هرسال ۳هزار نفر در ایران بر اثر سوختگی میمیرند
سالانه۱۸۰هزار نفر در ایران دچار سوختگی میشوند مشکلات روانی ناشی از فقر، شایعترین علت خودسوزی در استانهای محروم است.
کد خبر :
۲۷۹۲۴
بازدید :
۱۲۲۲
سالانه۱۸۰هزار نفر در ایران دچار سوختگی میشوند مشکلات روانی ناشی از فقر، شایعترین علت خودسوزی در استانهای محروم است.
به گزارش شهروند، مدتهاست که «سوختگی» و «خودسوزی» با سرنوشت بسیاری از خانوادههای ساکن در استانهای محروم گره خورده است؛ افرادی که از کمبود امکانات دچار سوختگی میشوند و از مشکلات روانی ناشی از فقر به خودسوزی پناه میبرند. اگرچه مطابق آمارهای رسمی که اداره کل پزشکی قانونی منتشر میکند، استانهای ایلام، لرستان، خوزستان و کهگیلویهوبویراحمد در صدر آمار خودسوزی قرار دارند اما براساس شنیدهها، بقیه استانهای محروم هم وضع چندان مناسبی در اینباره ندارند. این موضوع در تازهترین سخنان رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته هم آمده است: «میزان سوختگی در استانهای محروم به علت استاندارد نبودن محیط زندگی، فقر و اعتیاد، بیشتر از استانهای دیگر است.» «محمدجواد فاطمی» دیروز در اینباره گفت: «سوختگی بیماریای است که برای افرادی با تمکن مالی پایین اتفاق میافتد؛ دلیل آن هم این است که سوختگی با استاندارد بودن وسایل گرمایشی، پخت و پز و فیزیک محل زندگی سر و کار دارد. با این وجود، استانداردسازی از آموزش نیز اهمیت بیشتری دارد.»
فوت سالیانه ۳هزار نفر در کشور به علت سوختگی
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته همچنین درباره آمار سوختگی در ایران گفت: «طبق آمارهای اعلامشده، سالانه۱۸۰هزار نفر در کشور دچار سوختگی میشوند، از این تعداد ۳۰هزار نفر در بیمارستانهای سوختگی بستری میشوند و ۳هزار نفر نیز فوت میکنند. قرار است با کمک وزارت بهداشت، سیستم ثبت اطلاعات جامع بیماران سوختگی راهاندازی شود؛ در این صورت همه مراکز سوختگی با هم ارتباط پیدا میکنند و ما میتوانیم آمار درستی از پراکندگی سوختگی، تعداد تخت، نیازهای هر استان و عوامل مرگومیر جمعآوری کنیم.»
فاطمی پیشگیری را اصلی بسیار مهم در موضوع سوختگی دانست: «ما هرچقدر تخت سوختگی راهاندازی و بودجه صرف آن کنیم، تا زمانی که پیشگیری از سوختگی ایجاد نشود، این اقدامات نیز تاثیری نخواهد داشت.»
خلأ سیستم ثبت اطلاعات بیماران سوخته
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته یکی از مشکلات پیشگیری از ابتلا به سوختگی در کشور را نداشتن آمار درستی از تعداد موارد سوختگی دانست و گفت: «در تمام ایران آمار درستی از تعداد موارد سوختگی نداریم، علت آن هم نداشتن سیستم ثبت اطلاعات جامع بیماران سوختگی در کشور است. هیچ دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستانی نیز آمار خود را به صورت دقیق ثبت نمیکند. تمام آمارهایی که اعلام میشود نیز تخمینی و براساس اطلاعات جمعآوری شده از بیمارستانهای مختلف است.»
فاطمی استفاده از وسایل غیراستاندارد در محل زندگی را مهمترین عامل آتشسوزی دانست و در اینباره توضیح داد که «اگر در خانهای زندگی کنید که سیستم گرمایشی، پخت و پز و فیزیک آن استاندارد باشد، حتی اگر آموزشی نیز ندیده باشید، حادثه کمتر اتفاق میافتد. در استانهایی که فقر بیشتری وجود دارد مانند سیستانوبلوچستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، مناطقی از خوزستان، استانهای مرزی و مناطقی که اقلیتها در آنها زندگی میکنند، به دلیل محرومیت استان معمولا از وسایل پخت و پز غیراستاندارد مانند اجاقگازهای بدون ترموکوبل و چراغهای شعلهای استفاده میکنند.»
فاطمی درباره ارتباط وضعیت مالی و امکان سوختگی هم گفت: «هرکجا که از شعله استفاده شود، خطر آتشسوزی و سوختگی بیشتر است. در بیشتر نقاطی که افراد تمکن مالی چندانی ندارند از چراغهای خوراکپزی یا بخاریهای قطرهای و دارای کاربراتور استفاده میشود که اغلب این وسایل باعث آتشسوزی میشوند.»
آمار خودسوزیها نشان میدهد که این معضل در استانهای محروم شدیدتر است که فاطمی هم به این موضوع اشاره کرد: «مشکلات روانی ناشی از فقر مالی، یکی از شایعترین علل خودسوزی در این استانهاست. بیشتر موارد خودسوزی در استانهای سیستانوبلوچستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، چهارمحالوبختیاری، لرستان و مناطق مشابه اتفاق میافتد. این سوختگیها نیز بسیار فجیع است و درصد بالایی از بدن فرد را گرفتار میکند، چون اغلب با نفت یا بنزین است، در عین حال موارد مرگومیر هم در آنها خیلی بیشتر است.»
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته، اعتیاد را یکی دیگر از عوامل موثر در ایجاد آتشسوزی اعلام کرد: «اعتیاد ارتباط جدی با آتشسوزی و سوختگی دارد. درصد قابل توجهی از بیماران در بیمارستانهای سوختگی را افرادی تشکیل میدهند که به علت حالتهای قبل و بعد از مصرف، باعث ایجاد آتشسوزی میشوند. در استانهای مرزی بهخصوص کرمان و سیستانوبلوچستان، شیوع استفاده از مواد مخدر بیشتر است. در این استانها سوختگی معمولا با درصد بیشتری اتفاق میافتد.»
سهم استان سیستانوبلوچستان از درمان سوختگی
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته، تعداد بیمارستان سوختگی در استان سیستانوبلوچستان را یک مرکز اعلام کرد: «این مرکز در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان به شکل یک بخش سوختگی با تعداد اندکی تخت است و امکانات زیادی هم ندارد. هنوز سیستم نظارت و ارزیابی بخشهای سوختگی سراسر کشور بهطور دقیق راهاندازی نشده است.»
فاطمی ادامه داد: «ما در کشور بیمارستان سوختگی استاندارد نداریم. شاید بتوان بیمارستان امیرالمومنین شیراز که بهتازگی افتتاح شده است را به استانداردها نزدیک دانست. تمام بیمارستانهای سوختگی سراسر کشور نیاز به استانداردسازی دارند. تشکیل تیمهای درمانی مناسب سوختگی و همینطور تهیه و استفاده از پانسمانهای نوین و روشهای بیولوژیک سوختگی باید در این بیمارستانها استفاده شود که متاسفانه تقریبا هیچکدام از آنها این شرایط را ندارند.»
شیوع سوختگی در پاییز و زمستان
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته در ادامه، ضمن اشاره به شیوع سوختگی در پاییز و زمستان گفت: «هر ایرانی باید اطلاع داشته باشد که اگر آتشسوزی اتفاق افتاد یا خودش سوخت باید چه اقدامی انجام دهد. همه مردم باید روش استفاده از کپسول اطفای حریق را بدانند، در منزل خود یک کپسول داشته باشند و بدانند با چه شمارهای تماس بگیرند. همچنین سیستمهای اعلام حریق باید در ساختمانها جدی گرفته شود.»
به گفته او، «ما حوادث بسیار تلخی داریم که ناشی از آگاه نبودن افراد است. اگر آنها آموزشدیده بودند قطعا آن اتفاق تلخ، تبدیل به حادثهای جزیی میشد.»
فاطمی در مورد مدارس نیز توصیه کرد: «مدارس به دانشآموزان، بهویژه معلمان باید آموزش دهند که اگر آتشسوزی اتفاق افتاد چه کاری باید انجام دهند. حادثه شینآباد اتفاقی بود که بر اثر ناآگاهی یک معلم اتفاق افتاد. اگر او میدانست که باید اول بچهها را از کلاس خارج کند و بعد بخاری آتش گرفته را، هیچکدام از این ۲۴ بچه نمیسوختند. خواهش میکنیم صداوسیما و رسانهها مداخله کنند و به مردم آموزش دهند. انجمن حمایت از بیماران سوختگی محتوای کافی آموزشی را دارد. این انجمن میتواند اطلاعات را در اختیار آنها قرار دهد.»
یکی از مسائل مرتبط با موضوع سوختگی که همواره مورد تاکید روانشناسان اجتماعی و پزشکان است، لزوم کمک و حمایت از افرادی است که پس از سوختگی، معالجه میشوند. پیش از این «مصطفی دهمردهای»، رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران در گفتوگو با «شهروند» نیاز اصلی کسانی را که پس از خودسوزی به زندگی برمیگردند، کمکهای اقتصادی و روانی دانسته بود: «این افراد معمولا از قشر ضعیف جامعه هستند و پس از ترخیص نیز جهت تأمین داروهای خود نیاز به کمک اقتصادی دارند که متاسفانه در شرایط کنونی هیچ نهاد یا موسسهای در این زمینه وجود ندارد و فرد آسیبدیده پس از ترخیص به حال خود رها میشود.»
به گزارش شهروند، مدتهاست که «سوختگی» و «خودسوزی» با سرنوشت بسیاری از خانوادههای ساکن در استانهای محروم گره خورده است؛ افرادی که از کمبود امکانات دچار سوختگی میشوند و از مشکلات روانی ناشی از فقر به خودسوزی پناه میبرند. اگرچه مطابق آمارهای رسمی که اداره کل پزشکی قانونی منتشر میکند، استانهای ایلام، لرستان، خوزستان و کهگیلویهوبویراحمد در صدر آمار خودسوزی قرار دارند اما براساس شنیدهها، بقیه استانهای محروم هم وضع چندان مناسبی در اینباره ندارند. این موضوع در تازهترین سخنان رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته هم آمده است: «میزان سوختگی در استانهای محروم به علت استاندارد نبودن محیط زندگی، فقر و اعتیاد، بیشتر از استانهای دیگر است.» «محمدجواد فاطمی» دیروز در اینباره گفت: «سوختگی بیماریای است که برای افرادی با تمکن مالی پایین اتفاق میافتد؛ دلیل آن هم این است که سوختگی با استاندارد بودن وسایل گرمایشی، پخت و پز و فیزیک محل زندگی سر و کار دارد. با این وجود، استانداردسازی از آموزش نیز اهمیت بیشتری دارد.»
فوت سالیانه ۳هزار نفر در کشور به علت سوختگی
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته همچنین درباره آمار سوختگی در ایران گفت: «طبق آمارهای اعلامشده، سالانه۱۸۰هزار نفر در کشور دچار سوختگی میشوند، از این تعداد ۳۰هزار نفر در بیمارستانهای سوختگی بستری میشوند و ۳هزار نفر نیز فوت میکنند. قرار است با کمک وزارت بهداشت، سیستم ثبت اطلاعات جامع بیماران سوختگی راهاندازی شود؛ در این صورت همه مراکز سوختگی با هم ارتباط پیدا میکنند و ما میتوانیم آمار درستی از پراکندگی سوختگی، تعداد تخت، نیازهای هر استان و عوامل مرگومیر جمعآوری کنیم.»
فاطمی پیشگیری را اصلی بسیار مهم در موضوع سوختگی دانست: «ما هرچقدر تخت سوختگی راهاندازی و بودجه صرف آن کنیم، تا زمانی که پیشگیری از سوختگی ایجاد نشود، این اقدامات نیز تاثیری نخواهد داشت.»
خلأ سیستم ثبت اطلاعات بیماران سوخته
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته یکی از مشکلات پیشگیری از ابتلا به سوختگی در کشور را نداشتن آمار درستی از تعداد موارد سوختگی دانست و گفت: «در تمام ایران آمار درستی از تعداد موارد سوختگی نداریم، علت آن هم نداشتن سیستم ثبت اطلاعات جامع بیماران سوختگی در کشور است. هیچ دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستانی نیز آمار خود را به صورت دقیق ثبت نمیکند. تمام آمارهایی که اعلام میشود نیز تخمینی و براساس اطلاعات جمعآوری شده از بیمارستانهای مختلف است.»
فاطمی استفاده از وسایل غیراستاندارد در محل زندگی را مهمترین عامل آتشسوزی دانست و در اینباره توضیح داد که «اگر در خانهای زندگی کنید که سیستم گرمایشی، پخت و پز و فیزیک آن استاندارد باشد، حتی اگر آموزشی نیز ندیده باشید، حادثه کمتر اتفاق میافتد. در استانهایی که فقر بیشتری وجود دارد مانند سیستانوبلوچستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، مناطقی از خوزستان، استانهای مرزی و مناطقی که اقلیتها در آنها زندگی میکنند، به دلیل محرومیت استان معمولا از وسایل پخت و پز غیراستاندارد مانند اجاقگازهای بدون ترموکوبل و چراغهای شعلهای استفاده میکنند.»
فاطمی درباره ارتباط وضعیت مالی و امکان سوختگی هم گفت: «هرکجا که از شعله استفاده شود، خطر آتشسوزی و سوختگی بیشتر است. در بیشتر نقاطی که افراد تمکن مالی چندانی ندارند از چراغهای خوراکپزی یا بخاریهای قطرهای و دارای کاربراتور استفاده میشود که اغلب این وسایل باعث آتشسوزی میشوند.»
آمار خودسوزیها نشان میدهد که این معضل در استانهای محروم شدیدتر است که فاطمی هم به این موضوع اشاره کرد: «مشکلات روانی ناشی از فقر مالی، یکی از شایعترین علل خودسوزی در این استانهاست. بیشتر موارد خودسوزی در استانهای سیستانوبلوچستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، چهارمحالوبختیاری، لرستان و مناطق مشابه اتفاق میافتد. این سوختگیها نیز بسیار فجیع است و درصد بالایی از بدن فرد را گرفتار میکند، چون اغلب با نفت یا بنزین است، در عین حال موارد مرگومیر هم در آنها خیلی بیشتر است.»
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته، اعتیاد را یکی دیگر از عوامل موثر در ایجاد آتشسوزی اعلام کرد: «اعتیاد ارتباط جدی با آتشسوزی و سوختگی دارد. درصد قابل توجهی از بیماران در بیمارستانهای سوختگی را افرادی تشکیل میدهند که به علت حالتهای قبل و بعد از مصرف، باعث ایجاد آتشسوزی میشوند. در استانهای مرزی بهخصوص کرمان و سیستانوبلوچستان، شیوع استفاده از مواد مخدر بیشتر است. در این استانها سوختگی معمولا با درصد بیشتری اتفاق میافتد.»
سهم استان سیستانوبلوچستان از درمان سوختگی
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته، تعداد بیمارستان سوختگی در استان سیستانوبلوچستان را یک مرکز اعلام کرد: «این مرکز در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان به شکل یک بخش سوختگی با تعداد اندکی تخت است و امکانات زیادی هم ندارد. هنوز سیستم نظارت و ارزیابی بخشهای سوختگی سراسر کشور بهطور دقیق راهاندازی نشده است.»
فاطمی ادامه داد: «ما در کشور بیمارستان سوختگی استاندارد نداریم. شاید بتوان بیمارستان امیرالمومنین شیراز که بهتازگی افتتاح شده است را به استانداردها نزدیک دانست. تمام بیمارستانهای سوختگی سراسر کشور نیاز به استانداردسازی دارند. تشکیل تیمهای درمانی مناسب سوختگی و همینطور تهیه و استفاده از پانسمانهای نوین و روشهای بیولوژیک سوختگی باید در این بیمارستانها استفاده شود که متاسفانه تقریبا هیچکدام از آنها این شرایط را ندارند.»
شیوع سوختگی در پاییز و زمستان
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوخته در ادامه، ضمن اشاره به شیوع سوختگی در پاییز و زمستان گفت: «هر ایرانی باید اطلاع داشته باشد که اگر آتشسوزی اتفاق افتاد یا خودش سوخت باید چه اقدامی انجام دهد. همه مردم باید روش استفاده از کپسول اطفای حریق را بدانند، در منزل خود یک کپسول داشته باشند و بدانند با چه شمارهای تماس بگیرند. همچنین سیستمهای اعلام حریق باید در ساختمانها جدی گرفته شود.»
به گفته او، «ما حوادث بسیار تلخی داریم که ناشی از آگاه نبودن افراد است. اگر آنها آموزشدیده بودند قطعا آن اتفاق تلخ، تبدیل به حادثهای جزیی میشد.»
فاطمی در مورد مدارس نیز توصیه کرد: «مدارس به دانشآموزان، بهویژه معلمان باید آموزش دهند که اگر آتشسوزی اتفاق افتاد چه کاری باید انجام دهند. حادثه شینآباد اتفاقی بود که بر اثر ناآگاهی یک معلم اتفاق افتاد. اگر او میدانست که باید اول بچهها را از کلاس خارج کند و بعد بخاری آتش گرفته را، هیچکدام از این ۲۴ بچه نمیسوختند. خواهش میکنیم صداوسیما و رسانهها مداخله کنند و به مردم آموزش دهند. انجمن حمایت از بیماران سوختگی محتوای کافی آموزشی را دارد. این انجمن میتواند اطلاعات را در اختیار آنها قرار دهد.»
یکی از مسائل مرتبط با موضوع سوختگی که همواره مورد تاکید روانشناسان اجتماعی و پزشکان است، لزوم کمک و حمایت از افرادی است که پس از سوختگی، معالجه میشوند. پیش از این «مصطفی دهمردهای»، رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران در گفتوگو با «شهروند» نیاز اصلی کسانی را که پس از خودسوزی به زندگی برمیگردند، کمکهای اقتصادی و روانی دانسته بود: «این افراد معمولا از قشر ضعیف جامعه هستند و پس از ترخیص نیز جهت تأمین داروهای خود نیاز به کمک اقتصادی دارند که متاسفانه در شرایط کنونی هیچ نهاد یا موسسهای در این زمینه وجود ندارد و فرد آسیبدیده پس از ترخیص به حال خود رها میشود.»
۰