دروازه‌هايي که تنگ‌تر می‌شوند!
با برگزاري مسابقات هفته نوزدهم، چهار هفته از دور برگشت رقابتهاي ليگ پانزدهم گذشت. حالا حساسيت و التهاب به تدريج اوج مي‌گيرد و دوقطبي صدر و قعر، رفته رفته شكل خودش را پيدا مي‌كند. از اين به بعد هر اشتباه با تاواني سنگين همراه خواهد بود و نفس تيم‌ها براي دستيابي به آرزوهايي كه از اول فصل در ذهن ساخته بودند، به شماره خواهد افتاد.
کد خبر :
۱۱۱۹۶
بازدید :
۱۱۴۵
با برگزاري مسابقات هفته نوزدهم، چهار هفته از دور برگشت رقابتهاي ليگ پانزدهم گذشت. حالا حساسيت و التهاب به تدريج اوج مي‌گيرد و دوقطبي صدر و قعر، رفته رفته شكل خودش را پيدا مي‌كند. از اين به بعد هر اشتباه با تاواني سنگين همراه خواهد بود و نفس تيم‌ها براي دستيابي به آرزوهايي كه از اول فصل در ذهن ساخته بودند، به شماره خواهد افتاد.
زيباي سر به هوا
احتمالا بيشتر كارشناسان و هواداران فوتبال ايران بر سر اين نكته اجماع دارند كه در شرايط فعلي، زيباترين بازي‌هاي ليگ برتر را پرسپوليسي‌ها ارائه مي‌دهند. برانكو امسال يك تيم جوان و بي‌ادعا بست كه دست بر قضا با نمايش‌هاي فوق‌العاده‌اش توانست همه چشم‌ها را به خودش خيره كند. با اين وجود همچنان بدشانسي و بي‌دقتي دست از سر پرسپوليس برنمي‌دارد.
اين تيم تا اينجاي كار 22 بازي در ليگ و جام حذفي انجام داده و در همين تعداد مسابقه، دو ركورد حيرت‌انگيز خلق كرده است؛ يكي 14 بار كوبيدن توپ به تير دروازه رقبا و ديگري از دست دادن 5 ضربه پنالتي كه باورنكردني است. پرسپوليس كه در پايان هفته چهارم مسابقات ليگ برتر دقيقا روي پله شانزدهم و در قعر جدول رده‌بندي قرار داشت، به تدريج خودش را بالا كشيد و حالا به‌عنوان مدعي كسب عنوان قهرماني يا حداقل سهميه آسيايي مطرح شده است.
با اين وجود بي‌ترديد اگر شاگردان برانكو كمي خوش‌اقبال‌تر بودند، مي‌توانستند همين حالا بر صدر جدول تكيه زده باشند. وقتي در مورد ركوردهاي پرسپوليس حرف مي‌زنيم، يك مورد ويژه ديگر را نيز نبايد از ياد ببريم؛ اين تيم در تمام مسابقات اين فصلش موفق به گشودن دروازه رقبا شده است! پرسپوليس در دور برگشت ليگ برتر 4 بازي انجام داده و در هر كدام از اين بازي‌ها 2 گل به ثمر رسانده است. با اين وجود آنها در 3 مسابقه تن به تساوي 2بر2 داده‌اند تا 6 امتياز ارزشمند را از كف بدهند.
معادلات امسال پرسپوليس، با انبوهي از اما و اگرها گره خورده است؛ اگر سوشا و بنگر در بازي با پديده اشتباه نمي‌كردند، اگر بابك حاتمي در برابر سپاهان به پاشنه آشيل تبديل نمي‌شد، اگر كاميابي‌نيا پنالتي‌اش را مقابل ذوب‌آهن گل مي‌كرد يا حتي فرشاد احمدزاده مي‌توانست از موقعيت تك به تكش استفاده كند... با اين همه اما دو نكته اميدواركننده همچنان پرسپوليسي‌ها را دلگرم مي‌كند؛ يكي اينكه تيم آنها با نمايش‌هاي جذاب و چشم‌نوازش همه هواداران را به شعف آورده و ديگري اينكه در دو هفته گذشته، ساير تيم‌هاي بالانشين هم نتوانسته‌اند چندان نتايج خوبي به دست بياورند.
صدرنشيني ملال‌آور
به جرات مي‌توان ادعا كرد ابتداي فصل وقتي پرويز مظلومي سرمربي استقلال شد، كمتر كسي مي‌توانست كسب چنين نتايج خوبي را براي آبي‌پوشان پيش‌بيني كند. با اين وجود مظلومي توانست تيم كم‌ستاره‌اش را هفته‌ها بر صدر جدول بنشاند و اين موقعيت را در پايان هفته چهارم دور برگشت نيز حفظ كند. با اين وجود مشكل استقلال بيشتر از آنكه كمي باشد، كيفي است. هواداران اين تيم و نيز اغلب كارشناسان و منتقدان هنوز نتوانسته‌اند با كيفيتي كه استقلال ارائه مي‌دهد كنار بيايند.
در روزهايي كه چندده هزار هوادار پرسپوليس براي تماشاي مسابقات اين تيم راهي ورزشگاه مي‌شوند، استقلالي‌ها از مهم‌ترين بازي‌هاي تيم‌شان هم استقبال نمي‌كنند. ابتداي فصل پرويز مظلومي به دفعات وعده داده بود بتواند مردم را يك بار ديگر روي سكوها برگرداند، اما اين وعده هرگز محقق نشد. شايد همين مساله نشان بدهد مشكل از كجاست و چرا خيلي‌ها به تداوم صدرنشيني اين تيم و نزديك شدنش به‌عنوان قهرماني خوش‌بين نيستند.
استقلالي‌ها علاوه بر اين مشكل قديمي، در دور برگشت نتايج چندان خوبي هم به دست نياورده‌اند. آنها سياه‌جامگان را بردند، با ملوان و ذوب‌آهن بيرون از خانه مساوي كردند و در نهايت در مسابقه‌اي كه احتمالا با اشتباهات اثرگذار داوري به سود آنها همراه بود، از قبول شكست برابر قعرنشين جدول رده‌بندي گريختند.
مجموعه اين مسائل باعث شده پرويز مظلومي تحت فشار باشد. او هم اما حتما بهانه‌ها، توجيهات و استدلال‌هاي خاص خودش را دارد؛ مثل اينكه در طول نقل‌وانتقالات نيم‌فصل، بازيكنان مد نظر او جذب نشدند. بايد منتظر ماند و ديد استقلال در ادامه راه از كدام مسير مي‌رود؛ با كسب نتايج خوب و ارائه بازي‌هاي تماشاگرپسندتر مي‌تواند مخاطبان را متقاعد كند يا از صدر جدول پايين مي‌آيد و حرف منتقدان را به كرسي مي‌نشاند؟
مدعيان ناكام
دور برگشت ليگ پانزدهم اما فعلا با ناكامي انبوهي از مدعيان همراه بوده است. امير قلعه‌نويي با هزار اميد و آرزو راهي تبريز شد تا در فضايي كه چندان هم به سود او نبود جاي توني اوليويرا را بگيرد، با اين وجود امير هنوز نتوانسته نتايج مناسبي به دست بياورد و حضورش روي نيمكت تراكتورسازي را توجيه كند. قلعه‌نويي در 4 بازي دور برگشت، فقط يك بار طعم پيروزي را چشيده، دو بار مساوي كرده و يك بار هم باخته است.
قلعه‌نويي بعد از توقف هفته گذشته برابر راه‌آهن مدعي شد از اين بعد مسووليت كليه نتايج تراكتور را خواهد پذيرفت، اما بلافاصله در زمين خودي تن به شكست برابر پديده خراسان داد تا دوباره تحت فشار قرار بگيرد. در سپاهان هم وضع به همين منوال است. بعد از جدايي فركي و حضور استيماچ، شايد خيلي‌ها منتظر اوج‌گيري طلايي‌پوشان بودند، اما مربي كروات فعلا از 8 بازي فقط 8 امتياز گرفته تا اوضاع چندان بر وفق مراد نباشد.
صباي قم با علي دايي هم روزهاي خوبي را تجربه نمي‌كند. اين تيم كه از ميانه‌هاي نيم‌فصل نخست به شدت اوج گرفت، در 4 بازي دور برگشت 3 شكست را تجربه كرده تا معلوم شود شهريار كار سختي براي باقي نگه داشتن تيمش در كورس بالانشينان دارد. روي ديگر اين سكه اما درخشش تيم‌هاي فانوس به دست و پايين جدولي است.
در ادبيات فوتبالي ضرب‌المثلي وجود دارد كه مي‌گويد: «در نيم‌فصل دوم دروازه‌ها تنگ‌تر مي‌شود» آنچه به نظر كاملا درست مي‌رسد. با آغاز دور برگشت تيم‌ها با تمام توان براي بقا مي‌جنگند و اين را از روي نتايج خوبي كه فعلا راه‌آهن، فولاد، استقلال اهواز و پديده به دست آورده‌اند به راحتي مي‌شود فهميد.
زيباي سر به هوا
احتمالا بيشتر كارشناسان و هواداران فوتبال ايران بر سر اين نكته اجماع دارند كه در شرايط فعلي، زيباترين بازي‌هاي ليگ برتر را پرسپوليسي‌ها ارائه مي‌دهند. برانكو امسال يك تيم جوان و بي‌ادعا بست كه دست بر قضا با نمايش‌هاي فوق‌العاده‌اش توانست همه چشم‌ها را به خودش خيره كند. با اين وجود همچنان بدشانسي و بي‌دقتي دست از سر پرسپوليس برنمي‌دارد.
اين تيم تا اينجاي كار 22 بازي در ليگ و جام حذفي انجام داده و در همين تعداد مسابقه، دو ركورد حيرت‌انگيز خلق كرده است؛ يكي 14 بار كوبيدن توپ به تير دروازه رقبا و ديگري از دست دادن 5 ضربه پنالتي كه باورنكردني است. پرسپوليس كه در پايان هفته چهارم مسابقات ليگ برتر دقيقا روي پله شانزدهم و در قعر جدول رده‌بندي قرار داشت، به تدريج خودش را بالا كشيد و حالا به‌عنوان مدعي كسب عنوان قهرماني يا حداقل سهميه آسيايي مطرح شده است.
با اين وجود بي‌ترديد اگر شاگردان برانكو كمي خوش‌اقبال‌تر بودند، مي‌توانستند همين حالا بر صدر جدول تكيه زده باشند. وقتي در مورد ركوردهاي پرسپوليس حرف مي‌زنيم، يك مورد ويژه ديگر را نيز نبايد از ياد ببريم؛ اين تيم در تمام مسابقات اين فصلش موفق به گشودن دروازه رقبا شده است! پرسپوليس در دور برگشت ليگ برتر 4 بازي انجام داده و در هر كدام از اين بازي‌ها 2 گل به ثمر رسانده است. با اين وجود آنها در 3 مسابقه تن به تساوي 2بر2 داده‌اند تا 6 امتياز ارزشمند را از كف بدهند.
معادلات امسال پرسپوليس، با انبوهي از اما و اگرها گره خورده است؛ اگر سوشا و بنگر در بازي با پديده اشتباه نمي‌كردند، اگر بابك حاتمي در برابر سپاهان به پاشنه آشيل تبديل نمي‌شد، اگر كاميابي‌نيا پنالتي‌اش را مقابل ذوب‌آهن گل مي‌كرد يا حتي فرشاد احمدزاده مي‌توانست از موقعيت تك به تكش استفاده كند... با اين همه اما دو نكته اميدواركننده همچنان پرسپوليسي‌ها را دلگرم مي‌كند؛ يكي اينكه تيم آنها با نمايش‌هاي جذاب و چشم‌نوازش همه هواداران را به شعف آورده و ديگري اينكه در دو هفته گذشته، ساير تيم‌هاي بالانشين هم نتوانسته‌اند چندان نتايج خوبي به دست بياورند.
صدرنشيني ملال‌آور
به جرات مي‌توان ادعا كرد ابتداي فصل وقتي پرويز مظلومي سرمربي استقلال شد، كمتر كسي مي‌توانست كسب چنين نتايج خوبي را براي آبي‌پوشان پيش‌بيني كند. با اين وجود مظلومي توانست تيم كم‌ستاره‌اش را هفته‌ها بر صدر جدول بنشاند و اين موقعيت را در پايان هفته چهارم دور برگشت نيز حفظ كند. با اين وجود مشكل استقلال بيشتر از آنكه كمي باشد، كيفي است. هواداران اين تيم و نيز اغلب كارشناسان و منتقدان هنوز نتوانسته‌اند با كيفيتي كه استقلال ارائه مي‌دهد كنار بيايند.
در روزهايي كه چندده هزار هوادار پرسپوليس براي تماشاي مسابقات اين تيم راهي ورزشگاه مي‌شوند، استقلالي‌ها از مهم‌ترين بازي‌هاي تيم‌شان هم استقبال نمي‌كنند. ابتداي فصل پرويز مظلومي به دفعات وعده داده بود بتواند مردم را يك بار ديگر روي سكوها برگرداند، اما اين وعده هرگز محقق نشد. شايد همين مساله نشان بدهد مشكل از كجاست و چرا خيلي‌ها به تداوم صدرنشيني اين تيم و نزديك شدنش به‌عنوان قهرماني خوش‌بين نيستند.
استقلالي‌ها علاوه بر اين مشكل قديمي، در دور برگشت نتايج چندان خوبي هم به دست نياورده‌اند. آنها سياه‌جامگان را بردند، با ملوان و ذوب‌آهن بيرون از خانه مساوي كردند و در نهايت در مسابقه‌اي كه احتمالا با اشتباهات اثرگذار داوري به سود آنها همراه بود، از قبول شكست برابر قعرنشين جدول رده‌بندي گريختند.
مجموعه اين مسائل باعث شده پرويز مظلومي تحت فشار باشد. او هم اما حتما بهانه‌ها، توجيهات و استدلال‌هاي خاص خودش را دارد؛ مثل اينكه در طول نقل‌وانتقالات نيم‌فصل، بازيكنان مد نظر او جذب نشدند. بايد منتظر ماند و ديد استقلال در ادامه راه از كدام مسير مي‌رود؛ با كسب نتايج خوب و ارائه بازي‌هاي تماشاگرپسندتر مي‌تواند مخاطبان را متقاعد كند يا از صدر جدول پايين مي‌آيد و حرف منتقدان را به كرسي مي‌نشاند؟
مدعيان ناكام
دور برگشت ليگ پانزدهم اما فعلا با ناكامي انبوهي از مدعيان همراه بوده است. امير قلعه‌نويي با هزار اميد و آرزو راهي تبريز شد تا در فضايي كه چندان هم به سود او نبود جاي توني اوليويرا را بگيرد، با اين وجود امير هنوز نتوانسته نتايج مناسبي به دست بياورد و حضورش روي نيمكت تراكتورسازي را توجيه كند. قلعه‌نويي در 4 بازي دور برگشت، فقط يك بار طعم پيروزي را چشيده، دو بار مساوي كرده و يك بار هم باخته است.
قلعه‌نويي بعد از توقف هفته گذشته برابر راه‌آهن مدعي شد از اين بعد مسووليت كليه نتايج تراكتور را خواهد پذيرفت، اما بلافاصله در زمين خودي تن به شكست برابر پديده خراسان داد تا دوباره تحت فشار قرار بگيرد. در سپاهان هم وضع به همين منوال است. بعد از جدايي فركي و حضور استيماچ، شايد خيلي‌ها منتظر اوج‌گيري طلايي‌پوشان بودند، اما مربي كروات فعلا از 8 بازي فقط 8 امتياز گرفته تا اوضاع چندان بر وفق مراد نباشد.
صباي قم با علي دايي هم روزهاي خوبي را تجربه نمي‌كند. اين تيم كه از ميانه‌هاي نيم‌فصل نخست به شدت اوج گرفت، در 4 بازي دور برگشت 3 شكست را تجربه كرده تا معلوم شود شهريار كار سختي براي باقي نگه داشتن تيمش در كورس بالانشينان دارد. روي ديگر اين سكه اما درخشش تيم‌هاي فانوس به دست و پايين جدولي است.
در ادبيات فوتبالي ضرب‌المثلي وجود دارد كه مي‌گويد: «در نيم‌فصل دوم دروازه‌ها تنگ‌تر مي‌شود» آنچه به نظر كاملا درست مي‌رسد. با آغاز دور برگشت تيم‌ها با تمام توان براي بقا مي‌جنگند و اين را از روي نتايج خوبي كه فعلا راه‌آهن، فولاد، استقلال اهواز و پديده به دست آورده‌اند به راحتي مي‌شود فهميد.
۰
