حقایق کلیدی و جالب در مورد مهاجرت پرندگان

فرادید | مهاجرت پرندگان به قدری پدیده پیچیده‌ای است که در این مقاله تنها می‌توانیم حدود ۱ درصد از آن را پوشش دهیم. صد‌ها مطالعه، مقالات تحقیقاتی متعدد و کتاب در مورد آن وجود دارد که نشان می‌دهد ماه‌ها طول می‌کشد تا به چگونگی، چرا و مکان پرواز پرندگان پی ببریم!

به گزارش فرادید؛ مهاجرت پرندگان مخفف حرکت فصلی پرنده در طول مسیر پرواز است. در حالی که مردم اغلب فکر می‌کنند که پرندگان قبل از زمستان مهاجرت می‌کنند، زیرا دما کاهش می‌یابد، اما این دلیل اصلی نیست.

در حالی که دمای پایین باعث می‌شود پرندگان خانه‌های خود را ترک کنند، آن‌ها ترجیح می‌دهند این کار را انجام دهند، زیرا غذا در زمستان کمیاب می‌شود. با این وجود، این تنها دلیل مهاجرت پرندگان نیست.

مهاجرت برای هزاران سال بخشی از ژنتیک پرندگان بوده است! مهاجرت پرندگان بیش از ۳۰۰۰ سال است که ثبت شده است. اولین ثبت مکتوب ارسطو در مورد مهاجرت پرندگان حدود ۲۰۰۰ سال پیش انجام شد.

با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که تنها در دهه‌های ۱۷۰۰ و ۱۸۰۰ دانشمندان شروع به بررسی کامل مهاجرت پرندگان کردند و حتی امروز هم همه چیز‌هایی را که باید درباره این رفتار بدانیم کشف نکرده‌اند.

پرندگان چگونه، چرا و به کجا مهاجرت می‌کنند؟

برخی از پرندگان به دلیل تغییر زیستگاه و تغییر آب و هوا و در صورت کمیاب شدن غذا به سفر می‌روند. با این حال، همه سفر‌های پرندگان به عنوان مهاجرت برچسب‌گذاری نمی‌شوند. در حالی که برخی از گونه‌ها اغلب ممکن است از مکانی به مکان دیگر حرکت کنند، مهاجرت به صورت فصلی اتفاق می‌افتد.

کارشناسان معتقدند که علت اصلی مهاجرت، تغییر در دسترس بودن مواد غذایی است. توضیح این است که برخی از پرندگان مهاجر در صورت تغذیه در زمستان از خانه خود خارج نمی‌شوند. علاوه بر این، همه جمعیت‌های یک گونه مهاجر نیستند. این مهاجرت جزئی نامیده می‌شود و در مناطق جنوبی رایج است.

بیشتر پرندگان در بهار در امتداد مسیر پرواز به سمت شمال مهاجرت می‌کنند. این مهاجرت برای اهداف تغذیه و پرورش اتفاق می‌افتد. آن‌ها در مناطق معتدل یا قطب شمال تولید مثل می‌کنند. وقتی پاییز فرا می‌رسد، آن‌ها به جنوب باز می‌گردند.

بسیاری از گونه‌ها در دسته‌های V مانند مهاجرت می‌کنند، بنابراین حدود ۲۰ درصد از انرژی را که اگر به تنهایی پرواز می‌کردند صرفه‌جویی می‌کنند. آن‌ها بسته به موقعیت مکانی خود در ارتفاعات مختلف پرواز می‌کنند. برخی از آن‌ها در ارتفاع ۴۷۶۶ متری و برخی دیگر بیش از ۶۴۰۰ متری از سطح زمین پرواز می‌کنند.

برخی از پرندگان پرواز در شب را ترجیح می‌دهند، بنابراین به اصطلاح رفتار مهاجرتی شبانه را از خود نشان می‌دهند. آن‌ها تمام شب پرواز می‌کنند، سپس صبح فرود می‌آیند و چند روز استراحت می‌کنند و غذا می‌خورند. علاوه بر این، پرواز‌های شبانه کوتاه است و هدف آن‌ها حفظ ترکیب دسته، جلوگیری از برخورد یا حتی نشان دادن جنسیت پرندگان مهاجر است.

مسیر‌های مهاجرت به صورت ژنتیکی و سنتی ایجاد شده و به سیستم اجتماعی گونه بستگی دارد. به عنوان مثال، برخی از لک‌لک‌های سفید، توسط پیرترین پرندگان هدایت می‌شوند. علاوه بر این، همه پرندگان از خط مستقیم بین زمستان گذرانی و مناطق تولید مثل پیروی نمی‌کنند. آن‌ها مسیری را دنبال می‌کنند که شامل زیستگاه‌های توقفگاهی مناسبی است که می‌توانند در آن استراحت کنند و تغذیه کنند. از سوی دیگر، برخی از پرندگان بیش از ۶۴۰۰ کیلومتر بدون توقف پرواز می‌کنند!

علاوه بر مهاجرت دور، برخی از پرندگان مهاجرت کوتاه یا ارتفاعی انجام می‌دهند. برخی از گونه‌ها، از جمله دیوارخزک‌ها و گنجشک گلوسفید، معمولاً برای جلوگیری از سردی زمین مرتفع مهاجرت می‌کنند. پرندگان دیگر به سمت ساحل یا جنوب حرکت می‌کنند. با این حال، چندین گونه به ندرت بیش از ۴ کیلومتر از زیستگاه طبیعی خود فاصله می‌گیرند.

خطرات مهاجرت برای پرندگان

مهاجرت می‌تواند باعث استرس زیاد و خستگی جسمانی شود. علاوه بر این، در طول مهاجرت، پرندگان در معرض خطر بیشتری برای شکار هستند. علاوه بر این، از آنجایی که آن‌ها در غلظت‌های بالا پرواز می‌کنند، احتمالاً به انگل‌ها و عوامل بیماری زا آلوده شده و آن‌ها را به جمعیت خود منتقل می‌کنند. بنابراین، گاهی اوقات پرندگان اگر در طول زمستان غذا داشته باشند، مهاجرت نمی‌کنند.

علاوه بر این، از آنجایی که هزاران هواپیما در آسمان پرواز می‌کنند، پرندگان مهاجر در معرض خطر بالایی برای برخورد با هواپیما قرار دارند. امروزه بیشتر تصادفات پرندگان گزارش می‌شود و بیشتر آن‌ها در حدود ۷۰۰ متر بالاتر از سطح زمین اتفاق می‌افتد.

مهاجرت شبانه ممکن است راه حلی برای به حداقل رساندن تأثیر منفی مهاجرت بر پرندگان باشد. در طول شب، خطرات شکار کمتر است، پرندگان بیش از حد گرم نمی‌شوند و می‌توانند روز‌های خود را با تغذیه و استراحت بگذرانند.