«ایتالیا ایتالیا» عاشقانه‌ای‌ موزیکال

مهم‌ترین چیزی که سینمای ایران از آن رنج می‌برد، نبودن فیلم‌های متنوع در ژانرهای متفاوت است.فیلم‌های ایرانی همگی در ژانر معجولی به نام اجتماعی جای می‌گیرند. فارغ از اینکه در سینما ژانری به نام اجتماعی وجود ندارد فیلم‌های ایرانی یا ملودرامند یا به اصطلاح کمدی.

گرچه که این دو ژانر یکی از محبوب‌ترین ژانرها در سراسر دنیاست اما این دلیل موجهی نیست که مخاطبان ایرانی از ژانرهای فانتزی، عاشقانه، وحشت، تراژدی و... محروم باشند. مهم‌ترین ویژگی جشنواره ملی فجر در سالی که گذشت، وجود چند فیلم متفاوت بود؛ فیلم‌هایی که تلاش کرده‌اند تا فضاهای تازه را تجربه کنند؛ فیلم‌هایی نظیر «نگار»، «خفه‌گی»، «ایتالیا ایتالیا» و...

در سال‌های اخیر همیشه فیلم اولی‌ها با فیلم‌های‌شان هم مخاطبان و هم کارشناسان را ذوق‌زده کرده‌اند. از «برف روی کاج‌ها» گرفته تا «چند متر مکعب عشق» و «ابد و یک روز».

حالا کاوه صباغ‌زاده نیز با فیلم اولش نوید یک فیلمساز خلاق و خوش ذوق دیگر را به سینمای ایران می‌دهد.«ایتالیا ایتالیا» که بخشی از آن برگرفته از داستان کوتاه «جامپا لاهیری» نویسنده شهیر هندی است؛ از نظر ساخت نیز فضایی شبیه به عاشقانه‌های مدرن سینمای هند دارد.

جسارت صباغ‌زاده در نوع روایت و استفاده بجا از موسیقی عاشقانه‌ای متفاوت را پیش چشم مخاطب ایرانی می‌گذارد. البته این‌که فضای سرخوشانه نیمه اول به یک باره و با اتفاقی که توسط برخی مخاطبان به عنوان یک بحران درک نمی‌شود، به تلخی می‌گراید، فیلم را به دو نیمه متفاوت تقسیم کرده که شاید برای مخاطب ایرانی که کمتر فیلم‌هایی از این دست دیده چندان خوشایند نباشد.

اینكه عشقی شاداب، پر از رنگ و موسیقی به یک‌باره با اتفاقی به ظاهر ساده و قابل جبران به سردی و دوری می‌انجامد و کم کم رنگ و موسیقی را از فیلم می‌گیرد و در پایان با جسارت شخصیت اصلی تلخی به غایت می‌رسد تا با این به غایت رسیدن اندوه رنگ ببازد و رنگ و موسیقی بازگردد، روند متداول فیلم‌های با این ساختار است و نمونه‌اش آن‌قدر در سینمای هند زیاد است که قابل شمارش نیست.

اتفاقی که در «ایتالیا ایتالیا» رخ می‌دهد چیزی است که برای کسانی که فیلم‌های این نوع سینما دنبال می‌کنند، مضموني آشناست.

رعایت درست و دقیق المان‌های سینمای آسیای شرقی، اقتباس از داستان تکان‌دهنده و جذاب لاهیری، بازی درخشان سارا بهرامی به ویژه در سکانس آخر و حضور موفق حامدکمیلی؛ موسیقی جان‌دار، استفاده از تخیل و جذابیت‌های عشق یک انسان به زبان و فرهنگ ایتالیا و البته نقدپذیری کارگردان پس از جشنواره و تدوین مجدد فیلم، «ایتالیا ایتالیا» را به تجربه مطلوبي در سینمای عاشقانه ما مبدل می‌کند.

منبع: روزنامه قانون