(عکس) جانور عجیبی که نامیراست!

تاردیگراد‌ها (خرس آبی) حیوانات کوچک و فوق‌العاده سختی هستند که می‌توانند طیف گسترده‌ای از خطرات را تحمل کنند.

تاردیگراد‌ها با زیستگاه‌های خاصی در سراسر زمین، از کوه‌ها گرفته تا اقیانوس‌ها و صفحات یخی سازگار شده‌اند؛ انعطاف پذیری آن‌ها همچنین می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا از ماجراجویی‌های تصادفی فراتر از ایمنی زیستگاه‌های بومی خود زنده بمانند، که می‌تواند به فرصت‌هایی منجر شود.

در یک مطالعه‌ای که اخیرا صورت گرفته‌است، محققان نمونه جدیدی از تنوع زیستی دیرگرم - گونه‌ای که قبلاً ناشناخته برای تپه‌های ماسه‌ای سازگار شده بود - را نشان می‌دهند و شواهد جدیدی ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد برخی از تاردیرگراد‌ها زیستگاه‌هایی را با استعمار و سواری گرفتن در داخل حلزون‌ها پیدا کردند.

تاردیگرید تازه کشف شده از پارک ملی Rokua در منطقه Ostrobothnia شمالی فنلاند می‌آید، جایی که محققان آن را روی گلسنگ و خزه در یک جنگل تلماسه‌ای یافتند.

چشم انداز روکوآ توسط یخچال‌ها و باد شکل گرفته است و تپه‌های شنی از دیگر ویژگی‌های این منطقه است؛ این منطقه همچنین خانه یک جنگل تپه‌های داخلی غنی از گلسنگ است، زیستگاهی که توسط فعالیت‌های انسانی تهدید می‌شود.

تیمی از دانشمندان به سرپرستی ماتئو وکی، زیست‌شناس دانشگاه جیواسکیلا، از روکوا بازدید کردند تا خزه، گلسنگ، خاک برگ و ریشه‌های علف را از روی ماسه جمع‌آوری کنند.

آن‌ها نه تنها تاردیگراد‌ها را پیدا کردند، بلکه گونه جدیدی را پیدا کردند. این تنها پنجمین عضو شناخته شده از مجموعه Macrobiotus pseudohufelandi است، گروه کوچکی از تاردیگراد‌ها با سازگاری‌هایی مانند پا‌ها و پنجه‌های کوچک شده برای زندگی در زیر زمین.

محققان این گونه را Macrobiotus naginae نامیدند که اشاره‌ای به ناگینی، یک شخصیت مار از کتاب‌های «هری پاتر» است.

محققان خاطرنشان می‌کنند که مانند بسیاری از حیوانات زیرزمینی، این تاردیگراد‌ها ممکن است اندام‌های کوچک‌تری را برای شکل ساده‌تری برای خزیدن در خاک یا ماسه تکامل کرده باشند؛ و در حالی که همه تاردیگراد‌ها به آب نیاز دارند، آن‌ها همچنین دارای یک قدرت فوق العاده برای زنده ماندن در دوره‌های خشک طولانی هستند که می‌تواند در محیط‌های خشک‌تر مفید باشد.

تاردیگراد‌ها آب را از بدن خود بیرون می‌ریزند و به یک لکه خشک و تقریباً تخریب ناپذیر به نام تون تبدیل می‌شوند. در این حالت معلق، تاردیگراد می‌تواند سال‌ها یا دهه‌ها زنده بماند، سپس به طور ناگهانی در حضور آب زنده شود.

حالت تون می‌تواند تاردیگراد‌ها را در برابر طیف وسیعی از خطرات دیگر نیز محافظت کند، از جمله دمای شدید، فشار بالا، کمبود اکسیژن، بمباران اشعه ایکس، شلیک از تفنگ، و قرار گرفتن در معرض خلاء فضا.

این توانایی ممکن است به تاردیگراد‌ها کمک کند تا دوره‌های خشکی را در زیستگاه خود تحمل کنند، یا می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مکان‌های جدید را با محافظت از آن‌ها در قلمروی غیرقابل پذیرش، در صورتی که باد آن‌ها را با خود برد، مستعمره کنند.