زنی که 1500 سال پیش «سر تا پا در زنجیر» دفن شد

چند سال قبل در یک گورستان باستانی در بیتالمقدس بقایای شخصی کشف شد که از سر تا پا در زنجیر بسته شده بود؛ حالا تحقیقات تازه نشان داده است که او یک زن بوده است؛ زنی که احتمالا راهبه بوده و عمر خود را در ریاضتهای سخت و طاقتفرسای مسیحی سپری کرده است.
فرادید| بررسیهای علمی تازه نشان میدهد که بقایای فردی که تصور میشد یک راهب ریاضتکش مرد بوده باشد، در واقع متعلق به زنی است که با بستن زنجیرهای آهنین به بدن خودش ریاضت میکشید. این کشف مهم که در مجله گزارشهای علوم باستانشناسی منتشر شده، باعث شده تا نقش زنان در ریاضتهای مذهبی قرن پنجم میلادی مورد بازنگری قرار گیرد.
به گزارش فرادید؛ در سالهای اخیر باستانشناسان بقایای یک صومعه بیزانسی را در بیتالمقدس کشف کردند که بین سالهای ۳۵۰ تا ۶۵۰ میلادی فعالیت داشته است. در میان تدفینهای انجامشده در قرن پنجم میلادی، اسکلت فردی پیدا شد که با زنجیرهای سنگین دفن شده بود؛ زنجیرهایی که معمولاً راهبان زاهد برای ریاضت و سرکوب خواستههای جسمانی خود آنها را مانند لباس میپوشیدند.
نکته جالب توجه این بود که بهجای دفن سنتی، این جسد با حلقههای فلزی بزرگی در ناحیه گردن، بازوها و پاها در گور قرار داده شده بود. برخی از این حلقهها قطری حدود ۱۰ سانتیمتر داشتند و وزن کلی آنها به چندین کیلوگرم میرسید.
با اینکه اسکلت بهشدت تخریب شده بود، پژوهشگران با مطالعه بقایای گردن و یک دندان باقیمانده، اطلاعات مهمی بهدست آورند. برای تعیین جنسیت این فرد، دانشمندان از روش تجزیه وتحلیل مینای دندان استفاده کردند. بررسیها نشان داد که در این نمونه، پپتیدهای مرتبط با پروتئین AMELY که روی کروموزوم Y قرار دارد وجود ندارد، اما در مقابل، پروتئین AMELX که روی کروموزوم X قرار دارد به میزان زیادی شناسایی شد.
این یافتههای علمی بهوضوح نشان داد که فرد مدفونشده یک زن بوده است، نه یک راهب مرد. این کشف نهتنها دیدگاههای پیشین را تغییر داده، بلکه نشان میدهد زنان نیز در همان سطح از ریاضتهای سخت مذهبی که مردان متحمل میشدند شرکت داشتند.
به گفته پژوهشگران، اسناد تاریخی نشان میدهد که زنان در امپراتوری روم از قرن چهارم میلادی به ریاضت مذهبی روی آوردند. ملانیای بزرگ، قدیسی از یک خانواده اشرافی و همینطور نوهاش ملانیای رومی از جمله زنانی بودند که با ترک زندگی مرفه، به زهد و خودداری از لذات دنیوی پرداختند.
اما یافته جدید، نخستین مدرک باستانشناسی را ارائه میدهد که ثابت میکند زنان نیز مانند مردان از زنجیرهای سنگین برای تمرین زهد و غلبه بر نفس استفاده میکردند. این موضوع، روایتهای سنتی درباره ریاضت در مسیحیت اولیه را تغییر داده و نقش فعال زنان را در این حوزه نشان میدهد.