دومین بیمار مبتلا به اچ‌آی‌وی درمان شد

اَدام کاستیلخو: می‌خواهم پیام‌آور امید باشم

پزشکان می‌گویند شخصی که به ویروس آچ آی وی مبتلا بوده، کاملا معالجه شده است. این فرد که در لندن زندگی می‌کند دومین فرد مبتلا به ویروس اچ آی وی، در جهان است که به طور کامل معالجه شده است.

اَدام کاستیلخو، که به ویروس آچ‌ای وی مبتلا بود ۳۰ ماه قبل استفاده از دارو‌های ضد رترو ویروسی را متوقف کرد، ولی پس از گذشت ۳۰ ماه هنوز نشانه‌ای از وجود عفونت اچ آی وی در بدن او دیده نمی‌شود.

دارو‌های ضد رترو ویروسی دارو‌هایی هستند که از آن‌ها بیشتر برای درمان عفونت ویروس نقص ایمنی اکتسابی استفاده می‌شود.

به گزارش نشریه طبی لانست، استفاده ازدارو‌هایی که درمان کننده عفونت اچ آی وی هستند، در مداوای اَدام کاستیلخو، موثر واقع نشده بود، ولی مداوا از طریق سلول‌های بنیادی که برای معالجه بیماری سرطانش بود سبب از بین رفتن ویروس اچ آی وی شد.

اهدا کنندگان این سلول‌های بنیادی دارای ژن غیر معمولی هستند که قادر بودند از آقای کاستیلخو، در برابر ویروس اچ آی وی، محافظت کنند.

در سال ۲۰۱۱، تیموتی براون که به "بیمار برلین" شهرت دارد اولین شخصی بود که سه سال و نیم پس از مداوایی مشابه، نشانه‌ای از عفونت آچ آی وی، در او دیده نشد.

به نظر می‌رسد پیوند‌های سلول بنیادی از طریق تعویض سلول‌های ایمنی بیمار با سلول‌های اهدا کننده که در مقابل عفونت اچ آی وی، مقاوم است، مانع تکثیر ویروس در بدن بیمار می‌شود.

آَدم کاستیلخو که اکنون ۴۰ ساله است، و عنوان "بیمار لندنی" را دارد، پس از آنکه پزشکان معالجش اظهار داشتند که هیچ ویروس فعال اچ آی وی، در خون، منی یا نسوجش مشاهده نمی‌شود، تصمیم گرفت هویت خود را آشکار کند.

از زمانی که پزشکان معالج او برای اولین بار اعلام کردند که دیگر آلوده به ویروس نیست اکنون یک سال می‌گذرد و هنوز هم نشانه‌ای از این ویروس در بدنش مشاهده نمی‌شود.

پرفسور راویندارا کومار گوپتا، از دانشگاه کمبریج به بی بی سی گفت: "به طور تقریبا یقین می‌توان گفت که این نشانه مداوای عفونت اچ آی وی، است. "

او افزود از هنگامی که بدون استفاده از دارو‌های ضد رتروویروس، بیماری شخص مبتلا به ویروس اچ آی وی، فروکش کرده، دو سال و نیم می‌گذرد.

"یافته‌های ما نشان می‌دهد که استفاده از پیوند سلول بنیادی به عنوان وسیله‌ای برای مداوای عفونت اچ آی وی، را که اولین بار بر روی "بیمار برلین" صورت گرفت، می‌توان تکرار کرد. ".

ولی میلیون‌ها نفری را که در سراسر جهان به ویروس اچ آی وی مبتلا هستند نمی‌توان با استفاده از این روش معالجه کرد.

درمان تهاجمی در اصل برای معالجه بیماران مبتلا به سرطان بود نه برای مداوای ابتلای آنان به ویروس اچ آی وی؛ و در حال حاضر هنوز دارو‌های ضد این ویروس بسیار موثر هستند و با استفاده از آن اشخاص مبتلا به ویروس اچ آی وی، می‌توانند سال‌ها در سلامت زندگی کنند.

پرفسور گوپتا می‌گوید: "باید توجه داشت که این نوع درمان، خطر بسیار زیادی دارد و برای بیماران مبتلا به ویروس اچ آی وی، که با داشتن بیماری خونی بدخیمی که زندگی شان را تهدید می‌کند، تنها به عنوان آخرین حربه برای معالجه به کار می‌رود.

"از این رو، این طور نیست که بتوان برای معالجه تمام بیماران مبتلا به اچ آی وی، که در حال حاضر با نتیجه مثبت از دارو‌های ضد رتروویرس، استفاده می‌کنند، از این متد جدید استفاده کرد. ".

ولی به هر حال با این روش تازه شاید بتوان امیدوار بود که در آینده دستیابی به نحوه جدید معالجه از طریق ژن درمانی امکان پذیر خواهد بود.

این روش درمان چگونه کار می‌کند؟
در سراسر جهان سی سی آر پنج، (پروتئینی که سطح گلبول‌های سفید را می‌پوشاند) متداول‌ترین گیرنده ویروس اچ آی وی یک، یعنی نوعی از ویروسی است که به داخل سلول‌ها نفوذ می‌کند.

ولی عده بسیار کمی از مردمی که در برابر ویروس اچ آی وی مقاومند، دارای دو گیرنده خاموش و غیرفعال سی سی آر پنج هستند؛ و این به این معنی است که ویروس نمی‌تواند آنطور که به طور عادی سلول‌های بدن را آلوده می‌کند، در سلول‌های این اشخاص نفوذ کند.

پژوهشگران می‌گویند ممکن است با استفاده از ژن درمانی، بتوان به گیرنده‌های سی سی آر پنج، در افراد مبتلا به عفونت اچ آی وی، حمله کرد؛ و این همان گیرنده‌ای است که هی جیانکو، دانشمند چینی که اکنون زندانی است هنگام خلق اولین نوزادان با ژن دستکاری شده، روی آن کار می‌کرد.

آیا این یک معالجه دائمی است؟
آزمایش‌ها نشان می‌داد که سلول‌های ایمنی افراد اهدا کننده، جای ۹۹ درصد سلول‌های ایمنی آقای کاستیلخو، را گرفته است.

ولی در بدن او مانند آقای براون، هنوز بقایای ویروس اچ آی وی وجود دارد؛ و غیر ممکن است بتوان با قاطعیت کامل گفت که این ویروس هرگز باز نخواهد گشت.

آقای کاستیلخو به روزنامه نیویورک تایمز گفته موقعیت او کاملا استثنایی است و می‌گوید: "می خواهم پیام‌آور امید باشم. نمی‌خواهم مردم فکر کنند که من را (برای این آزمایش) انتخاب کرده بودند. نه این کاملا تصادفی بود. هنگامی که این اتفاق افتاد من در مکان درست و شاید زمان درست قرار داشتم"

پرفسور شارون لوین، از دانشگاه ملبورن استرالیا می‌گوید: "با توجه به نمونه برداری‌های متعدد از سلول‌ها در اینجا، و عدم مشاهده یک ویروس سالم و بی عیب، آیا می‌توان گفت: "بیمار لندنی" مبتلا به اچ آی وی، واقعا معالجه شده است؟

"داده‌های اضافی در گزارش‌هایی که با تحت نظر داشتن این بیمار تهیه شده، مطمئنا امیدوارکننده است، ولی در نهایت تنها زمان به ما پاسخ خواهد داد. "