مجری شوخی کرد، کارگردان به دل گرفت

جشن آغاز سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر تقریبا منظم و مرتب برگزار شد و به نظر می‌رسید هر چیز به قاعده سر جایش است. حتی درآوردن اشک حاضران همان‌قدر موفق عمل کرد که در خنداندنشان. سه بزرگداشت برای اکبر عبدی، منوچهر اسماعیلی و محمدعلی نجفی در کنار یادبود علی معلم و اهدای سیمرغ بلورین بهترین آنونس، عکس و پوستر بار اصلی مراسم را بر دوش کشیدند.

در این بین شوخی‌های مجری مراسم با فیلم‌های حاضر در جشنواره که هنگام پخش آنونس معرفی زیاد تشویق نشدند، بازیگرانی که به دلیل حضور در اکران فیلم‌هایشان مجبور به ترک سالن در میانه مراسم شدند و صحبت‌های اکبر عبدی بخش دیگر را به عهده داشتند تا افتتاحیه آن‌قدر‌ها هم رسمی نباشد.

در این بین حتی به بیدارکردن حس وطن‌دوستی حاضران هم فکر شده بود و با پخش کلیپ خاطره‌انگیز‌ای ایران که محصول چند سال قبل خانه سینما است، مراسم رنگ دیگری به خودش گرفت. شگفتی‌های افتتاحیه، اما به همین‌ها ختم نشد و دو زن به‌عنوان نوازندگان پیانو و ویولن روی صحنه رفتند تا بار موسیقی جشن بیشتر هم شود. گزارشی که در زیر می‌خوانید مجموعه‌ای از تمام این برنامه‌هاست که خواندنش خالی از لطف نیست.

جوایز
در اوایل مراسم داوران بخش مسابقه مواد تبلیغاتی سینمای ایران شامل ابراهیم حقیقی، طا‌ها ذاکر، سیف‌الله صمدیان، سپیده عبدالوهاب و میثم مولایی جوایز این بخش را اهدا کردند. در این بخش اعلام شد که دیپلم افتخار بهترین طراحی لوگو به محمد روح‌الامینی برای رگ خواب و خفه‌گی؛ سیمرغ بلورین بهترین آنونس به مسعود رفیع‌زاده برای فیلم خفه‌گی؛ سیمرغ بلورین بهترین عکس به جواد جلالی برای فیلم پریناز و سیمرغ بلورین بهترین پوستر نیز به بابک یادگاریان برای فیلم هجوم اهدا می‌شود.

خط قرمز
مجری مراسم احسان کرمی که سعی داشت اجرای استانداردی در این مراسم داشته باشد و می‌کوشید بهانه‌ای دست منتقدان حرفه‌ای دلواپس ندهد، اما با شوخی‌هایش تذکر گرفت و این از عجایب افتتاحیه امسال بود. کرمی که در آغازین لحظات مراسم افتتاحیه از طرف سینمای ایران به بازماندگان سانحه سانچی تسلیت گفت و با زلزله‌زدگان کرمانشاه همدردی کرد و از هنرمندان درخواست کرد مبلغی را جمع کنند تا زلزله‌زدگانی که در کرمانشاه کانکس ندارند، ساماندهی شوند، وقتی در ادامه با فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا شوخی کرد و گفت: امسال به وقت شام و به وقت ناهار داریم و فقط وعده صبحانه که وعده مهمی است، با بی‌توجهی مواجه شده.

بعد از چند دقیقه در حالی که به نظر می‌رسید شوخی او با فیلم حاتمی‌کیا باعث تذکر شده، بدیهی‌ترین نکته ممکن در چنین مراسمی را به حضار یادآوری کرد و گفت: در این مراسم ممکن است با نام برخی فیلم‌ها شوخی شود و منظور من از نام بردن از این فیلم فقط یک شوخی بود و دوستان به دل نگیرند؛ چون هیچ نیت بدی پشت آن نبود. این قضیه از همین ابتدا جو مراسم و به کل جو جشنواره را عجیب جلوه می‌دهد. درواقع به نظر می‌رسد به خطوط قرمز نه چندان کم‌شمار سینمای ایران خط قرمزی به نام ابراهیم حاتمی‌کیا هم افزوده شده است که شوخی با او جرم تلقی می‌شود!

حواشی
مراسم افتتاحیه اتفاقات بامزه و با معنا کم نداشت. در میانه کلیپ قدردانی از منوچهر اسماعیلی، تصاویری از فیلم قیصر و مادر که اسماعیلی دوبله نقش‌های آن‌ها را برعهده داشت، در سالن پخش شد و حضار با دیدن این تصاویر بشدت اسماعیلی را تشویق کردند. منوچهر اسماعیلی نیز با حضور روی صحنه گفت: در همه فیلم‌هایی که دوبله کرده بودم، به شما سلام کردم و امشب شما جواب دادید!

پخش کلیپ خاطره‌انگیز‌ای ایران با همخوانی بازیگران زن سینمای ایران ازجمله رویا تیموریان، رویا نونهالی، پانته‌آ بهرام و هنگامه قاضیانی از دیگر موارد جذاب افتتاحیه بود که وقتی در کنار برخورد تلویزیون با روی صحنه آمدن دو بانوی نوازنده قیاس شود، مبین نوعی دوگانگی آشکار است. در توضیح بیشتر باید گفت که روی صحنه رفتن دو بانوی نوازنده پیانو و ویولن باعث شد پخش مستقیم مراسم از تلویزیون قطع شده و کلیپ فیلم «دوئل» پخش شود. بعد از بازگشت به مراسم هم تصویر تلویزیون روی خواننده مرد و حضار باقی ماند و نوازنده‌ها را نشان نداد! ظاهرا مخالفت با نوازندگان زن در کنسرت‌ها فقط منحصر به یک‌سری از شهرستان‌ها نمی‌شود و رسانه ملی هم با این قضیه مشکل دارد.
نکته دیگر جشنواره ترک زودهنگام مراسم توسط سینماگرانی، چون بهرام رادان، روح‌الله حجازی، پژمان بازغی و مصطفی کیایی در میانه مراسم بود که برای حضور در اکران مردمی فیلم‌های‌شان افتتاحیه را ترک کردند و احسان کرمی نیز از این بی‌برنامگی انتقاد کرد!

این فیلم‌های درپیت!
بعد از پخش کلیپی که در آن اکبر عبدی و همسرش درباره زندگی مشترک با هم شوخی می‌کردند و چند نوبت باعث خنده حضار شد، رسول صدرعاملی، مسعود ده‌نمکی، بهرام بدخشانی، احمدرضا معتمدی و محمدرضا فروتن برای تقدیر از او به روی صحنه آمدند. رسول صدرعاملی گفت: اکبر عبدی یک پدیده است و او بود که نشان داد که می‌توان هم بازیگر بود و هم مولف! او هیچ‌وقت ادا درنیاورد و نقش‌ها را طوری ایفا کرد که به ما قبولاند و خودش را به ما تحمیل کرد. احمدرضا معتمدی نیز گفت: استاد عبدی پرظرفیت‌ترین و پرظرافت‌ترین نقاش سینمای ایران است! او یک نابغه‌گر در تصویرگری و میمک است.

نکته بامزه‌تر، اما سخنان عبدی بود. او بعد از تشکر از همسر و مادرش از مردم قدردانی کرد که «فیلم مزخرف بازی کردم و هیچی نگفتند و تنها دیدند! من از مردم واقعا تشکر می‌کنم که این روز‌ها خرج ما سینمایی‌ها را می‌دهند و می‌روند فیلم‌های درپیت سینمای ایران را می‌بینند و خرج ما در می‌آید. ان‌شاءالله که همه وضع مالی‌شان خوب باشد، گل و گردن همه خانم‌ها پر از طلا و حساب همه مرد‌ها پر از پول باشد.»