معرفی سریع ترین جنگنده های جهان؛ از نورث امریکن X-15 تا میگ 25

X-15، توسعهیافته توسط ناسا و نیروی هوایی آمریکا در دهه ۱۹۵۰، سریعترین هواپیمای سرنشیندار تاریخ با سرعت ۶.۷۲ ماخ (حدود ۷۶۵۵ کیلومتر بر ساعت) است. این هواپیما، که بین سالهای ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۸ فعال بود، به دلیل استفاده از موتور راکتی XLR99 بیشتر به راکت فضایی شباهت داشت تا جنگنده معمولی و به همین دلیل برخی آن را در دسته جنگندههای سنتی قرار نمیدهند.
فرادید| جنگندههای مافوق صوت به دلیل سرعت بینظیرشان، نقش کلیدی در برتری هوایی و مأموریتهای شناسایی ایفا میکنند.
به گزارش فرادید، این هواپیماها، که اغلب در دوران جنگ سرد برای رقابت بین بلوک شرق و غرب توسعه یافتند، نقش بسیار مهمی در تعیین سرنوشت یک جنگ داشته و میتوانند کفه ترازو را به نفع یکی از طرفین سنگین کنند.
نورث امریکن X-15
X-15، توسعهیافته توسط ناسا و نیروی هوایی آمریکا در دهه ۱۹۵۰، سریعترین هواپیمای سرنشیندار تاریخ با سرعت ۶.۷۲ ماخ (حدود ۷۶۵۵ کیلومتر بر ساعت) است. این هواپیما، که بین سالهای ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۸ فعال بود، به دلیل استفاده از موتور راکتی XLR99 بیشتر به راکت فضایی شباهت داشت تا جنگنده معمولی و به همین دلیل برخی آن را در دسته جنگندههای سنتی قرار نمیدهند. X-15 برای آزمایشهای تحقیقاتی در ارتفاعات بالا (تا ۱۰۰ کیلومتر) طراحی شد و رکورد جهانی سرعت و ارتفاع را ثبت کرد.
این هواپیما با وزن ۱۵ تن و طول ۱۵.۴ متر، توسط هواپیمای حامل B-52 به هوا پرتاب میشد و در ۱۹۹ پرواز آزمایشی، دادههای ارزشمندی برای طراحی هواپیماهای مافوق صوت فراهم کرد. با وجود عدم استفاده عملیاتی در جنگ، تأثیر آن بر فناوری هوافضا غیرقابلانکار است.
لاکهید SR-71 بلکبرد
لاکهید SR-71 بلکبرد، تولیدشده توسط لاکهید در دهه ۱۹۶۰، با سرعت ۳.۴ ماخ (حدود ۴۱۹۸ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع ۲۵,۰۰۰ متری، سریعترین جنگنده عملیاتی سرنشیندار جهان است. این هواپیمای شناسایی رادارگریز، مجهز به دو موتور توربوجت پرتاندویتنی J58، برای مأموریتهای جاسوسی در جنگ سرد طراحی شد و توسط نیروی هوایی آمریکا و ناسا استفاده شد.
SR-71 با طول ۳۲.۷ متر و وزن ۷۸ تن، توانایی پرواز پایدار در سرعتهای بالا را داشت و در برابر موشکهای ضدهوایی عملاً غیرقابلرهگیری بود. این جنگنده تا سال ۱۹۹۸ فعال بود و در مأموریتهایی مانند شناسایی پایگاههای شوروی و کوبا نقش داشت. با وجود هزینه بالای تولید (۳۴ میلیون دلار به ازای هر فروند)، SR-71 به دلیل سرعت و ارتفاع بینظیرش، نماد برتری فناوری آمریکا باقی ماند.
لاکهید YF-12
YF-12، نسخه اولیه SR-71، توسط لاکهید در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت و با سرعت ۳.۲ ماخ (حدود ۳۹۵۱ کیلومتر بر ساعت) یکی از سریعترین جنگندههای تاریخ است. این هواپیمای رهگیر، که تنها سه نمونه از آن ساخته شد، برای مقابله با بمبافکنهای شوروی مانند B-70 والکری طراحی شد و مجهز به رادار قدرتمند و موشکهای هوا به هوا بود. YF-12 با طول ۳۱ متر و وزن ۵۶ تن، قابلیت پرواز در ارتفاع ۲۴,۴۶۳ متری را داشت و رکورد ارتفاع را ثبت کرد.
این جنگنده پس از آزمایشهای موفق به ناسا واگذار شد تا زمینهساز تولید SR-71 شود. با وجود عدم ورود به تولید انبوه به دلیل هزینههای بالا و تغییر نیازهای نظامی، YF-12 تأثیر مهمی در توسعه فناوریهای رادارگریز و مافوق صوت داشت و هماکنون در موزههای آمریکا نگهداری میشود.
میکویان-گورویچ MiG-25 فاکسبت
MiG-25 فاکسبت، تولیدشده توسط میکویان-گورویچ شوروی در دهه ۱۹۶۰، با سرعت ۳.۲ ماخ (حدود ۳۹۵۱ کیلومتر بر ساعت) یکی از سریعترین جنگندههای عملیاتی تاریخ است. این هواپیمای رهگیر و شناسایی، مجهز به دو موتور توربوجت توmansky R-15B-300، برای مقابله با بمبافکن B-70 آمریکا طراحی شد و در ارتفاع ۳۸,۰۰۰ متری پرواز میکرد.
MiG-25 با وزن ۳۶ تن و طول ۲۳.۸ متر، رادار قدرتمند و چهار موشک هوا به هوا داشت، اما به دلیل سرعت بالا، مانورپذیری محدودی داشت.
میکویان-گورویچ MiG-31 فاکسهاند
MiG-31 فاکسهاند، نسخه ارتقایافته MiG-25، از سال ۱۹۸۲ در خدمت نیروی هوایی شوروی و سپس روسیه بوده و با سرعت ۲.۸۳ ماخ (حدود ۳۰۰۰ کیلومتر بر ساعت) یکی از سریعترین جنگندههای عملیاتی کنونی است. این هواپیمای رهگیر، مجهز به دو موتور توربوفن D-30F6، برای مقابله با موشکهای کروز و هواپیماهای ناتو در ارتفاع پایین طراحی شد. MiG-31 با طول ۲۲.۷ متر و وزن ۴۶ تن، قابلیت حمل موشکهای دوربرد مانند Kh-47M2 Kinzhal و رادار آرایه فازی را دارد، اما مانورپذیری آن به دلیل تمرکز بر سرعت و ارتفاع (تا ۲۰,۶۰۰ متر) محدود است.
این جنگنده در کشورهای روسیه، قزاقستان، و سوریه فعال است و نسخههای ارتقایافته مانند MiG-31BM همچنان در خدمتاند. MiG-31 به دلیل تواناییهای چندمنظوره و برد ۲۵۰۰ کیلومتری، یکی از ستونهای دفاع هوایی روسیه باقی مانده است.