنترل زندگیشان را، خود به دست گرفتند. آن‌ها کارکنان خود را استخدام کردند و در یک سالن رسمی تر، صحبت می‌کردند و به سؤالات مخاطبین پاسخ می‌دادند.

دوقلو‌های سرانجام در کارولینای شمالی ساکن شدند و تابعیت آمریکا را به دست آوردند. بیش از ۱۵ سال پس از اینکه گفته می‌شد توسط مادرشان برای بردگی فروخته شدند، چانگ و انج مزرعه خود را خریدند.

آن‌ها با خواهران آدلاید و سارا یتس ازدواج کردند و دو خانه جداگانه ساختند. آن‌ها هر بار سه روز را در خانه‌های خود سپری می‌کردند. دوقلو‌ها ۲۱ فرزند داشتند. چانگ و آدلاید ۱۰ و انج و سارا ۱۱ فرزند داشتند. علاوه بر این دوقلو‌ها بردگانی هم داشتند.

در سال ۱۸۵۰، بیش از نیمی از بردگان دوقلو‌ها زیر هفت سال سن داشتند. این بچه‌ها یا بزرگ می‌شدند تا برای کسب سود فروخته شوند یا در مزارع کار کنند. اگرچه مطبوعات رفتار دوقلو‌ها با بردگان خود را خشن توصیف کردند، چانگ و انج این اتهامات را رد کردند.

با این وجود، دوقلو‌ها - بیشتر به دلیل نیاز مالی پس از از دست دادن بردگانشان - به برگزاری تور‌ها ادامه دادند و خود را به عنوان پیرمردانی فقیر معرفی کردند که خانواده‌های بزرگشان به حمایت آن‌ها نیاز داشتند. آن‌ها شانس خود را در اروپا امتحان کردند و به بریتانیا، آلمان و روسیه سفر کردند.

چانگ در اواخر پنجاه سالگی خود دچار سکته مغزی شد. این کار او را نکشت، اما او را به شدت ناتوان کرد و از انج خواست در اکثر کار‌های روزانه به او کمک کند. با این اتفاق کار دوقلو‌های به هم چسبیده به پایان رسید.

چانگ در ۱۷ ژانویه ۱۸۷۴ در سن ۶۲ سالگی در خواب درگذشت. هنگامی که انج از خواب بیدار شد و برادرش را مرده دید، متوجه شد که او نیز به زودی از دنیا خواهد رفت و طبق گزارش‌ها دو ساعت بعد این اتفاق افتاد.

کالبد شکافی نهایی آن‌ها نشان داد که چانگ به احتمال زیاد به دلیل لخته شدن خون در مغزش مرده است، در حالی که علت مرگ انج نامشخص بود. یک نظریه رایج این است که انج در اثر شوک مرده است، اگرچه نظریه‌های جایگزین نشان می‌دهند که او به دلیل از دست دادن خون به خاطر از کار افتادن سیستم گردش خون که در دوقلو‌ها مشترک بوده مرده است.

دوقلو‌ها رکورد مسن‌ترین دوقلو‌های به هم چسبیده را تا سال ۲۰۲۰ در اختیار داشتند تا اینکه این رکورد جهانی به دست رونی و دانی گالیون (ایالات متحده آمریکا؛ ۱۹۵۱ - ۲۰۲۰) که ۶۸ سال عمر کردند شکسته شد.

با فناوری مدرن پزشکی، چانگ و انج به احتمال زیاد می‌توانستند به راحتی از هم جدا شوند. با این حال، در قرن نوزدهم، این روش باعث مرگ آن‌ها می‌شد، بنابراین اکثر پزشکان به دوقلو‌ها توصیه کردند از جراحی صرف نظر کنند.

آن‌ها به این شکلی که به دنیا آمدند، عادت کرده بودند و توانستند بدون اینکه از هم جدا شوند کار کنند و زندگی عادی داشته باشند. امروزه چانگ و انج هزاران فرزند دارند. هر سال در ماه مه، خانواده بزرگ آن‌ها دور هم جمع می‌شوند تا میراث پدربزرگ های معروف خود را گرامی بدارند.