گرمایش زمین، رو به شتاب است
تغییرات موج گرما طبق یافته‌های این بررسی نه تنها رو به افزایش است، بلکه به علت بحران‌های تغییرات اقلیمی انسان‌ساخته، شتاب گرفته است.
کد خبر :
۸۲۱۵۴
بازدید :
۵۱۷۴
طبق نخستین بررسی جهانی جامعی که در مورد دوره‌های طولانی گرمای شدید انجام گرفته است، بسامد و مدت موج‌های گرما در سراسر جهان رو به افزایش است. در این بررسی موارد رخداد گرمای شدید در گستره‌های منطقه‌ای را از دهه ۱۹۵۰۰ به بعد تجزیه و تحلیل کرده‌اند و دریافته‌اند که موج‌های گرما در هیچ جای کره زمین کاهش چشم‌گیری نداشته است.
تغییرات موج گرما طبق یافته‌های این بررسی نه تنها رو به افزایش است، بلکه به علت بحران‌های تغییرات اقلیمی انسان‌ساخته، شتاب گرفته است.
دکتر سارا پرکینز کرک‌پاتریک از مرکز تخصصی «برترین‌ها برای غایت‌های اقلیمی ای. آر. سی» (ARC Centre of Excellence for Climate Extremes) و نویسنده اصلی این بررسی، می‌گوید: «در ۷۰ سال گذشته نه تنها شاهد موج‌گرمای بیش‌تر و طولانی‌تر در جهان بوده‌ایم، بلکه روند رخ دادن آن‌ها نیز شتاب چشم‌گیری گرفته است.
موج‌های گرما دارای اثرات منفی بسیاری هستند که آسیب زدن به سلامت انسان و کشاورزی از آن جمله است و می‌تواند بسامد و شدت حریق‌های ناخواسته را افزایش دهد. در مناطقی که دچار اثرات منفی‌تر و شدیدتر بحران زیست‌محیطی هستند، رخداد گرمای شدید دارای وخیم‌ترین وضعیت است.
در این تحقیق که در مجله ارتباطات طبیعت منتشر شده است، معیار سنجش جدیدی (گرمای انباشتی) را هم مطرح کرده‌اند که میزان گرمای هر فصل و موج گرمای منفرد را بیان می‌کند و این شاخص هم در حال افزایش است. از یافته‌های مهم این بررسی، آن است که شدیدترین فصل‌های موج گرما طبق تعریف شدت انباشته، از سال ۲۰۰۰ به بعد رخ داده است.
دکتر سارا پرکینز کرک‌پاتریک می‌گوید: «شاخص گرمای انباشته نیز نشانگر شتاب مشابهی و افزایش میانگین۱ تا ۴.۵ سانتی‌گراد در هر دهه است، اما در برخی جا‌ها مثل خاورمیانه و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی این روند به ۱۰ سانتی‌گراد طی یک دهه رسید.
در استرالیا طی شدیدترین فصل موج گرما افزایش گرمای انباشتی ۸۰ درجه سانتی‌گراد (۱۷۶ درجه فارنهایت) را تجربه کردند. در وخیم‌ترین فصل آلاسکا نیز افزایش ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد (۳۰۲ درجه فارنهایت) به ثبت رسید. طبق این بررسی، شدت موج گرما تنها معیار سنجشی موج‌های گرما است که روند افزایشی شتابان نداشته است. شدت موج گرما به معنای دمای متوسط موج‌های گرما است.
به گفته محققان، چون روز‌های موج گرما و مدت آن‌ها در جهان بیش‌تر شده است، وقتی میانگین گرما را در موج‌های طولانی‌تر گرما اندازه‌گیری می‌کنند، هر گونه تغییر در شدت موج گرما به آسانی قابل آشکارسازی نیست. افزایش قابل آشکارسازی در میانگین شدت موج گرما فقط در استرالیای جنوبی و برخی مناطق آفریقا و آمریکای جنوبی رخ داده است.
این محققان کشف کردند که تغییرات طبیعی در گستره منطقه‌ای می‌تواند بر موج‌های گرما اثرات زیادی بگذارد و روند‌های موج گرما را به هم بزند. بنابراین، روند‌های منطقه‌ای دارای مدت کم‌تر از چند دهه، عموماً قابل اطمینان نیستند.
به همین دلیل، این محققان چگونگی تغییرات روند‌ها را طی بازه‌های چنددهه‌ای بین ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ بررسی کردند. تغییرات چشم‌گیر بود. در منطقه مدیترانه که اندازه‌گیری را در گستره‌های چنددهه‌ای انجام دادند، افزایش چشم‌گیری در موج‌های گرما مشاهده شد.
در منطقه مدیترانه از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ موج گرما دو روز در دهه افزایش داشت و وقتی محققان بازه زمانی را به ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۷ کاهش دادند، روند شتاب یافت و به ۶.۴ روز در دهه افزایش یافت. روند‌های موج گرما در مناطق مختلف، تفاوت داشت. تغییرات موج گرما در آمازون، شمال شرق برزیل، غرب آسیا و منطقه مدیترانه سریع است.
در استرالیای جنوبی و آسیای شمالی روند‌های موج گرما همچنان در حال تغییر است، اما آهنگ کندتری دارد. در مجموع، طبق یافته‌های این تحقیق، گرمای شدید بیش‌ترین آسیب را به کشور‌های آسیب‌پذیری وارد می‌کند که زیرساخت‌های آن‌ها مقاومت کم‌تری دارد.
طبق یافته‌های این تحقیق، برای مقابله با اثرات قرارگیری طولانی در معرض گرما که بر سلامت انسان و منابع انرژی اثرات منفی می‌گذارد، باید راهبرد‌هایی تدوین کرد و در مورد اثرات تفکیکی گرمای انباشتی باید تحقیقات بیش‌تری انجام داد.
دکتر پرکینز کرک‌پاتریک می‌گوید: «متخصصان محیط زیست از دیرباز پیش‌بینی می‌کرده‌اند که نشان واضح گرمایش زمین را می‌توان در تغییرات موج‌های گرما مشاهده کرد.» او می‌افزاید: «این رویداد‌ها به وضوح نشانگر آن است که اکنون گرمایش زمین همراه ما است و رو به شتاب است.»
تغییرات موج گرما طبق یافته‌های این بررسی نه تنها رو به افزایش است، بلکه به علت بحران‌های تغییرات اقلیمی انسان‌ساخته، شتاب گرفته است.
دکتر سارا پرکینز کرک‌پاتریک از مرکز تخصصی «برترین‌ها برای غایت‌های اقلیمی ای. آر. سی» (ARC Centre of Excellence for Climate Extremes) و نویسنده اصلی این بررسی، می‌گوید: «در ۷۰ سال گذشته نه تنها شاهد موج‌گرمای بیش‌تر و طولانی‌تر در جهان بوده‌ایم، بلکه روند رخ دادن آن‌ها نیز شتاب چشم‌گیری گرفته است.
موج‌های گرما دارای اثرات منفی بسیاری هستند که آسیب زدن به سلامت انسان و کشاورزی از آن جمله است و می‌تواند بسامد و شدت حریق‌های ناخواسته را افزایش دهد. در مناطقی که دچار اثرات منفی‌تر و شدیدتر بحران زیست‌محیطی هستند، رخداد گرمای شدید دارای وخیم‌ترین وضعیت است.
در این تحقیق که در مجله ارتباطات طبیعت منتشر شده است، معیار سنجش جدیدی (گرمای انباشتی) را هم مطرح کرده‌اند که میزان گرمای هر فصل و موج گرمای منفرد را بیان می‌کند و این شاخص هم در حال افزایش است. از یافته‌های مهم این بررسی، آن است که شدیدترین فصل‌های موج گرما طبق تعریف شدت انباشته، از سال ۲۰۰۰ به بعد رخ داده است.
دکتر سارا پرکینز کرک‌پاتریک می‌گوید: «شاخص گرمای انباشته نیز نشانگر شتاب مشابهی و افزایش میانگین۱ تا ۴.۵ سانتی‌گراد در هر دهه است، اما در برخی جا‌ها مثل خاورمیانه و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی این روند به ۱۰ سانتی‌گراد طی یک دهه رسید.
در استرالیا طی شدیدترین فصل موج گرما افزایش گرمای انباشتی ۸۰ درجه سانتی‌گراد (۱۷۶ درجه فارنهایت) را تجربه کردند. در وخیم‌ترین فصل آلاسکا نیز افزایش ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد (۳۰۲ درجه فارنهایت) به ثبت رسید. طبق این بررسی، شدت موج گرما تنها معیار سنجشی موج‌های گرما است که روند افزایشی شتابان نداشته است. شدت موج گرما به معنای دمای متوسط موج‌های گرما است.
به گفته محققان، چون روز‌های موج گرما و مدت آن‌ها در جهان بیش‌تر شده است، وقتی میانگین گرما را در موج‌های طولانی‌تر گرما اندازه‌گیری می‌کنند، هر گونه تغییر در شدت موج گرما به آسانی قابل آشکارسازی نیست. افزایش قابل آشکارسازی در میانگین شدت موج گرما فقط در استرالیای جنوبی و برخی مناطق آفریقا و آمریکای جنوبی رخ داده است.
این محققان کشف کردند که تغییرات طبیعی در گستره منطقه‌ای می‌تواند بر موج‌های گرما اثرات زیادی بگذارد و روند‌های موج گرما را به هم بزند. بنابراین، روند‌های منطقه‌ای دارای مدت کم‌تر از چند دهه، عموماً قابل اطمینان نیستند.
به همین دلیل، این محققان چگونگی تغییرات روند‌ها را طی بازه‌های چنددهه‌ای بین ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ بررسی کردند. تغییرات چشم‌گیر بود. در منطقه مدیترانه که اندازه‌گیری را در گستره‌های چنددهه‌ای انجام دادند، افزایش چشم‌گیری در موج‌های گرما مشاهده شد.
در منطقه مدیترانه از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ موج گرما دو روز در دهه افزایش داشت و وقتی محققان بازه زمانی را به ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۷ کاهش دادند، روند شتاب یافت و به ۶.۴ روز در دهه افزایش یافت. روند‌های موج گرما در مناطق مختلف، تفاوت داشت. تغییرات موج گرما در آمازون، شمال شرق برزیل، غرب آسیا و منطقه مدیترانه سریع است.
در استرالیای جنوبی و آسیای شمالی روند‌های موج گرما همچنان در حال تغییر است، اما آهنگ کندتری دارد. در مجموع، طبق یافته‌های این تحقیق، گرمای شدید بیش‌ترین آسیب را به کشور‌های آسیب‌پذیری وارد می‌کند که زیرساخت‌های آن‌ها مقاومت کم‌تری دارد.
طبق یافته‌های این تحقیق، برای مقابله با اثرات قرارگیری طولانی در معرض گرما که بر سلامت انسان و منابع انرژی اثرات منفی می‌گذارد، باید راهبرد‌هایی تدوین کرد و در مورد اثرات تفکیکی گرمای انباشتی باید تحقیقات بیش‌تری انجام داد.
دکتر پرکینز کرک‌پاتریک می‌گوید: «متخصصان محیط زیست از دیرباز پیش‌بینی می‌کرده‌اند که نشان واضح گرمایش زمین را می‌توان در تغییرات موج‌های گرما مشاهده کرد.» او می‌افزاید: «این رویداد‌ها به وضوح نشانگر آن است که اکنون گرمایش زمین همراه ما است و رو به شتاب است.»
منبع: ایندیپندنت
۰
