عکاسی که برای نجات‌یافتگان بوکوحرام تا پای مرگ رفت
آتینگ پیش از شروع‌شدن بیماری‌اش ماه‌ها با افرادی که طی ۱۰ سال حملات گروه تروریستی «بوکوحرام» در شمال‌شرق نیجریه بی‌خانمان شده بودند، مصاحبه کرده بود تا داستان‌هایشان را مستندنگاری کند.
کد خبر :
۷۲۴۹۵
بازدید :
۷۹۸۵
فرادید | اوایل سال ۲۰۱۶ نِلی آتینگ با نشانه‌هایی از قبیل: سرفه‌های شدید، پا‌های متورم و غش‌کردن‌های مکرر از پزشکی به پزشک دیگر مراجعه می‌کرد. در آن ماه‌های دردناک که این عکاس خبری نا‌امیدانه در پی تشخیص بیماری مرموزش بود، در مصاحبه‌ای با خبرگزاری CNN گفت: «منتظر است مرگش فرا برسد.»
«یک دکتر سرفه‌های خشکم را درمان کرد و یکی دیگر گفت: تیفوئید (حصبه) دارم. ۶ ماه هیچ کس نتوانست تشخیص دهد مشکل من چیست. نا‌امید بودم و درد زیادی داشتم، برخی اوقات تسلیم می‌شدم و انتظار مرگ را می‌کشیدم.»
نلی آتینگ
آتینگ پیش از شروع‌شدن بیماری‌اش ماه‌ها با افرادی که طی ۱۰ سال حملات سبوعانه گروه تروریستی «بوکوحرام» در شمال‌شرق نیجریه بی‌خانمان شده بودند، مصاحبه کرده بود تا داستان‌هایشان را مستندنگاری کند.
آتینگ که در «آداماوا»، یکی از مناطقی که بدترین حملات بوکوحرام در آن اتفاق افتاده بود، زندگی می‌کرد، بعد‌ها فهمید زمانی که در اردوگاه آوارگان پِرسون با نجات‌یافتگان حملات بوکوحرام از فاصله نزدیک مصاحبه می‌کرده، سل گرفته است. این بیماری در آن زمان در اردوگاه شیوع داشت.
سل بیماری باکتریایی و مسری است که ریه‌ها، استخوان‌ها و برخی اواقات سیستم عصبی را گرفتار می‌کند.
آتینگ می‌گوید: «دکتری در لاگوس بیماری من را تشخیص داد و گفت: مورد من بسیار حیاتی است. او به من دارو داد و گفت: باید برای ۳ هفته قرنطینه باشم.»
فالاماتو ۳۵ ساله به همراه پسرش. او دختر ۱۲ ساله‌اش، ایناکارو، رو به یک سرباز پیاده‌نظام بوکوحرام تسلیم کرد تا با او ازدواج کند. «شورشیان شهر محل تولدم «باما» در ایالت «بورنو» را محاصره کرده بودند. من با احساس پشیمانی زندگی می‌کنم، برای دختر دعا می‌کنم که جایش امن باشد و من را ببخشد.» - ۲۰۱۸
آتینگ اکنون ۳۰ ساله است و از سال ۲۰۱۴ که به طرح صلح آداماوا API پیوسته است، مشغول نقل داستان نجات‌یافتگان بوکوحرام بوده است. این طرح توسط دانشگاه نیجریه در سال ۲۰۱۲ راه اندازی شده و یک طرح عام‌المنفعه است که از افراد جوانی که در خطر به‌خدمت گرفته‌شدن توسط بوکوحرام هستند، حمایت می‌کند و به آن‌ها آموزش می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
فرزندان تجاوز؛ قربانیان پنهان نسل‌کشی
سرگذشت دختر جوان اسیر در دست بوکوحرام
شبکه‌های مواد مخدر و برده‌های جنسی در آفریقا
تصاویر/ آن‌ها که بوکوحرام در ذهنشان حک شده
یکسال بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه نیجریه، آتینگ به گروه API پیوست. «زمانی به این گروه پیوستم که خطر بوکوحرام بسیار جدی شده بود. این گروه تلاش می‌کرد در منطقه صلح ایجاد کند.»
آتینگ می‌افزاید: «آن‌ها از فوتبال برای انتقال پیام صلح و عشق به جوانان شمال‌شرق‌نشین استفاده می‌کردند. هدف این بود که به کمک ورزش آن‌ها را از تروریسم دور نگه دارند.»
آوارگان در اردوگاهی در یولا منتظر ثبت‌نام هستند- ۲۰۱۵
در زمان شدت‌گرفتن بحران بوکوحرام، آتینگ و گروهش جزو نخستین پاسخ‌دهندگان به آوارگانی بودند که در یولا، پایتخت آداماوا، گردآمده بودند. در میان حملاتی که به آداماوا می‌شد، آتینگ از اردوگاه‌ها بازدید می‌کرد تا با استفاده از متن و تصویر داستان افرادی که زندگی‌شان تحت تأثیر این حملات قرار گرفته بود را ثبت کند.
اما مواجه با مادری که مجبور شده بود به کودکش آب کثیف و ذرت خام بدهد، چنان تأثیری بر آتینگ گذاشت که او تصمیم گرفت کاری بیشتر از ثبت عکس و نوشتن داستان انجام دهد.
زنی به همراه کودک آسیب‌دیده‌اش. این زن به همراه فرزندش از مرز عبور کرد و خود را به کامرون رساند، او تمام برای زنده‌ماندن به فرزندش آب کثیف و ذرت خام داده بود.
«این زن را که تازه از دست بوکوحرام در «موبی» گریخته بود و در یک کلیسا پنهان شده بود، ملاقات کردم. او یک کودک ۹ ماهه داشت که به‌شدت دچار تروما شده بود. او با کودکش از آداماوا به کامرون آمده بود تا امنیت پیدا کند.»
«فقط فکر‌کردن به این کودک و ترومایی که او تجربه کره بود، من را دچار وحشت کرد. می‌خواستم کار بیشتری برای آن‌ها انجام دهم از اینکه فقط عکسشان را بگیرم و منتشر کنم. می‌خواستم کاری کنم که وضعیت آن‌ها تغییر کند.»
برطبق گزارش آژانس پناهندگان سازمان ملل، بوکوحرام باعث آوارگی به ترتیب بیش از ۵۰۰۰۰۰ و ۲۰۰۰۰۰۰ نفر در کشور‌های همسایه نیجریه یعنی چاد، نیجر و کامرون (۵۰۰۰۰۰) و خودِ نیجریه (۲۰۰۰۰۰۰) شده است.
کودکان آواره در اردوگاه یولا-۲۰۱۴.
آتینگ شروع کرد به جمع‌آوری پول از طریق رسانه‌های اجتماعی برای کمک به نجات‌یافتگان بوکوحرام. او با جمع‌آوری پول از غریبه‌ها و دوستان از طریق رسانه‌های اجتماعی می‌توانست برای قربانیان غذا، سرپناه و برخی اوقات شغل تهیه کند.
او اکنون شهریه کودکان یتیم‌شده توسط شورشیان بوکوحرام را پرداخت می‌کند و دیگر شمار افرادی که تاکنون به مدرسه فرستاده از دستش خارج شده است.
دو خواهر در اردوگاه آورگان در منطقه جنگ‌زده شمال‌شرق نیجریه.
به گزارش فرادید به نقل از سی‌ان‌ان ، آتینگ می‌گوید: «برخی اوقات هزینه‌ها را با کمک‌های مردمی تأمین می‌کنم و برخی اوقات از جیب خودم پرداخت می‌کنم.»
برطبق گزارش‌های یونیسف، نیجریه ۱۰.۵ میلیون کودک از تحصیل جامانده دارد که بزرگترین آمار در جهان است. بعضی از آن‌ها به دلیل حملات شورشیان قادر به ادامه تحصیل نیستند و آتینگ امیدوار است اقدامات کوچک او تغییراتی در این آمار ایجاد کند.
آتینگ می‌گوید: «به کودکانی فکر می‌کنم که بوکوحرام آینده‌شان را دزدیده است و نگران می‌شوم، ما واقعاً برای این مسئله چه کاری داریم انجام می‌دهیم؟»
هادیزا، ۲۰ ساله، می‌گوید: «وقتی بوکوحرام به «بانکی» حمله کرد، شوهرم می‌خواست فرار کند. بوکوحرام او را دستگیر کرد و مجبورش کرد به این گروه بپیوندد. او بعداً تلاش کرد از گروه فرار کند؛ اما دستگیرش کردند و او را کشتند. من با مرد دیگری آشنا شدم و اکنون با هم یک دختر ۸ ماهه داریم.» - ۲۰۱۸
آتینگ اکنون روی کتاب جدید کاری می‌کند که درباره اولین واکنش‌ها در هنگام بروز بحران‌های بشری است.
او می‌گوید، سال‌ها زندگی و صحبت کردن با نجات‌یافتگان به او کمک کرده تا پاسخ‌هایی که به حملات بوکوحرام در ایالت آداماوا داده شد را راستی‌آزمایی کند.
سیسیلیا آنرارا، ۳۸ ساله، در سن ۱۸ سالگی ازدواج کرد و ۲۰ سال آزار و اذیت را در این زندگی تحمل کرد. او بالأخره توانست از شوهر خود جدا شود و اکنون خودش کسب‌و‌کار کشاورزی راه انداخته و زندگی خانواده جدیدش را از این طریق تأمین می‌کند- ۲۰۱۸
«می‌دانید دولت نخستین نهادی نبود که به این بحران در یولا واکنش نشان داد. خانه‌های مذهبی و جامعه مدنی بود که گرد‌هم جمع شد تا به نجات‌یافتگان کمک کند. فکر می‌کنم مهم است که داستان‌های این افراد گفته شود.»
۰
