کاش این خانه، خانه باشد

تئاتر، صاحبخانه شد. نه این‌که تاکنون خانه تئاتر وجود نداشت. اما دیروز بعد از ١٠ سال، خانه تئاتر از آن ساختمان نمور قدیمی در پاساژی که بیشتر تولیدی پوشاک محسوب می‌شود، به محل درخور و آبرومندی نقل مکان کرد.

این را باید به فال نیک گرفت، با آمدن شهرام کرمی در سمت مدیرکل جدید مرکز هنر‌های نمایشی و نقل مکان خانه تئاتر به ساختمان جدید می‌شود امیدوار بود که اتفاق جدیدی در تئاتر رقم بخورد، اما این اتفاق به همت مدیران تئاتری بستگی دارد؛ این‌که فقط به ظواهر ماجرا بسنده نکنند و کمی عمیق‌تر به مشکلات صنفی قشر تئاتری رسیدگی کنند.

از آن سال‌ها که گونه جدیدی از تئاتر با عنوان تئاتر خصوصی باب شده و با ظهور سالن‌های متعددی که به صورت خصوصی اداره می‌شوند، در بسیاری از موارد اتفاقات مثبتی در عرصه نمایشی رخ داده است. اما این همه ماجرا نیست، حضور سالن‌های خصوصی باعث کمرنگ‌شدن اختیارات مدیران تئاتری شده، تهیه‌کنندگان بی‌اسم‌ورسمی به واسطه توان مالی پا به این عرصه گذاشته‌اند و نام‌های بی‌نامی که اکنون خود را تئاتری می‌دانند، در مواردی نه‌تن‌ها به تئاتر کمکی نکردند، بلکه به عوامل و بدنه تئاتر لطمه زدند.

تا این‌جا فاجعه از آن‌جا آغاز می‌شود که مدیران تئاتری هیچ راهکاری برای این شیوه جدید اتخاذ نکرده‌اند و در سال‌های گذشته، بدنه تئاتری جامعه از این اتفاقات لطمه خورده است. کارگردان‌ها و تهیه‌کنند‌گانی در سالن‌های خصوصی نمایش‌هایی را به روی صحنه می‌برند و هرکدام به بهانه‌ای دستمزد عوامل نمایش را پرداخت نمی‌کنند.

بسیاری از عوامل به خانه تئاتر شکایت می‌کنند و بسیاری دیگر ناامید از این‌که خانه تئاتر و مرکز هنر‌های نمایشی ماجرا را پیگیری نخواهد کرد، از شکایت صرف‌نظر می‌کنند. البته به نظر می‌رسد اصغر همت، مدیرعامل خانه تئاتر، این روز‌ها بیش از پیش پیگیر مشکلات تئاتری‌هاست و امید می‌رود با هماهنگی و همفکری مدیرعامل خانه تئاتر و مدیر مرکز هنر‌های نمایشی از ادامه این اتفاقات غیرتئاتری جلوگیری شود.

به‌هرحال باوجود این شرایط؛ ساختمان جدید خانه تئاتر در حضور وزیر ارشاد و هنرمندان و پیشکسوتانی، چون علی نصیریان، بهزاد فراهانی، ژاله علو، شمسی فضل‌الهی، محمدرضا خاکی، منیژه محامدی، هادی مرزبان، قطب‌الدین صادقی، هرمز هدایت، محسن حسینی، اسماعیل خلج و محمد سریر افتتاح شد. ایرج راد در ابتدای مراسم با اشاره به این‌که «سند این‌جا متعلق به خانه تئاتر است و به نام هیچ‌کسی نیست و متعلق به تئاتری‌های زحمتکش است»، گفت: این ساختمان را با هزینه ۳‌میلیارد و ۸۰۰‌میلیون تومانی ساختیم.

وزیر ارشاد نیز در ادامه گفت: این‌که خانه تئاتر صاحبخانه شده، خبر خوبی است. تئاتر هنری است که گفت‌وگو با آن آغاز می‌شود و انسان زمانی که یاد گرفت با دیگری هنرمندانه سخن بگوید، از هنر تئاتر استفاده کرد. تئاتر، هنر نقد است و انسان وقتی هنرمندانه نقد می‌کند، از زبان تئاتر بهره می‌برد.